#นิยาย รักวัยรุ่น💕
ตอนที่ 5. รักสุดโหด ของ นายเฮดว๊าก
✍️Arri
และคนแรกของกลุ่มฉันก็คือ น้องปลายคนงามนั่นเองคะ
"ได้คำว่าอะไรคะ อ่านไปให้พี่ๆเขาได้ยินด้วยนะ"พี่ผู้หญิงคนหนึ่งเขาบอก
"หล่อ"แค่นี้เหรอ มันสัเนไปมั้ยว่ะ ฉันก็ได้แต่คิดในใจ
"ได้ยินแล้วใช่มั้ยรุ่นพี่ คนต่อไป! "พี่คนนั้นเอ่ย
มะนาวเริ่มยิบกระดาษขึ้นมา และเปิดอ่าน
"สนามแข่งรถ"มะนาวบอกคใบ้ที่ได้ที่เธอได้
"คนต่อไป ค่ะ" พี่แกยื่นโถให้โนแอล
"ชายผู้เย็นชา" ต่อไปคนสุดท้ายฉันเอง เฮ้อ...
"สำหรับคนสุดท้าย ไม่ต้องจับ"😄 หมายความว่าไงอ่ะ?
"เดี๋ยวพี่จะ บอกใบ้ให้แล้วกัน"พี่ผู้หญิงคนนั้น บอกกับฉันและ ประกาศคำใบ้นั้นไป
"สายโหด"เฮ้ย!แค่นี้จริงดิ?
ฉันว่ามันควรจะ เขียนอะไรที่มันยาวๆกว่านี้นะ จะได้หาง่ายๆหน่อย 😭
"รู้คีย์เวิร์ดแล้วก็ตามหาซะ จะได้รู้ว่าสายรหัสตัวเองมีใครบ้าง ถ้าพวกคุณหาไม่เจอภายในเวลาที่กำหนด หรือ สายรหัสไม่รับเข้าร่วม พวกคุณจะต้องถูกลงโษและจะไม่ได้เขาสายรหัส เข้าใจไหมครับ! ตอบ!!!!"พูดแล้วพี่นนท์ก็เอาแต่จ้องฉันอยู่ได้ 😶
"เข้าใจคะ!!!!!"พวกฉันตอบ
"วันนี้แยกได้"สิ้นเสียงพี่เขาพวกเราก็รีบเดินออกไปทางห้องน้ำทันที
"นี่พวกเธอว่าคำใบ้ มันสั้นไปหรือเปล่า"ขณะที่เราเดินออกมา ฉันเลยเอ่ยถามความคิดเห็นกับเพื่อนๆ
"สั้นไม่สั้น หายใจเข้าก็จบแล้วคำใบ้" ยัยโนแอลว่า
"จะสั้นหรือยาวยังไงก็ต้องหาให้เจออยู่ดีเปล่าว่ะ"มะนาวว่า
"เฮ้อ!!!!"ฉันถอนหายใจพลางคิดไปถึงคำใบ้ ทำไม่ต้องโหด โอ๊ยแค่นึกคำใบ้ก็ไม่อยากจะมีสายรหัสแล้วแงะ!😭😭😭(ช่วยน้วงด้วยเสียงไรท์เอง)
พวกฉันเข้าห้องน้ำทำธุระเสร็จแล้ว ตอนนี้พวกฉันเดินเข้ามายังตึกคณะเพื่อมาจัดบอร์ดตามที่พี่เขาสั่ง ตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว ด้วยเฮ้อจะเสร็จทันไหมเนี้ย หวังว่าจะทันรถเมล์นะ ฉันกำลังใช้ความคิดอยู่ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นเลยทำให้ฉันรีบหันไปมอง
"จะยืนอีกนานไหม!"โอ๊ยทำไมต้องตะคอกด้วยละ😏
"คะ!"ฉันตอบแบบไม่สนใจ
และพวกฉันจัดบอร์ดไปโดยมีพวกฉันและพี่นนท์ พี่เสือ และก็พี่เอส
"เอย...มีไรกินไหมอะหิวจัง"โนแอลถามฉัน ดีนะฉันมีขนมเก็บเอาไว้ในกระเป๋า
"มีสิ นี่อะเอาไป"ฉันยื่นแซนวิชให้โนแอลไปแล้วก็ทำงานต่อจนเลยเวลามาหนึ่งทุ่มแล้ว ตายแล้วฉันไม่มีรถกลับแน่ๆเลย เดี๋ยวค่อยให้คุณแม่มารับแล้วกัน😭
"เสร็จแล้วๆ ป่ะๆเก็บของๆกลับบ้านกัน"มะนาวบอกเพื่อนๆ
ส่วนพวกพี่นนท์ไม่รู้ว่าหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ชั่งเถอะ! กลับบ้านดีกว่า และพวกฉันก็เดินออกจากตึก
"จะไม่ให้ฉันไปส่งจริงๆเหรอ!?"โนแอลถาม
"ไม่เป็นไรๆ ว่าจะโทรบอกคุณแม่ให้มารับอ่ะ ขอบคุณนะ"ฉันบอกโนแอลไปแล้วเดินออกไปยังป้ายรถเมล์ เพื่อรอให้คุณแม่มารับ
"นี่...ขึ้นรถ เดี๋ยวไปส่ง!" อ้าวนึกว่าพี่เขากลับแล้วไม่ใช่หรอ
:Non Part:
"ผมแค่ออกไปซื้อของมาให้พวกเธอกิน เผื่อพวกเธอจะหิว กลับมาถึงก็ไม่เจอแล้ว"สงสัยกลับแล้วมั้ง ผมขับรถออกมากำลังจะกลับเพนเฮาส์ ผมก็เห็น เอยนั่งอยู่ป้ายรถเมล์สงสัยเธจะไม่มีรถกลับ ผมก็ใจดีไงเลยจะไปส่ง🤭
"นี่...ขึ้นรถ เดี๋ยวไปส่ง!"ผมบออกเธอโดยใช้น้ำเสียงแบบบังคับหน่อย เพราะผมรู้ว่าเธอต้องปฏิเสธแน่นอน และจริงๆ
"ไม่เป็นไรคะ หนูบอกคุณแม่ให้มารับแล้วคะ!" เธอบอกผม หึ! อีกแล้วนะ
"ฉันบอกให้ขึ้นรถไง!"ผมเริ่มพูดดังขึ้น
"แต่เอย ....ว๊าย!!นี่พี่ทำอะไรปล่อยนะ"ครับผมอุ้มเธอมาที่รถและเปิดปรถตูยัดเธอเข้าไปในรถ
"อย่าเปิดนะไม่งั้นฉันจูบเธอแน่!!!!"เงียบครับ หึ😏ภายในรถ เธอเอาแต่มองไปนอกกน้าต่างตลอดทาง
"จะไปไหนไหม"ผมถามเธอ ก็เธอเอาแต่เงียบไม่พูดกับผมเลย
"ไปร้าน Smile Cafe(สมายด์คาเฟ่)ได้มั้ยคะ"เธอบอกผม ร้านโปรดผมด้วยสิ..🙂
"อืม"ผมรับคำเธอสั้นๆ
ร้าน Smile Cafe(สมายด์คาเฟ่)
อะไรจะเกินขึ้นนะ...???โปรดติดตามตอนต่อไปคะ
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ชอบก็กดติดตาม กดไลค์ คอมเมนท์ได้นะคะ พร้อมจะปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นคะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ✍️Arri
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
