#นิยาย รักวัยรุ่น💕
ตอนที่1. รักสุดโหด ของ นายเฮดว๊าก
#Arri✍️
แนะนำตัวละคร
พระเอก นนท์ นายณัฐนนท์ วรไพรศาล หล่อ รวย โหด และขี้หึงมาก อายุ 22ปี ชั้นปี 3 เรียนคณะวิศวะโยธา
นางเอก เอย วิรัญญา ศิริวงษ์ษา ตัวเล็ก ขาว น่ารัก เฟรนลี่ ร่าเริง ยิ้มเก่ง อายุ อายุ 20 ปี ชั้นปี 1 เรียนคณะ บริหารธุรกิจอังกฤษ
"พวกคุณไม่ได้ยินที่ผมถามหรือไง ผมนัดพวกคุณกี่โมง ทำไมพวกคุณถึงมาสาย ตอบ!"
"ปะแปดโมงเช้าคะ!!!!!"
พวกเธอตอบพร้อมกันเสียงตะกุกตะกัก
แล้วทำไมเขาต้องดุขนาดนั้นด้วย ดุทีมองมาทางฉันทุกครั้งเลย ถึงหน้าจะหล่อก็เหอะ เฮ้อ! เอยเพียงนึกคิดในใจ...
ตอนที่1
"โอ้ย!!!ยัยเอยเอ้ยสายจนได้ ไม่น่าดูซีรีย์ดึกเลย" แงะ!เอยรีบวิ่งลงจากรถเมล์อย่างรวดเร็วเพื่อจะเข้าไปให้ทันกิจกรรมรับน้องเพราะรุ่นพี่เธอได้นัดไว้แปดโมงตรง เธอจึงยกนาฬิกาขึ้นมาดูและรีบวิ่ง เลยทำให้เอยนั้นไม่ทันได้มองทาง จึงทำให้เอยวิ่งชนกับบางอย่างเข้า
"ว๊ายยย"ตุ๊บบบ!
ฉันวิ่งชนใครก็ไม่รู้!และฉันก็ล้มลงไปกลิ้งอยู่ที่พื้นแล้ว โอ๊ยเจ็บชะมัดเลย ฉันเพียงคิดในใจไม่ได้เอ่ยออกไป จากนั้นก็มีมือของคนที่ฉันน่าจะวิ่งชนเขาแหละมั้งยื่นมาเพื่อจะฉุดฉันลุกขึ้น ฉันเห็นอย่างงั้นก็เลยยื่นมือไปจับมือเขาแล้วลุกขึ้นยืนปัดกระโปรงแล้วเอ่ยบอกเขา
"เอยขอโทษคะๆเอยรีบเลยไม่ทันได้มองคะขอโทษนะคะเป็นอะไรไหมคะ"
ฉันรีบเอ่ยขอโทษเขาไปทันที แต่พอได้มองหน้าเขาเท่านั้นแหละ โอ๊ยยยย หล่อโฮกฮากมากแม่!เลือดอิเอยแทบพุ่ง😱
"ไม่อะ แล้วเธอเจ็บตรงไหนหรือเปล่า ไหนดูสิมีแผลมั้ย"
อร๊ายยยย!!เขาพูดกับฉัน ในใจฉันเต้นแรงมาก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก....ฉันถึงกับยืนอึ้งไปเลย ขนาดเขาจับฉันหมุน ฉันยังไม่หยุดอึ้งเลย คนอะไรตอนพูดก็หล่อ ไม่ได้อิเอยสายแล้วๆตายๆ
เธอนึกขึ้นได้ดังนั้นเธอเลยบอกกับเขาไป
"อะเอยไม่เป็นอะไรคะ ขอบคุณ และก็ขอโทษด้วยนะคะ เอยต้องรีบไปแล้วคะ ถ้าเจอกันคราวหน้าเอยจะเลี้ยงข้าวพี่เป็นการขอโทษละกันนะคะ สวัสดีค่ะ"
เธอพูดจบก็รีบวิ่งไปยังลานคณะเพื่อเข้ากิจกรรมทันที พอเธอมาถึงก็เจอกับกลุ่มเพื่อนๆของเธอที่ยืนอยู่ท้ายแถว เพื่อนในสาขาก็นั่งกันหมดยกเว้นพวกเธอ สี่สาว ที่น่าจะมาสาย
"ไงยัยเอย สายจนได้" เสียง ยัยโนแอล เพื่อนฉันเองแหละ
"ก็บอกแล้วให้รีบนอนๆ เม้าท์มอย เรื่องซีรีเกาหลีอยู่นั้นแหละ!" นั้นเสียงยัยมะนาวผู้แสนจะห้าวของกลุ่มฉันเองจ่ะ
"แงะอย่าว่าเขา เขาสำนึกผิดไม่ทัน!"
นี่ก็อีกคนยัยปลาย ผู้หญิงที่แสนจะเรียบร้อยแต่อย่ารู้จักเลย ยัยนี่ปีศาจชัดๆ
"เอ้า!ก็มันเพลินอ่ะ ก็ว่าจะมาให้ทันแล้วนะ แต่ดันมีเรื่องนิดหน่อย แหะๆ!"ฉันบอกเพื่อนๆไปแบบติดเสียง ขำๆไป
"ดูแล้ว คงจะเครียดสินะ โอเคก็ได้ไม่ขำก็ได้ ชิ!"
"นี่จะคุยกันอีกนานไหมแค่นี้เพื่อนยังรอพวกคุณคุยกันไม่พออีกหรอห่ะ!"
"ขอโทษคะ"รุ่นพี่คนหนึ่งตะโกนมายังพวกฉัน พวกฉันจึงได้แต่พูดว่าขอโทษแล้วก็ก้มหน้าลงไม่กล้ามองรุ่นพี่เลย
เฮ้อจะรอดมั้ยเนี้ยขนาดวันแรกนะเนี้ยโอ๊ยตายแล้วอิเอยเอ้ย ฉันพรางนึกในใจ
"เงียบแล้วฟัง จะมีเหล่าพี่ว๊ากมาคุมและมาดูพฤติกรรมของพวกคุณด้วย เดี๋ยวจะให้พี่เขาขึ้นมาแนะนำตัวก่อน เชิญครับ"
ประโยคอันยาวยืดนั้นพูดกับพวกเรา ประโยคหลังนั้นเขาหันไปพูดกับเหล่าพี่ว๊าก
จากนั้นเหล่าพี่ว๊ากก็เดินขึ้นมา ถ้าฉันนับไม่ผิดน่าจะมีราวๆหกคนนะ แต่เอ๊ะ ทำไมผู้ชายคนนั้นคุ้นๆจังนะ!
และทันใดนั้นมันก็ทำให้ฉันหลุดปากออกมา
"เชี้ย!!ตายแล้ว!"
เหล่าเพื่อนๆของฉันนี่ก็ประสาทการได้ยินนี่ดีเหลือเกิ๊น!!
"อะไรของแกห่ะ ยัยเอย ใครตายวะ!" ยัยมะนาวท้วงถามฉัน
"อะเอ่อ คนที่ฉันมีเรื่องด้วยนิดหน่อยแล้วก็มาสายก็พี่คนนั้นแหละ ฉันวิ่งแล้วก็เลยทำให้ฉันไปชนพี่เขาอะ!แงะ ทำไงดี!"
ฉันทำหน้าตาน่าสงสารไปให้เพื่อนดู เพื่อนฉันส่ายหน้าเอือมๆทันทีเฮ้อ ตายแน่เอยเอ้ย😭
จากนั้นเหล่าพี่ว๊ากก็เริ่มแนะนำตัว แต่เอ๊ะ? ทำไมมีแต่คนน่าตาดีๆนะ🤭
"สวัสดีครับ ผมเสือปีสาม พี่ว๊ากครับ"พี่เสือแนะนำตัว
"อ๊ายย!!พี่เสือหล่ออะแก!"เสียงเหล่าพวกผู้หญิงในคณะฉันเอง🙄
"ผม คีตะ ปีสาม พี่ว๊ากครับ"
"โอ๊ยคนอะไรหล่ออะไรเบอร์นั้นอย่างกะพระเอกเกาหลีแหนะ!" อีกแล้วเสียงชนีในคณะฉันเองคะ
"ผม โช ปีสาม พี่ว๊ากครับ"
"กรี๊ดดดด!!!!!!!อยากได้ๆพี่โช!!!"😶
"ผม เอส ครับ ปีสาม พี่ว๊าก"
"ทำไมแกพี่ว๊ากเรามีแต่คนหล่อๆทั้งนั้นเลย โอ๊ยยยกะเทย อยากได้"
แม้แต่กะเทยยังไม่เว้น😂
"ผม ไอซ์ ปีสาม รองเฮดว๊ากครับ"
"อร๊ายยย!!!พี่ไอซ์เป็นรองเฮดว๊ากหรอกเนี้ย!!! หล่อมากหน้าเนียนมาก เฮ้ยแก!ฉันเจอพ่อของลูกฉันแล้ววะ!"เสียงยัยโนแอลพูดขึ้น
"ห่ะ!!!" เสียงของกลุ่มพวกฉัน
"อะไรมันจะเร็วขนาดนั้นวะ"มะนาวเสริมขึ้น
"นั้นสิ! แค่พี่เขาแนะนำตัวเฉยๆแค่เนี้ย!!🙄" ยัยปลายพูดขึ้นบ้าง
"แค่ฝันแหละ... พี่เขาคงมีแฟนแล้วหล่อขนาดนั้นคงจะอยู่รอพวกเราหรอก"ฉันเอยตอบเสียงเบาพรางมองอีกคนที่กำลังจ้องฉันอยู่เหมือนกัน เขานิ่งมาก!! นิ่งจนฉันเดาไม่ถูกเลย
"ผม นนท์ ปีสาม เฮดว๊ากครับ" เขาเอ่ยแนะนำตัวด้วยการพูดแบบนิ่งๆ ขรึมๆ แต่สายตาเขาเหมือนจะจ้องมองมาที่ฉันตลอดเลย
:Non Part:
"พวกคุณมาสาย พวกเรานัดคุณ ไว้กี่โมงครับ"ผมถามพวกไปด้วยน้ำเสียงที่แบบดุหน่อย (มั้ง)
"เงียบทำไม?" ผมมองเธอที่เอาแต่ก้มหน้ามองเท้าตัวเอง หึ! ผมยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
"พวกคุณไม่ได้ยินที่ผมถามหรือไง ผมนัดพวกคุณกี่โมง ทำไมพวกคุณถึงมาสาย ตอบ!"
"ปะแปดโมงเช้าคะ!!!!!"
พวกเธอตอบพร้อมกันเสียงตะกุกตะกัก
ผมมองท่าทีของเธอตลอด แล้วผมก็ยิ้มอีกแล้ว น่ารักชะมัดเลย หึ!
:Aoey Part:
แล้วทำไมเขาต้องดุขนาดนั้นด้วย ดุทีมองมาทางฉันทุกครั้งเลย ถึงหน้าจะหล่อก็เหอะ เฮ้อ! เอยเพียงนึกคิดในใจ...
"เลิกประชุมเชียร์ และไปพบพวกผมที่หน้าตึกคณะโยธาด้วยนะครับ เข้าใจไหม!"
มองฉันอีกแล้ว!!😱😱😱ตายแล้วอิเอยเอ้ย!😭
"นั่งลงได้! เดี๋ยวผมจะแจ้งรายการกิจกรรม ที่จะทำในครั้งถัดไปก่อน"
ฉันก็เริ่มนั่งแล้วตั้งใจฟังอย่างเงียบๆเพื่อที่จะไม่ได้โดนดุอีก
"กิจกรรมต่อไป จับฉลากหาพี่รหัสตัวเอง และหาลุงป้ารหัส ส่วนปู่ย่า ไม่ต้องเพราะปีสี่เริ่มฝึกงานกันแล้ว"
พี่นนท์ก็บอกรายละเอียดพอคราวๆให้ได้ฟัง
"และภายในอาทิตย์นี้ทุกคนต้องมีลายเซ็นพี่ๆปีสองและพี่ปีสาม ทุกคน ส่งภายในอาทิตย์นี้เท่า เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป"
"ห่ะ!อะไรนะ ละลายเซ็น ปีสองกับปีสาม"😱
ในขณะที่ฉันพึมพัมกับตัวเองอยู่นั้นเสียงอันน่ากลัวก็เขามากระทบประสาทการได้ยินของฉัน😳
"นี่เธอ!มีปัญหาอะไรห่ะ!"
"ปะเปล่าคะ!!"
ฉันรีบยกมือขึ้นปัดๆว่าไม่มีอะไร เฮ้อ!ดุจัง😭
พอพวกพี่เขาพูดไปได้สักพัก ก็ได้เวลาปล่อยพวกฉันแล้วแต่ก็นะนี่ก็ ห้าโมงกว่าแล้ว ยังเหลืออีกอย่างที่พวกฉันต้องทำคือการไปหาพวกพี่ว๊ากยังไงล่ะเฮ้อ!จะได้กลับบ้านไปนอนตอนไหนเนี้ย หิวแล้วด้วย😭
จะอัพทุกวันนะคะ กดติดตามกันได้ถ้าชอบและเพื่อเป็นกำลังใจให้กับไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณที่อ่านและติดตามคะ🥰 #Arri ✍️
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
