25 ส.ค. 2020 เวลา 05:15 • สิ่งแวดล้อม
เรื่องเล่าจากประสบการณ์
ฉันเคยไปเตร่แถวภูทับเบิก เมื่อ 5-6 ปีที่แล้ว แถวนั้นโด่งดังมาจากรีวิวที่พักแบบธรรมชาติ น้ำค้าง สายหมอก และสวนผักกาด ป่าแถวนั้นยังอุดมสมบูรณ์ สูงชัน รถเดินทางเดียว ทุกอย่างดูดี มีนักท่องเที่ยวมากหน้าหลายตา เมื่อมีรีวิวดีๆ ภาพถ่ายสวยๆ ใครๆ ก็อยากไปลองของใหม่ที่ไม่ไกลจากเขาค้อมากนัก คนเลยแห่กันไปมากจนรถติดตั้งแต่ ภูทับเบิกถึงหล่มสัก ติดกันเป็นวันๆ
6 เดือนถัดมา
ฉันขึ้นไปใหม่ ทุกอย่างเปลี่ยนไป รีสอทมียาวเป็นตับ พื้นที่ที่เต็มไปด้วยป่า เลี่ยนเตียนไปทั้งแอ่งเขา ตอไม้ขนาดใหญ่ ละลานตา ไม่มีอีกแล้วทุ่งกะหล่ำ มีแต่สวนกะหล่ำปลูกไว้ให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูป
แค่ 6 เดือน
วิถีชาวม่งเปลี่ยนไป จากที่เคยปลูกกะหล่ำขาย ก็มาเป็นเจ้าของรีสอท นายทุนที่เห็นผลประโยชน์ก็ถางป่าปลูกรีสอทให้พรึบ
Cr.ภาพ ThaiPBS
และจาการที่ไม่มีการวางแผนหรือผังอะไรทั้งสิ้น นอกจากปัญหาตัดไม้ทำลายป่าแล้ว ยังมีปัญหาขยะตามมา
Cr. Thai PBS
ที่ฉันเขียนบทความนี้ เพราะอยากให้ท่านที่บังเอิญผ่านมาได้ตระหนักถึง ผลกระทบจากความไม่รู้ และความโลภของคน
ช่วยกันส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ และไม่สนับสนุนการท่องเที่ยวทำลายนิเวศ
เมื่อก่อนอาจพูดว่ารักษาแผ่นดิน น้ำ และอากาศ ไว้ให้ลูกหลาน
แต่แค่สิบปีต้องเปลี่ยนว่า รักษาแผ่นดิน น้ำ และอากาศไว้เพื่อตัวคุณเองในวันพรุ่งนี้
โฆษณา