🎯เรื่องสั้นขนาดยาว ชุดนทีแห่งชีวิต
●อิยะ..กับความหมายที่หายไปซีซั่น2
》แรงบันดาลใจจาก :ขณะข้าศึกบุกที่ปั๊มเส้นทางไปสวนป่าดอยบัวหลวง
🖋เรื่อง..เด็กชายในกระจก
.
ตอนที่1..อั้ยยะ..อิยะกับข้าศึกนิรนาม
.
■■■■■■■■■■■■■■■■■
"สวัสดีครับ ขอทองหยิบกับเม็ดขนุนที่หนึ่งครับ"
.
"ได้จ๊ะ แป๊บนึงนะ" หญิงร่างบางหันหลังให้กับตู้กระจกที่มีขนมไทยและเทศจัดวางได้อย่างน่าชิม
เจ้าหล่อนตอบโดยไม่หันมามองผู้สั่ง
.
"ราดกระทิด้วยนะครับ" ชายหนุ่มสั่งสำทับอีกครั้ง
คราวนี้เจ้าหล่อนยิ้มกว้าง พร้อมกับหันมาหาเจ้าของเสียง ด้วยคุ้นกับเมนูนี้ดีว่า จะเป็นใครไปไม่ได้..นอกจาก
.
"แหม..มาทำไมไม่บอก
จะให้พี่จิไปรับที่สนามบิน"หญิงสาวพูดพลางตักขนมหวานใส่จานขนมใบเล็กและไม่ลืมราดน้ำกระทิของโปรดของน้องชาย
.
"เกรงใจ แต่อันนี้ผมไม่เกรงใจนะครับ"
ชายหนุ่มรับจานขนม
.
"หืม..พี่พิมพ์นี่ทำอร่อยชะมัด "
.
"อร่อยก็กินเยอะๆ เดี๋ยวพี่แพ็คขนมก่อน ลูกค้าจะมารับแล้ว "
.
"พี่จิค่ะ ใครมาแหนะ " หญิงสาวเรียกผู้เป็นสามีที่กำลังง่วนทำขนมอยู่หลังร้าน
.
เมนูทองหยิบราดกระทิ ออเดอร์โดยเด็กชายอิยะ ที่มักจะไปอุดหนุนขนมคุณยายของพิมพ์มาดาเมื่อคราวที่ยังมีชีวิตอยู่ หญิงชรามักจะเย้าว่าประหลาดคน ไม่เคยเห็นใครกินแบบนี้ซักที
.
ครั้นยายของพิมพ์มาดาตาย พี่พิมพ์ก็มากลายเป็นสะใภ้ของแม่น้ำตก ก็ภรรยาของริวจิหรือจิ หรือไอ่เจียวพี่ชายผมเองครับ และเป็นแม่ของเด็กแฝดเด็กชายอาโป กับกับเด็กหญิงน้ำใจ
.
หลังจากที่โควิดเข้ามามูลนิธิใจใสที่เคยรับเด็กและหญิงด้อยโอกาสเพื่อการบำบัดอาการทางจิตก็ต้องปิดตัวลงเนื่องจากทุนอุดหนุนจากต่างประเทศมีอันต้องระงับ มีเพียงงานที่เป็นอาจารย์พิเศษสอนวิทยาลัยพยาบาล ทำให้มีเวลาว่างพอที่จะทำขนมอันเป็นรายได้เสริม จนมาเป็นรายได้หลัก โดยมีไอ่เจียวพี่ชายของผมเป็นเเรงงานใหญ่ในการทำส่งของ
.
" ..อ้าว..นาย นายมาเมื่อไร" ชายผู้เป็นสามีชะโงกหน้าจากครัว พร้อมฉีกยิ้มกว้าง ทักทายเมื่อรู้ว่าใครมา
เขาน่าจะกำลังนวดแป้งขนม ฝุ่นแป้งยังติดสองแก้ม ที่แว่นและผ้าโพกศรีษะ ลามไปถึงผ้ากันเปื้อน
.
ชายหนุ่มนึกขัน พี่ชายก็ยังคงน่ารักเหมือนเด็กๆเหมือนเดิม
.
"มากอดหน่อย"พี่ชายอ้าแขน เตรียมโผจะเข้ากอดผู้เป็นน้อง
.
"ไม่เอาโตแล้ว" น้องชายเบี่ยง แต่ไม่สำเร็จ
เศษฝุ่นแป้งเต็มหลังชายหนุ่มผู้น้อง พร้อมกับเสียงหัวเราะของเขาทั้งสอง
.
พิมพ์มาดาได้แต่ส่ายหน้าแล้วยิ้ม เขาทั้งสองเหมือนเดิม ความรักของน้องชายและพี่ชาย อิสริยะ จิระธารา...พระอาทิตย์และสายน้ำเกื้อกูลกันอันเป็นนิจนิรันดร์
.
.
.
ชายหนุ่มอมยิ้ม
.
"ปู๊ดดดดด..." เสียงที่หาแหล่งกำเนิดไม่ได้
ขณะที่เขากำลังคิดอะไรเพลินๆระหว่างขับรถเดินทางไปที่ออบหลวง จังหวัดเชียงใหม่ หลังจากออกจากบ้านพี่ชายที่ตัวเมืองเชียงใหม่
.
เสียงไรวะ..เฮ้ยมีกลิ่น กลิ่นไรวะ ไม่ใช่ ของกรู แต่ไม่มีใคร หรือเป็นของกรู ไม่สิ กรูน่าจะรู้ตัว ชายหนุ่มรู้สึกงงงวยกับเสียงอันไม่ทราบที่มา
จะว่าเพลง Everybody poopsจากเครื่องเสียงรถยนต์..อันนี้..ไม่ใช่แน่
.
"อ้วกกก...เชี่ยนี่..เมิงจะตดทำไม่บอกกรู ลมผ่านข้าศึก.มันนรกชัดๆ.."
.
" อ้าวเฮ้ย!..อาโป..มาได้ไง " ชายหนุ่มหันขวับมองแหล่งที่มาของเสียงจากเบาะหลัง
.
แหะๆ...เด็กหนุ่มเกาหัวแก้เขิน ไม่ใช่หนึ่งแต่อีกคนค่อยๆโผล่มาอีกหนึ่ง หลังจากโดนเพื่อนนามว่าอาโปเบิ้ดกระโหลก
.
ชายหนุ่มผู้เป็นอาเหยียบเบรคแทบหัวคะมำ ทำเอาแว่นของเด็กหนุ่มท่าทางเจี๋ยมเจี้ยมกระเด็น โดนคอนโซลรถ และและ แตกร้าวข้างหนึ่ง
.
"อา..ได้โปรดอย่าเพิ่งถามแวะปั๊มหน้าด่วน ...ผมไม่ไหว เชี่ยนี้กินควายเน่ามาหรือไงวะ.. ไอ่แว่น"
.
เด็กอาโปบ่นอุบให้เพื่อน อีกฝ่ายทำหน้าเจื่อนพร้อมกับโชว์ขนแขนที่ลุกชัน เป็นสัญญาณว่า..ข้าศึกจ่อประตูเมืองเรียบร้อยแล้ว
.
และแล้ว..
กระผมก็ได้ลูกสมุนติดรถมาอีกสอง อาโปและนาวะเพื่อนต่างด้าว
.
และและ..
.
ปังปังปัง...!!เสียงจากท้ายรถ
ชายหนุ่มมองหน้า เด็กชายทั้งสองถึงกับส่ายหน้าทำไม่รู้ไม่เห็น
.
"เชี่ยยย"..ชายหนุ่มอุทานทันทีที่เปิดฝากระโปรงท้ายรถ
.
.
.
เฮ้อ...เอาแล้วไง ...ชายหนุ่มถึงกับเกาหัว
เมื่อเจออีกฝ่ายมองด้วยสายตาวิงวอนและร้องขอ
น้ำใจแม่หญิงจอมแก่น..ก็มา
.
.
แล้วไง..ก็ลุยต่อสิครับ..กำจัดข้าศึก..และหมูกะทะรออยู่..ส่วนเจ้าเด็กๆพิเรนค่อยชำระความกันอีกที
.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■
.
🖋ท้ายบท~
.
รื้อฟื้นกันหน่อยขอรับ อิยะมีมีพี่ชายชื่อริวจิหรือจิหรือไอ่เจียว
ส่วนพิมพ์มาดาคือภรรยาพี่ชายก็ไอ่เจียวนั่นแหละ
ได้ผลผลิตแฝดสองหน่อคืออาโปหรือไอ่โปก และน้ำใจ
ติดตามอ่านซีซั่นแรกได้ที่นี่
ไม่อ่านคุยกับใครไม่รู้เรื่องนะเออ..ตอนสั้นๆแค่54ตอนเองขอรับ😁
ส่วนอีกหนึ่งคือนาวะ(Nawa)เด็กอิมพอร์ตมาจากญี่ปุ่น อันนี้ไม่รู้ที่มาที่ไป รอรู้พร้อมกับกระผมแล้วกันขอรับ😁
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
