26 ส.ค. 2020 เวลา 02:10 • บันเทิง
ฟังเพลง"เพื่อนใหม่" ของคุณ บอย อิมเมจิ้น รู้สึกชอบเพลงแนวนี้ ด้วยเสียงร้องที่นุ่มลึก มีความเป็นเอกลักษณ์เป็นอย่างสูง บทเพลงกล่าวถึง ความสะดวกสบายในยุคปัจจุบันที่เปรียบเทียบกับยุคเก่า ดังทำให้เห็นว่าความสำคัญต่อกันลดน้อยลง กิจกรรมของการร่วมใจกัน น้อยลงมาก จนกระทั้งไม่เห็นความหมายต่อกัน
1
บอกได้เลยว่า เป็นบทเพลงที่ไพเราะและสื่อความหมายได้กินใจ โดยความคิดเห็นส่วนตัวมองว่า คุณบอยมีความตั้งใจสูงมากในการแต่งเพลงนี้ พยายามขัดเกลา เนื้อร้องอย่าละเอียด ละเมียดละไมจริงๆ พร้อมทั้งดนตรีที่ใส่มาในบทเพลง ก็ช่างมีระเบียบ และสวยงามมากๆ ส่วนตัวยกให้คุณบอย เป็นศิลปินโดยแท้จริง
คอมมเม้นใต้บทเพลงเป็นส่วนหนึ่งที่ผมชอบนั่งอ่าน คอมเม้นก็จะเปรียบเทียบเรื่องราวของตัวเองให้สอดคล้องกับบทเพลง บ้างก็บอกว่ากำลังคิดถึงใครสักคนในการฟังเพลง บ้างก็พูดถึงโลกอินเตอร์เน็ท โทรศัพท์มือถือ Google หรือ Seven หรืออีกมากมาย โดยเห็นบางคอมเม้นพยายามวิเคราะห์ความหมายที่แท้จริงว่าคุณบอย ต้องการสื่อสารอะไรในเพลงนี้ ซึ่งการอ่านคอมเม้นก็เป็นการเปิดโลกกว้าง กับบทเพลงที่ลึกซึ้งบาดลึกเช่นนี้ และผมก็อ่านความสวยงามของผู้มาคอมเม้น พร้อมฟังบทเพลง ไปหลายรอบ อย่างไม่มีความเบื่อหน่ายเลย
การได้ฟังดนตรี เสียงร้อง กับเพลงที่มีความหมาย และนั่งจิบเบียร์ มันช่างมีความรู้สึกดีมากๆ เพื่อนลองดูนะครับ นั่งจิบเบียร์ ฟังเพลงกับบทเพลงที่เราชอบ โดยไม่ต้องเร่งรีบอะไร ไม่เดือดร้อนใจ ปล่อยให้ทุกอย่างว่างเปล่า ผมว่ามันมีความสุขมากครับ
โดยเฉพาะผมนั่งฟังเพลงของคุณ บอย อิมเมจิ้น
และขออนุญาตยกเนื้อร้องของบทเพลง "เพื่อนใหม่" ไว้อ่านและใครครวญถึงความเป็นจริงที่คุณบอยได้กล่าวถึง
เมื่อเธอร้อน เธอก็มีสายลมพัดผ่านมา เมื่อเธอหนาว เธอก็มีเปลวไฟ เมื่อเธอหิว เธอก็มีข้าวปลาเตรียมไว้ เมื่อกระหาย สายธารก็ไหลมา
เมื่อจะนอน เธอก็มีเสียงนิทานกล่อมเธอ เมื่อเธอเผลอเธอก็มีเสียงเตือน เมื่อเธอเหงา เธอก็มีเสียงเพลงเป็นเพื่อน ใต้แสงเดือน เธอก้มมองแต่แสงไฟ
* ถ้าหากว่าถึงเวลานั้น ตัวฉันยังจะมีความหมาย ยังจะหลงเหลือความหมายใดกับเธอ เพราะว่าเธอร้อนหรือเธอหนาว เธอก็มีเค้าเสมอ ถึงวันนั้นฉันยังจะเหลือความหมายใด หากถึงวันนั้น ฉันยังจะเหลือความหมายใด
เมื่อเธอหลง เธอก็มีเสียงนำบอกทาง เมื่อเธอหาของ เธอก็เจอทันใด เมื่อเธอมีคำถาม ร้อยพันเรื่องใด เธอก็มีคำตอบในทันที
คล้ายเธอยืนอยู่บนสังคมวุ่นวาย คล้ายเธอยืนอยู่เพียงคนเดียว คล้ายวุ่นวาย คล้ายโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวเธอก็มีเพื่อนคุย อยู่คนเดียว เธอก็ยังมีเพื่อนคุย
ถ้าหากว่าถึงเวลานั้น ตัวฉันยังจะมีความหมาย ยังจะหลงเหลือความหมายใดกับเธอ เพราะว่าเธอมีปัญหาเธอก็ถามเขาเสมอ ถึงวันนั้นฉันยังจะเหลือความหมายใด หากถึงวันนั้น ฉันยังจะเหลือความหมายใด ถ้าถึงวันนั้น ฉันยังจะเหลือความหมายใด
แม้ในคืนมืดมนและเหน็บหนาว เธอก็ยังมีอุ่นไอ เธออยากจิบน้ำชา น้ำร้อนก็ไหลมาเป็นสาย โดยที่เธอไม่ต้องรอ โดยที่เธอไม่ต้องรอ จนตัวเธอไม่คุ้นเคยที่ต้องรอ
ย้อนไปในวันที่เธอและฉัน เรายังไม่มีแสงไฟ ฉันตักน้ำจากลำธารใส เธอเก็บเศษไม้ก่อฟืน แล้วจุดไฟตั้งกานั่งรอจนน้ำเดือด รินใส่ถ้วยแบ่งกัน พอลมหนาวบาดผิว เธอก็ชิดใกล้ฉัน ช่วยกันจุดฟืนก่อไฟ
และในทุกๆคืนสิ่งที่เธอจะอ่าน คือนิทานก่อนนอน ฉันหลับตาฟังยังเห็นเธอข้างหมอน จนฉันนอนหลับไป จนฉันนอนหลับไป
ในช่วงเวลาที่เธอเคยเสียมันไปให้กับฉัน ช่วงเวลาเหล่านั้น นั่นแหล่ะคือฉันสำหรับเธอ เราเคยเป็นความสำคัญ ของกันและกันเสมอ ก่อนที่เธอจะได้พบกับเพื่อนใหม่
และจนมาถึงวันที่เธอ นั้นไม่สำคัญกับฉัน และมาถึงวันที่ฉัน นั้นไม่สำคัญกับเธอ สิ่งที่เราร่วมกัน สร้างมันเพื่อฉันและเธอ กลับมาทำให้เธอและฉัน ไม่สำคัญต่อกันอีกต่อไป เพราะเมื่อเธอร้อน เธอก็มีสายลมพัดผ่านมา เมื่อเธอหนาวเธอก็มีเปลวไฟ เมื่อเธอหิวอาหารหรือต้องการสิ่งใด ก็จะมีให้เธอในทันที เธอจะมีทุกอย่างในทันที ทุกสิ่งจะมีให้เธอในทันที และสิ่งดี แค่ไหน ก็อาจจะไม่สำคัญกับเธอ ถ้าเธอ ไม่เคยใช้เวลาไปกับมัน เหมือนฉันจะดี แค่ไหน ก็ไม่สำคัญกับเธอ ถ้าเธอไม่เคยใช้เวลาไปกับฉัน แล้วสิ่งใดที่เธอว่าเป็น สิ่งที่มีความสำคัญ ต่อเธอและฉันจริงๆ ต่อเธอและฉัน จริงๆ
2
โฆษณา