อีโบ๊ะ...อาวุธนักเลงบ้านนอก.....
อิทธิพลของ..ดินฟ้าอากาศ...ฤดูกาล
มีผลต่อวิถีชีวิตเด็กชนบทไปอีกแบบหนึ่ง
บ้านหนองแทงแรด มีกลุ่มบ้านแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม...ได้แก่...
- กลุ่มบ้านเหนือ..มีตาหวานตาวันเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่ลูกหลานนับถือ
- กลุ่มบ้านกลาง..มีตาเล็กเป็นแกนนำให้แก่ลูกหลาน
- กลุ่มบ้านใต้..มีผู้ใหญ่ถนอมดูแลกลุ่มนี้มีประชากรเยอะเป็นพิเศษ
วันนี้..เด็กๆบ้านกลุ่มเหนือ มารวมตัวกับเด็กกลุ่มบ้านกลาง บริเวณหนองกระเจา
กิจกรรมแบบนี้มี้อยู่บ่อยครั้งจนเป็นเรื่องปกติในสายตาผู้ใหญ่.....
" เฮ้ย..วิด..วันนี้เราจะเล่นอะไรดีวะที่มันสนุกๆ..." โม่ง เด็กบ้านเหนือถามขึ้นก่อน
" เอางี้มั้ย..มาเล่นตำรวจจับโจรน่าจะสนุก"
วิดให้ข้อเสนอแก่เพื่อนๆ...
เกมส์ตำรวจจับโจร ได้รับการเห็นด้วยจนล้นสภาเด็ก...หลังจากนั้นการแบ่งข้างแบ่งฝ่ายก็เริ่มขึ้น...
เล่นหม้อข้าวหม้อแกง
ฝ่ายหญิงและเด็กเล็ก เล่นเป็นชาวบ้านทำหน้าที่หุงหาอาหาร..ส่วนเด็กโตหน่อยจะเล่นเป็นตำรวจกับโจร.....
กิจกรรมสร้างบ้านแปลงเมือง
ทางมะพร้าว ก้านกล้วย เศษกิ่งไม้ถูกนำมาต่อเติม จนเป็นเพิงพักจากฝีมือเด็กๆที่ผ่านโลกแห่ง จินตนาการ ของพวกเขา.....
ส่วนกลุ่มของ ไอ้โม่ง...ต่างพากันแยกย้ายหาที่ซ่อนเร้นตามบทของโจรโดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายรู้ว่าอยู่ที่ใด....
" พวกเรา..รีบกินข้าวกินปลานอนแต่หัวค่ำเพราะคืนนี้กูได้ข่าวจากสายมาว่า...จะมีพวกโจรมันออกปล้นเราต้องเตรียมพร้อมรับมือไว้..."ไอ้วิด สำทับคนในกลุ่มของมันอย่างขึงขัง....
แสงตะเกียง ถูกดับลงพร้อมกับเสียงพูดคุย จะมีก็เพียงเสียงกระซิบข้างหูหรือไม่ก็ภาษากายเท่านั้น....
" โฮ่ง..ๆๆๆ..." เสียงหมาเห่ากระโชก(เล่นบทโดยไอ้แย้มเด็กในกลุ่ม) ทุกคนต่างมองหน้ากันพร้อมกระชับอาวุธไว้ในมือท่าเตียมพร้อม...
" ดูท่า ไอ้เสือโม่งมันเอาแน่คืนนี้..." ไอ้วิดรำพึงเบาๆบอกเพื่อนในที...เพื่อนๆต่างพยักหน้ารับทราบพร้อมกระซิบขึ้นว่า....
" มาเลย..กูมีของชิ้นใหม่มาฝากพวกมึง.." เพื่อนที่อยู่ไม่ห่างนักกระซิบพร้อมอวดอาวุธที่ทรงพลัง....
อาวุธรุ่นใหม่ครับรุ่นอีโบ๊ะไม่มี
" ปัง..ๆ.ๆ..". เสียงปืนจากเสือโม่งดังขึ้น
" กูเสือโม่ง...มาครั้งนี้ต้องการเพียงทรัพย์สิน หาต้องการชีวิตใครไม่...ใครไม่อยากตายมอบของมีค่า..วางปืนผาหน้าไม้
ใครขัดขืนตาย...ตายสถานเดียว..."
สิ้นเสียงเสือโม่ง...ห่ากระสุน อีโบ๊ะ จากฝั่งตรงข้ามก็พรั่งพรูเข้าใส่ราวห่าฝน...ด้านเสือโม่งก็หาน้อยหน้าไม่ สาดกระสุนลูกกระเจาเข้าใส่เช่นกัน.....
ซ้อมยิงอีโบ๊ะกันครับ
เสียงปืน อีโบ๊ะ ดังสนั่นคุ้งปอกระเจาโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด..เสือโม่งไม่สามารถที่จะเข้าไปยึดทรัพย์สิน ของอีกฝ่ายได้ ด้วยว่า..อาวุธของทั้งสองใช้วัตถุดิบที่ทำจากไม้ใผ่หลังบ้านเหมือนกัน และโรงผลิตก็ที่เดียวกัน....
" วิด..วิด..ๆ..ได้เวลากินข้าวแล้วหยุดเล่นก่อนวันอื่นค่อยมาเล่นกันใหม่..." เสียงของหญิงผู้นั้นมีอำนาจทำให้เสียง ปืนอีโบ๊ะ ของทั้งสองฝ่ายสงบลง...
" พวกกู..โดนอีโบ๊ะมึงหลายนัดเลยว่ะ.."เสือโม่งสรุปผลเสียหายจากฝ่ายตรงข้าม
" กูก็โดนเข้าจังๆเหมือนกัน อีโบ๊ะ ของมึงแรงว่ะ.."ไอ้วิด ยอมรับประสิทธิภาพของอาวุธอีกข้างหนึ่ง ด้วยใบหน้าที่ยังไม่ทิ้งความสนุก...
หลังจากนั้น พวกเขาก็รีบแยกย้ายกลับบ้านเพราะขืนช้า...เขาอาจโดนอาวุธที่ร้ายกาจกว่า อีโบ๊ะ นั่นก็ คือ...ไม้เรียว....ก็เป็นไปได้
อีโบ๊ะ...เป็นของเล่นที่ทำจากไม้ไผ่ใช้ลูกปอกระเจา หรือ กระดาษแช่น้ำ อัดใส่ลำกล้องแล้วยิง จะมีเสียงดังแต่ต้องระวังอย่าให้โดนตา ผู้ใหญ่ควรแนะนำหรือคอยดูแลการเล่น อีโบ๊ะ ของเด็กๆ....
ผัดยอดอ่อนปอกระเจา
ปอกระเจา...จัดเป็นพืชอายุสั้นชอบที่น้ำขังขึ้นช่วงหน้าฝน เปลือก ใช้ทำเป็นเชือกมัดของ..ยอดอ่อน นำมาผัดเป็นเมนูพิเศษก็ไม่เลวครับ...
ผู้ใหญ่หลายคน คงเคยผ่านสนาม อีโบ๊ะมาแล้วไม่มากก็น้อย...ส่วนผมนะหรือสมัยเด็กมันคืออาวุธคู่กาย...จนเขาเย้าเล่นว่า.....
" นักเลงอีโบ๊ะ..."
ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยครับ.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
