27 ส.ค. 2020 เวลา 04:51 • ปรัชญา
Happiness area
กรอบจำกัดคุณค่าของชีวิตของคน
กรอบจำกัดในที่นี้ คือกรอบที่ถูกสร้างขึ้นมาจากสาเหตุจำกัดที่ปัฏิเสธไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็น
ความพิการ ฐานะ ชนชาติ หรือแม้แต่ความคิดนิสัยของคนคนหนึ่ง
คำว่าคุณค่า..
เป็นคำที่ใช่เกี่ยวกับเรื่องราคาของสิ่งเหล่านั้น..
หรือบ่งบอกถึงสิ่งที่มีประโยชน์มากน้อยเพียงใด..
ในการใช้ชีวิตเราต้องจำกัดกรอบให้พอดีกับข้อจำกัดของตัวเอง เพื่อให้เราสร้างกรอบพื้นที่ที่ทำให้ตัวเราไม่หลงละเรอไปกับสิ่งที่อยู่นอกกรอบของตัวเองที่มากเกินความจำเป็นในชีวิต และเกินความเป็นตัวเองไป
การยอมรับในข้อจำกัด
นำมาซึ่ง..
" ความสุขกับความพอดีกับสิ่งที่ตัวเองมีบนพื้นที่จำกัดของตัวเอง
ความไม่ทุกข์ไปกับสิ่งที่พยายามฝืนเพื่อจะได้มามากกว่าพื้นที่ที่เคยมี "
เช่น
เมื่อมีคนให้คุณเป็นประธานบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งโดยทั้งๆที่คุณไม่ได้มีความรู้และความชอบด้านนี้เลย
 
กับ
ให้คุณเป็นพนักงานที่มีงานตรงกับความรู้และความชอบของคุณ
คุณจะเลือกเป็นแบบไหน
ระหว่างพยายามฝืนสร้างกรอบใหญ่อันใหม่ที่ไม่ใช้คุณ
กับ
อยู่ในกรอบเล็กๆที่เป็นคนเดิมที่มีความสุขได้กับเรื่องเล็กน้อย
" ฝืนไปก็มีแต่ทุกข์ ความสุขมันไม่ได้ใหญ่โต"
มีบทควาามหนึ่งได้บอกไว้ว่า..
"People have different reasons for the way they live their lives. You cannot put everyone's reasons in the same box."
"ผู้คนล้วนมีเหตุผลที่แตกต่างกันสำหรับวิธีการใช้ชีวิตของพวกเขา
คุณไม่สามารถเอาทุกคนมาอยู่ในกรอบเดียวกันได้ "
กรอบชีวิตของคนเราล้วนแต่ไม่มีความหมายใดที่ถูกต้อง คุณค่าของแต่ล่ะคนต่างกันไป
ไม่ว่าคุณจะเป็นคนดี หรือ คนไม่ดี ไม่มีคุณค่าใดมาตัดสินในเหตุผลในการใช้ชีวิตของ
คุณได้ เพราะคุณต้องเป็นคนสร้างกรอบขึ้นมาเพื่อจำกัดความดี ไม่ดี ความสุข หรือทุข์
หรือ เงินทองว่าแค่ไหนฉันจึงมีความสุขในพื้นที่ของฉันได้ แค่ไหนฉันคือคนดี แค่ไหนฉันคือคนไม่ดี
โดยเมื่อถ้าคนเราล้วนมีเหตุผลที่แตกต่างกันสำหรับวิธีการใช้ชีวิตไปและความคิดที่อยู่ในกรอบของตัวเราเอง เราก็ไม่ควรคิดที่จะเอากรอบของเราไปเป็นบรรทัดฐานขีดตัดสินคำว่า คุณค่าของคนอื่น โดยเพียงเพราะบรรทัดฐานของเราคนเดียว ทำความเข้าใจกับเขาก่อนจึงจะรู้ ว่าภายในกรอบของเขานั้นเป็นแบบไหน
ขอบคุณแรงบรรลดารใจดีๆจาก
โฆษณา