25 ส.ค. 2020 เวลา 13:30 • บันเทิง
ผมเจอผีครับ เรื่อง ผีแม่ศรี ผีนางช้าง
... สำหรับเรื่องแรกของเพจที่ผมจะเล่าจากนี้ ต้องย้อนไปสมัยที่ผมยังเด็ก 11 ขวบเลยทีเดียว...
ฝาก กดติดตาม กดไลค์ กดแชร์ และให้ระดับกะโหลก 1 ถึง 10 กับเรื่องนี้ด้วยครับ
...สมัยนั้น 20กว่าปีที่แล้ว เด็กต่างจังหวัด บางคนอาจจะเคยเห็นหรือเคยเล่น การละเล่นอย่างหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า แม่ศรี และ นางช้าง ชื่อเรียก และวิธีการเล่นอาจแตกต่างกันไปตามท้องถิ่น...
เครดิตภาพจากมติชนออนไลน์
... การเล่นแม่ศรี นางช้าง ที่ผมพูดถึงคือ การเล่นแบบชาวบ้าน เท่าที่จำได้ มักจะเล่นในช่วงวันสารทไทย จะเป็นการละเล่นเซ่นผีเข้าทรง เด็ก ๆ จะชอบและสนุกกันมาก แม่ศรีจะมีครกสำหรับตำข้าวโบราณ จะมีการร้องเพลงเซ่นผี ถ้าผีเข้า แม่ศรีจะต้องรำ และ เฝ้าครกของตนให้ดี เด็กก็จะโยนของล่อแม่ศรี นางก็จะเกรี้ยวกราดขว้างของใส่ ผู้เล่นต้องหลบให้ดี หากมีผู้เล่นคนไหน คว่ำครกได้ แม่ศรีจะกรี๊ดร้อง เป็นลม และออกทันที... ส่วนการเล่นนางช้าง ผู้เข้าทรงนางช้าง จะคุกเข่าก้มหมอบ โดยมีใบไม้ก้านมะพร้าวรอง สองมือจะถือก้านมะพร้าว ผู้เล่นจะร้องเพลงเซ่น พร้อมเคาะไม้เป็นจังหวะ นางช้างมีควาญช้างโดยใช้ผ้าขาวม้ามัดเอวไว้... เมื่อผีนางช้างเข้า จะแตกต่างกับแม่ศรี นางช้างค่อนข้างดุร้าย และ รุ่นแรงกว่า โดยที่นางช้างจะสามารถวิ่งได้ทั่ว ไม่ต้องอยู่กับที่ และที่สำคัญ ก้านมะพร้าวในมือเป็นมัด ๆ ไล่ฟาดเด็กไปทั่ว ควาญช้างจะต้องคุมให้ดีห้ามหลุดเด็ดขาด...
วิธีเอานางช้างออกคือ จับตัวแล้วเอาเข้าใต้ถุนเท่านั้น นางช้างจะเป็นลมทันที....
... สำหรับที่ผมเกริ่นมานี้ก็เพื่อให้เพื่อน ๆ นึกภาพออก.. เรามาเข้าเรื่องเลยนะครับ ย้อนไป วันนั้น ผู้ใหญ่ก็จะมีการเตรียมการละเล่นกัน เราเป็นเด็กก็รอคอยเวลาครับ... การเล่นแบบนี้ไม่ใช่ปีแรกของผม ผมคุ้นชินเป็นอย่างดี พอถึงเวลา เพื่อน ๆ พี่ ๆ ก็เตรียมตัวไปที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งอยู่ท้ายซอย หลังบ้านของบ้านตาผมเอง เป็นบ้านของยายเอี่ยน...
... บ้านยายเอี่ยน บ้านหลังนี้ค่อนข้างน่ากลัว มียุ้งข้าวสูงใหญ่ มืดทึบ สาเหตุที่ต้องเป็นบ้านนี้คือ เขาอนุญาตให้เล่น และมีลานดินนุ่ม ๆ ให้เล่นกัน
...ขาประจำในการเข้าทรงมาแล้ว... จะมีรุ่นพี่ผม พี่คนนี้เป็นผู้หญิงจะเป็นคนเข้าแม่ศรี นางช้าง ทุกปี ชื่อพี่อ๊อด... คนนี้เข้าแล้วดุดัน วิ่งเร็ว ร้ายมาก...
พอได้เวลาก็ผู้เล่นก็ร้องเล่นกันไป จำได้ตอนนั้นเป็นนางช้าง... ร้องกันสนุกมาก พอเข้าเท่านั้นแหละ เด็กๆวิ่งกันกระเจิง พี่อ๊อดซึ่งตอนนี้คือนางช้าง มองตาขวาง ไล่ตีคนไปทั่ว แม้กระทั่งบนต้นไม้... ไม่เว้นแม้แต่ควาญ ซึ่งปกติจะไม่ตี ผู้เล่นโดนตี เลือดตกยางออกก็มี เวลาผ่านไป 15 นาทีได้ ควาญเริ่มเอาไม่อยู่...
...นางช้างสะบัดหลุดแล้ววิ่งเข้าป่าไป เด็ก ๆ ยังไม่รู้อะไร แต่ผู้ใหญเค้ารู้กันแล้วว่า มันอันตราย
ผู้ใหญ่ช่วยกันไล่ตามแต่ไม่ทัน การละเล่นครั้งนั้นหยุดทันที เด็ก ๆ แยกย้าย ส่วนผมก็ไปดีดลูกแก้วไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีก...
...คืนนั้นผมไปนอนที่บ้านตา
...โดยไม่ได้ตามข่าวต่อ บ้านตาก็อย่างที่บอก อยู่หน้าบ้านยายเอี่ยน บ้านตาเป็นบ้านไม้ ห้องที่ผมนอนก็อยู่หน้าบ้านยายเอี่ยน ตกดึกคืนนั้น จู่ ๆ ผมได้ยินเสียง คนเคาะไม้ ร้อง เล่นนางช้าง ผมแปลกใจมาก ทำไมเล่นตอนนี้ ผมค่อย ๆ มองลอดช่องผนังบ้าน...
... สิ่งที่ผมเห็นก็คือ มีคนห้า ถึง หกคน กำลังเล่นนางช้าง แต่การแต่งตัวแปลกมาก คือแต่งตัวแบบคนสมัยก่อน มีเพียงคนเป็นนางช้างเท่านั้น ใส่กางเกงยีนส์ขาสั้น ผมเพ่งมอง นั่นมันพี่อ๊อด...
... เพลงที่ร้องก็โหยหวนเย็นยะเยือก ไม่สนุกสนาน
มีเสียงร้องไห้สะอื้นแซมมาเบา ๆ ทั้งที่ระยะห่างพอสมควร แต่เสียงร้องไห้มันชัดเจนในหูมาก
... ตอนนั้นผมยังไม่ได้คิดถึงเรื่องผี คิดแต่ว่าน่าจะเป็นการเล่นของผู้ใหญ่ที่เล่นทุกปี เพียงแต่ปีนี้ผมมานอนบ้านตาจึงได้เห็น
... ถึงขั้นเปิดหน้าต่างดู ตายาย ที่เล่นอยู่เค้าเห็นผม ทุกคนก็กวักมือเรียก ตอนนั้นผมโบกมือกลับไปว่าไม่ไป ทุกคนหยุดร้องเพลง เดินมาแล้วรุมตีพี่อ๊อด อย่างบ้าคลั่ง... แต่เสียงที่พี่อ๊อดร้อง มันเหมือนเสียงวัวเสียงควายโดนทุบ โอดครวญมาก มีคนนึงเอาผ้าขาวม้ามัดคอ แล้ว ลาก พี่อ๊อดขึ้นไปบนยุ้งข้าว พี่อ๊อดดิ้นทุรนทุราย ขาสบัด มือก็พยายามจะเอาผ้าออก
... ตาผมเปิดประตูเข้ามา แล้ว กระชากผมลงมานอน ปิดหน้าต่างทันที พร้อมกับพูดว่าอย่าเปิด อย่าทักอะไร เด็ดขาด
... ตอนนั้นผมเริ่มกลัวแล้ว แต่ยังไม่คิดว่าเป็นผี ในตอนนั้น...ตาผมท่องอะไรซักอย่างแล้วเป่าไปทางบ้านยายเอี่ยน เสียงเริ่มสงบลง เหมือนทุกอย่างจะปกติ สักพักน้าผมก็เข้ามานอนกับผมในห้อง ตอนนั้นผมครึ่งหลับครึ่งตื่น
... จู่ ๆ ก็รู้สึกได้ว่าบ้านสั่น มีอะไรเดินอยู่บนหลังคา แต่ไม่ใช่เบา ๆ แน่ เพราะเสียงสังกะสีค่อนข้างดัง พร้อมกับเสียงรอยเท้าสัตว์มีกีบ เดินดังกึกๆ ใต้ถุนบ้าน
... เสียงตาผม ตะโกนไปมันจะมากไปแล้วมึงจะเอาใช่มั้ย...
...หลังจากนั้นเสียงอึกทึกครึกโครมก็มาเต็ม ตอนนั้นผมกับน้ากลัวมาก สักพักเสียงก็เงียบไป ทุกอย่างกลับสู่ความสงบ จนผมหลับไป ตื่นเช้ามา พบกับไทยมุงนับร้อย และตำรวจ อยู่ที่บ้านยายเอี่ยน เค้ากำลังเอาศพคนออกจากยุ้งข้าว...
... คนคุยกันว่าเป็นศพพี่อ๊อด น่าจะเสียชีวิตตั้งแต่เมื่อวาน โดยที่ผ้าขาวม้าที่ผูกเอวรัดคอแล้วห้อยลงมานอกหน้าต่าง เสียชีวิตจากการแขวนคอ
... โดยเรื่องราวจากเมื่อวาน นางช้างซึ่งก็คือพี่อ๊อด หลุด วิ่งเข้าป่าไป ชาวบ้านหลายคนพยายามตามหา จนสามารถจับตัวได้ แล้วช่วยกันอุ้มเข้าไปใต้ถุน บ้านยายเนียมซึ่งอยู่ใกล้สุดในตอนนั้น...
... พี่อ๊อด เป็นลมล้มพับทันที สักพักก็รู้สึกตัว เหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างน่าจะเรียบร้อยดี.. แต่พี่อ๊อดยังเงียบ ๆ นิ่ง ๆ ผิดปกติ
... บางคนแยกย้ายกลับบ้าน ร่วมทั้งพี่อ๊อด ซ้อนรถเพื่อนกลับไป
... แม่พี่อ๊อดเล่าว่าพอค่ำ ๆ พี่อ๊อดหายออกจากบ้าน ตามหาแล้วแต่ไม่เจอ จนมีคนไปบอกว่าเจอศพพี่อ๊อด เหตุการณ์จึงมาถึงตอนเช้านี้
... หลังจากนั้นสามสี่วัน แม่ผมเล่าให้ฟังว่า ยายเนียมมาหาที่บ้าน แล้วเล่าให้ฟังว่า พี่อ๊อด ออกจากทรงนางช้างแล้ว แต่ ยังไม่ใช่พี่อ๊อด เพราะ สิ่งที่อยู่ในตัวพี่อ๊อด คือผีที่อยู่ในบ้านยายเนียม แล้วพาพี่อ๊อดมาตายที่บ้านยายเอี่ยน
... แล้วสงสัยมั้ยครับว่าทำไมต้องมาตายที่บ้านยายเอี่ยน
... คำพูดของยายเนียมก็คือ.. มันทำพี่กู มันเอาพี่กูไปตายอีกแล้ว ไม่เลิกไม่รา
... คำพูดนี้ จบลง แบบไม่มีอะไรต่อ แต่ยายผมรู้ดี เพราะรุ่นราวคราวเดียวกันกับยายเนียม
... บ้านทั้งสอง คือบ้านยายเนี่ยม ซึ่งไม่มีลูกหลาน
บ้านยายเอี่ยนครอบครัวใหญ่ ทั้งสองบ้านไม่ถูกกัน ว่ากันว่า พี่ยายเนี่ยมถูกคนบ้านยายเอียนฆ่าตาย.
... เฉลย จากปากยายผม ว่า พี่ยายเนียม แฝงร่างพี่อ๊อด น่าจะถูกผีบ้านยายเอี่ยนเอาไปฆ่า... ที่โชคร้ายคือพี่อ๊อดต้องมาจบชีวิตลง
... เพื่อน ๆ สนใจเรื่องราวของบ้านยายเนียมมั้ยครับ บุคลิกยายเนียม เหมือนในหนังผีสมัยก่อนมาก... ผมมีประสบการณ์ที่หลอนระดับ 10 กะโหลกที่บ้านยายเนี่ยม ชนิดที่ว่าไม่มองหน้ายายเนียมอีกเลย
... สำหรับเรื่องนี้อาจจะไม่เท่าไร แต่เป็นครั้งแรก เปิดโลกผีๆให้ผม ทำให้ผมต้องมีครั้งอื่น ๆ ตามมาอีกมาก... ฝากเพื่อนติดตามความหลอนได้นะครับ
รับประกัน เพิ่มดีกรีความหลอน ให้ขนหัวลุกแน่นอน...
โฆษณา