ลองหลับตาแล้ว สูดลมหายใจลึก ๆ ยาว ๆ อย่างแผ่วเบา
ฟังเสียงธรรมชาติบ้าง ชีวิตคงไม่เลวร้ายเกินไปหรอก
ในความเจ็บปวดยังมีความงดงาม
ในความสูญเสียยังมีบทเรียนล้ำค่า
ในความชรายังมีความหวังในชีวิตใหม่
แม้ในความตาย ถ้ามองให้ดี ๆ
เราอาจเห็นหนทางข้ามสู่โลกใหม่แห่งแสงสว่าง
อะไร ๆ ก็สวยงามทั้งนั้น ไม่มีอะไรเลยที่ไม่สวยงาม
จงมองอย่างเข้าใจ จงมองทุกอย่างให้ “เข้าไปในใจ”
.
เด็กน้อยเดินทางมาสู่โลก พวกเขาช่างบอบบาง
และพวกเขาจะใช้ชีวิตต่อไปบนโลกในนี้อีกยาวนาน
จงมองไปที่เด็กเหล่านั้น
ครั้งหนึ่งเราเคยเป็นเด็กน้อย เรามิได้เติบโตในทันที
ทว่า เราผ่านเวลามายาวนาน ความเติบโตจึงค่อย ๆ ผลิบาน
เป็นไปได้ไหม ที่เราจะย้อนความรู้สึกเข้าไปในอดีต
เพื่อทวงความเป็นเด็กของเรากลับคืนมา
เด็กทุกคนล้วนเท่าเทียม ไม่มีชนชั้นวรรณะ
ไม่มีความรวย ความจน ไม่มีความเก่งกล้า หรือโง่เขลา
พวกเขา คือ ความตื่นรู้ของโลกใบนี้
โลกมิใช่อื่นใดนอกจากสวนสนุก
เขาใช้คำว่า “เล่น” กับทุกสิ่งทุกอย่าง
นี่คือพรอันประเสริฐที่ติดตัวเด็กทุกคนมาตั้งแต่แรกเกิด
จงมองให้ดี เด็กน้อยในวันวานมิได้จากไปไหน
เราและเด็กน้อย คือ คนเดียวกัน
จงยิ้มสักนิด แล้วเรียกให้เขา ..
ได้เข้ามาวิ่งเล่นในโลกของเราอีกครั้ง
.
Cr.พศิน อินทรวงค์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
