อยู่เพื่อลูก คำพูดติดปากที่เป็นข้ออ้างในการ "ทน"
หลายครั้งที่เราได้ยินเรื่องความรุนแรงในครอบครัว ไม่ว่าจะเป็นการทำร้ายร่างกายกัน หรือด่าทอกันเราก็มักจะพูดกันไปว่า สงสารเด็กมันเนาะ แต่ก็ปล่อยให้ปัญหามันคาราคาซังแบบไม่หาปมแก้ ปล่อยให้เวลาทำให้ทุกอย่างดูเป็นเรื่องธรรมดาและปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนั้น นานเข้า เด็กก็จะรู้เองว่าต้องรับมืออย่างไรเมื่อมีความรุนแรงเกิดขึ้นให้เห็นอีก
เมื่อมามองในมุมของ พ่อแม่หรือผู้ใหญ่กันบ้าง คนไทยเราถูกปลูกฝังให้รักครอบครัว ทำทุกอย่างได้เพื่อลูก ครอบครัวต้องมาก่อน ก็ถูกของเค้า แต่ถ้ามันเกิดความรุนแรงขึ้นมาหละ เรายังต้องยืนหนึ่งเพื่อครอบครัวอยู่มั้ย อันที่จริงทุกคนล้วนมีคำตอบในใจที่แตกต่างกันไป
ได้ฟังเรื่องของครอบครัวนึงที่มีความรุนแรงเกิดขึ้น คือ ผู้เป็นพ่อมักทำร้ายร่างกายแม่ เพราะแม่ชอบที่จะหึงหวงพ่อเวลาออกไปนอกบ้าน แล้วถามว่าอ้าวแล้วลูกชายหละไม่เห็นเหรอ เห็นแต่มันก็ได้แต่ร้องไห้ บอกแต่ว่า สงสารแม่ สงสารแม่ และแน่นอนว่าเมื่อคนอื่นๆได้ยินเรื่องนี้ก็จะมีความเห็นแตกเป็นสองฝ่าย คือ 1.เลิกเลย ทำไมต้องทน 2.อยู่เพื่อลูก ลูกต้องการพ่อ
มีใครอยากฟังเสียงของคนเป็นลูกบ้างมั้ยว่าคิดอะไรอยู่ สิ่งแวดล้อมที่มีแต่ความตรึงเคลียสนั้นมีแต่สภาวะกดดันให้เราวิ่งหนีออกมา แต่เด็กไม่สามารถทำได้เนื่องจากไม่มีที่ให้วิ่งหนีไป จะเห็นว่ามีเด็กมากมายหลงผิดไปในตอนนี้ บางคนก็รับความเคลียสนั้นได้แต่เก็บมันไว้ไม่แสดงออก กลับไปแสดงออกตอนโตเมื่อมีครอบครัวแล้วและก็ส่งต่อความเครียสนั้นเป็ยมรดกรุ่นต่อรุ่นไป
บางครอบครัวพยายามสร้างภาพให้ดูมีความสุข ต่อหน้าลูกทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่คุณรู้มั้ยว่าลูกคุณรู้สึกได้ก่อนที่คุณจะอ้าปากเสียงอีกว่ามีบางอย่างกำลังเปลี่ยนแปลง จนมันกลายเป็นห้องแคบๆที่อึดอัดเหมือนไม่มีอากาศจะหายใจ จนต้องร้องขอให้หยุด และขอมีที่หายใจบ้าง ดังนั้นการจะทำให้ในห้องมีอากาศเพียงพอ มันก็จะต้องมีคนเดินออกไปจากห้อง ยอมวางทุกอย่างลง
พอสักทีกับคำพูดที่ว่า ทนเพื่อลูก อย่าลืมว่าลูกก็ต้องทนอีกต่อนึง ลองถามตัวเองก่อนมั้ยว่า ทนทำไม เพื่อลูกจริงมั้ย แล้วลูกหละต้องการอะไรหากคิดทบทวนดูว่า สิ่งที่ทนอยู่นั้นมันมีประโยชน์กับทุกคนมั้ย ทนแล้วได้อะไร บางครั้งการปล่อยมือมันอาจจะยาก แต่ขอให้มองเจตนาที่จะทนให้ออก ว่ามันเป็นข้ออ้างที่จะเอาชนะกัน หรือลูกคนต้องการอย่างนั้นจริงๆกันแน่....
ปล.ผู้เขียนเองก็มาจากครอบครัวที่หย้าล้าง ตอนนี้ขอบคุณพ่อคุณแม่ทุกวันที่ตัดสินใจจบปัญหาด้วยการแยกทางกัน เพราะมันไม่ง่ายเลยที่จะอยู่ในบ้านที่เป็นเหมือนสนามรบ โดยที่ไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่ระเบิดจะลง และกลิ่นไอที่เหมือนกับมีอัตรายรอบด้านทุกคนมองกันเป็นศัตรู แต่เค้าแยกกันความสุขในบ้านก็กลับมา มันอาจจะไม่เหมือนเดิม แต่เราเข้าใจว่ามันก็ยังดีกว่าใช้ชีวิตอยู่ในสนามรบแล้วกัน....
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
