โดนทุกดอก 😁😁แต่อีดอกมันจะอ่านไหม???
อีดอก...สัส
อาจารย์ตอบ....โคตร มัน...
เงินเดือนมึงก็ตังกูไอ้สัส!!!!!!
นี่คือคำลำเลิกบุญคุณ ของเด็กนักเรียน ที่พูดถึงครูอาจารย์
นักเรียนแอบอัดคลิปครู แต่ไฮไลท์เสียงไม่ได้อยู่ที่ครู แต่อยู่ที่เสียงนักเรียน ลองฟังสิ่งที่นักเรียนพูดกันดู
“วันนี้ผมของพูดกับเด็กๆ หน่อย ทีนี้เวลาจะพูดกับเด็กๆ ก็คงต้องใช้ภาษาเดียวกันพูดกับเด็กๆ เพราะถ้าพูดคนละภาษา อาจจะสื่อสารกันไม่เข้าใจ เพราะฉะนั้นวันนี้ผู้ใหญ่อย่าตกใจ ผมขอพูดภาษาเด็กหน่อย”
มึงเป็นนักเรียนไม่ใช่เหรอ อีดอก มึงทำงานตั้งแต่เมื่อไร มึงมีเงินไปจ่ายค่าจ้างให้ครูอาจารย์ตั้งแต่เมื่อไหร่
ครูอาจารย์เค้ารับเงินค่าจ้างจากมึง ตั้งแต่เมื่อไหร่ อีดอก
ถ้ามึงไปทำงาน แล้วที่ทำงานไม่ให้มึงยก 3 นิ้ว ในที่ทำงาน แต่มึงจะยก มึงคิดว่า เค้าจะไล่มึงออกมั้ย
มึงได้ยินที่อาจารย์เค้าพูดมั้ย ว่าสถานที่ราชการมีกฏระเบียบ ถ้ามึงทำผิดกฎระเบียบ อาจารย์คือคนที่ต้องรับโทษแทนมึง
เหมือนกัน ถ้ามึงไปทำงานแล้วที่ทำงานห้ามมึงชู 3 นิ้ว แต่มึงจะชู เค้าก็ไล่มึงออก เพราะถ้าไม่ไล่มึงออก เค้าต้องออกเอง เพราะเค้าต้องรับผิดชอบสิ่งที่มึงทำ
แล้วครูอาจารย์ ไม่ใช่ลูกจ้างมึง เข้าใจซะใหม่อีดอก เค้าเป็นข้าราชการ ที่แปลว่าเค้าเป็นลูกจ้างของรัฐบาล กินเงินเดือนจากรัฐบาล ต้องทำตาม กฏระเบียบของรัฐบาล
การที่รัฐบาลเก็บภาษี ไม่ได้หมายความว่า เค้าเป็นขี้ข้ามึงนะอีดอก เข้าใจซะใหม่ด้วย
มึงใช้ประโยชน์จากสาธารณสมบัติของชาติ เช่น ใช้ถนน ใช้สะพาน แม้แต่ใช้สถานที่ของโรงเรียน เข้ามานั่งเรียนในโรงเรียน ทั้งหมดนั้นเป็นเงินที่รัฐบาลลงทุน ค่าเทอมที่พวกมึงจ่าย ถูกกว่าความเป็นจริง เพราะรัฐบาลอุ้มเอาไว้ มึงจ่ายค่าเทอมแค่ส่วนนิด แต่ส่วนใหญ่คือเงินงบประมาณจากรัฐบาล
เพราะฉะนั้นรัฐบาลถึงเรียกเก็บเงินจากประชาชน ซึ่งไม่ใช่มึง เพราะมึงยังไม่ได้ทำงาน มึงยังไม่เคยเสียภาษีอีดอก
แถมมึงคือคนที่มาใช้ประโยชน์ฟรีๆ จากเงินภาษีของคนอีกมากมาย
มึงนั้นแหละที่มาใช้ประโยชน์ฟรีๆ จากเงินภาษีที่ครูอาจารย์จ่ายทุกปีทุกเดือน
ไม่ใช่ครูอาจารย์รับเงินเดือนจากมึง อีดอก
ภาษี ที่ประชาชนผู้มีรายได้จ่ายให้รัฐบาล คือค่าใช้จ่าย ที่รัฐบาลทำถนน ทำสะพาน สร้างโรงเรียน และอีกหลายอย่าง
ถ้ามึงไม่อยากเสียภาษี มึงอย่าเดินถนน อย่าข้ามสะพาน อย่ามาเรียนในโรงเรียนของรัฐบาล ในมหาวิทยาลัยของรัฐบาล
แค่มึงก้าวขาออกจากบ้าน มึงก็ใช้ประโยชน์จากเงินลงทุนของรัฐบาลแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าออกจากบ้านเด็ดขาดอีดอก
มึงยังไม่เคยจ่ายภาษี แต่เป็นคนใช้ประโยชน์จากเงินภาษี ใช้ภาษีจากการเป็นนักเรียนของโรงเรียนของรัฐบาล เป็นนิสิตนักศึกษาในมหาวิทยาลัยของรัฐ มึงกำลังเอาเปรียบคนที่เสียภาษี มึงรู้ตัวมั้ย อีดอก
มันมีของฟรีในโลกหรือไง เอาง่ายๆ ถนนที่มึงเดินอยู่ทุกวัน เป็นสิ่งที่รัฐบาลลงทุนทำ ค่าอิฐหินดินทราย ค่าแรงคนงาน ค่าแรงพนักงานข้าราชการ ก็มาจากรัฐบาล
โรงเรียนที่มึงเรียน มหาวิทยาลัยที่มึงเรียน มึงจ่ายค่าเรียนแค่ส่วนเดียว ที่เหลือรัฐบาลเป็นคนจ่าย จ่ายทั้งค่าที่ดิน ค่าสร้างตึก ค่าอุปกรณ์การเรียน ค่าอาจารย์และเจ้าหน้าที่ในโรงเรียน ในมหาวิทยาลัย
แล้วรัฐบาลก็มาเรียกเก็บเงินจากประชาชนที่ต้องใช้ถนน ใช้สะพาน ส่งลูกไปเรียน เงินที่เรียกเก็บนั้น มันเรียกว่าภาษี
เหมือนที่มึงไปดูหนัง มึงต้องซื้อตั๋ว มึงอยากเล่นเกมส์ มึงต้องซื้อ มึงอยากแต่งหน้าแต่วตัว มึงก็ต้องจ่าย
แต่นี้รัฐบาลจ่าย แล้วถึงมาเรียกเก็บ ที่มันเรียกว่าเก็บภาษี
มึงเข้าใจมั้ย อีดอก
มึงเคยขึ้นรถไฟฟ้ามั้ย
บริษัทเอกชนเค้าลงทุนสร้างจนเสร็จ มึงถึงไปขึ้น แล้วมึงก็จ่ายค่าตั๋วรถไฟ
BTS ไม่ได้เป็นขี้ข้ามึง เค้าเป็นคนลงทุนแสนล้าน แต่เก็บค่าบริการจากมึงทีละไม่กี่สิบกี่ร้อย ค่อยๆ เก็บไปจนกว่าจะคุ้มทุน
รัฐบาลก็ทำแบบเดียวกัน
รัฐบาลเป็นคนลงทุนแสนล้าน แต่เก็บค่าบริการจากมึงทีละไม่กี่สิบกี่ร้อย ค่อยๆ เก็บไปจนกว่าจะคุ้มทุน
เงินที่รัฐบาลเก็บ เรียกเป็นภาษาราชการ ว่า ภาษี
ซึ่งเป็นอันเดียวกับที่บริษัทเอกชนเก็บ เพียงแต่ในภาษาเอกชน มันก็เรียกว่า ค่าตั๋ว ค่าตั๋วรถไฟ ค่าตั๋วหนัง ค่าตั๋วคอนเสิร์ต ค่าเครื่องสำอาง ค่าชุดนักเรียน ค่ากระเป๋า ค่ารองเท้า ค่าอาหาร
เข้าใจมั้ย เข้าใจซะใหม่นะ อีดอก
ทั้งคำว่า ภาษีหรือค่าต่างๆ ทั้งหมดนั้น คือสิ่งเดียวกัน เพียงแต่เรียกต่างกัน
มันคือค่าใช้สินค้าและบริการ
คนเสียภาษี ไม่ใช่เจ้าหนี้รัฐบาล รัฐบาลไม่ใช่ขี้ข้ามึง ข้าราชการก็ไม่ใช่ขี้ข้ามึง
ข้าราชการ ครูอาจารย์ ทหารตำรวจ เป็นลูกจ้างรัฐบาล ไม่ใช่ลูกจ้างมึงอีดอก
รัฐบาลจ้างข้าราชการ ทหารตำรวจ ครูอาจารย์ มาทำงานให้รัฐบาล ไม่ใช่มึง
รัฐบาลก็เป็นคนจ่ายเงินเดือนให้ข้าราชการ ทหารตำรวจ ครูอาจารย์ ไม่ใช่มึง อีดอก
แล้วรัฐบาลเค้าก็มาเก็บเงินจากคนที่มาใช้บริการ
ใช้บริการจากกิจกรรมของรัฐบาล เช่น ดินถนน ข้ามสะพาน เรียนหนังสือ
แต่เค้าเมตตาเก็บแต่คนที่มีรายได้สูงพอ เค้ายกเว้นคนมีรายได้ต่ำและพวกเด็กๆอย่างมึง อีดอก
เงินไม่เคยเสีย ภาษีไม่เคยจ่าย มีแต่ใช้ๆๆ ใช้ประโยชน์จากเงินของคนที่จ่ายภาษี ใช้ประโยชน์จากเงินลงทุนของรัฐบาล เสือกเรียกร้องสารพัด เอาแต่ได้ ทั้งๆที่ไม่เคยเสีย อีดอก
พูดแบบนี้ไม่ได้เดือด ไม่ได้หัวร้อน แค่พยายามพูดภาษาเดียวกับมึง เผื่อจะทำให้มึงได้เข้าใจ อีดอก
สังคมมันหยาบช้า เพราะคนมันหยาบคาย พูดดีๆ ได้เฉพาะคนที่พูดดีๆ เหมือนกัน แต่ถ้าจะพูดกับคนหยาบคาย มันก็ต้องหยาบๆ ให้เหมือนกัน มันถึงจะฟังกัน
ขอบคุณและขออนุญาตใช้คลิปของ Bright TV
โดนทุกดอก 😁😁แต่อีดอกมันจะอ่านไหม???
อีดอก...สัส
อาจารย์ตอบ....โคตร มัน...
เงินเดือนมึงก็ตังกูไอ้สัส!!!!!!
นี่คือคำลำเลิกบุญคุณ ของเด็กนักเรียน ที่พูดถึงครูอาจารย์
นักเรียนแอบอัดคลิปครู แต่ไฮไลท์เสียงไม่ได้อยู่ที่ครู แต่อยู่ที่เสียงนักเรียน ลองฟังสิ่งที่นักเรียนพูดกันดู
“วันนี้ผมของพูดกับเด็กๆ หน่อย ทีนี้เวลาจะพูดกับเด็กๆ ก็คงต้องใช้ภาษาเดียวกันพูดกับเด็กๆ เพราะถ้าพูดคนละภาษา อาจจะสื่อสารกันไม่เข้าใจ เพราะฉะนั้นวันนี้ผู้ใหญ่อย่าตกใจ ผมขอพูดภาษาเด็กหน่อย”
มึงเป็นนักเรียนไม่ใช่เหรอ อีดอก มึงทำงานตั้งแต่เมื่อไร มึงมีเงินไปจ่ายค่าจ้างให้ครูอาจารย์ตั้งแต่เมื่อไหร่
ครูอาจารย์เค้ารับเงินค่าจ้างจากมึง ตั้งแต่เมื่อไหร่ อีดอก
ถ้ามึงไปทำงาน แล้วที่ทำงานไม่ให้มึงยก 3 นิ้ว ในที่ทำงาน แต่มึงจะยก มึงคิดว่า เค้าจะไล่มึงออกมั้ย
มึงได้ยินที่อาจารย์เค้าพูดมั้ย ว่าสถานที่ราชการมีกฏระเบียบ ถ้ามึงทำผิดกฎระเบียบ อาจารย์คือคนที่ต้องรับโทษแทนมึง
เหมือนกัน ถ้ามึงไปทำงานแล้วที่ทำงานห้ามมึงชู 3 นิ้ว แต่มึงจะชู เค้าก็ไล่มึงออก เพราะถ้าไม่ไล่มึงออก เค้าต้องออกเอง เพราะเค้าต้องรับผิดชอบสิ่งที่มึงทำ
แล้วครูอาจารย์ ไม่ใช่ลูกจ้างมึง เข้าใจซะใหม่อีดอก เค้าเป็นข้าราชการ ที่แปลว่าเค้าเป็นลูกจ้างของรัฐบาล กินเงินเดือนจากรัฐบาล ต้องทำตาม กฏระเบียบของรัฐบาล
การที่รัฐบาลเก็บภาษี ไม่ได้หมายความว่า เค้าเป็นขี้ข้ามึงนะอีดอก เข้าใจซะใหม่ด้วย
มึงใช้ประโยชน์จากสาธารณสมบัติของชาติ เช่น ใช้ถนน ใช้สะพาน แม้แต่ใช้สถานที่ของโรงเรียน เข้ามานั่งเรียนในโรงเรียน ทั้งหมดนั้นเป็นเงินที่รัฐบาลลงทุน ค่าเทอมที่พวกมึงจ่าย ถูกกว่าความเป็นจริง เพราะรัฐบาลอุ้มเอาไว้ มึงจ่ายค่าเทอมแค่ส่วนนิด แต่ส่วนใหญ่คือเงินงบประมาณจากรัฐบาล
เพราะฉะนั้นรัฐบาลถึงเรียกเก็บเงินจากประชาชน ซึ่งไม่ใช่มึง เพราะมึงยังไม่ได้ทำงาน มึงยังไม่เคยเสียภาษีอีดอก
แถมมึงคือคนที่มาใช้ประโยชน์ฟรีๆ จากเงินภาษีของคนอีกมากมาย
มึงนั้นแหละที่มาใช้ประโยชน์ฟรีๆ จากเงินภาษีที่ครูอาจารย์จ่ายทุกปีทุกเดือน
ไม่ใช่ครูอาจารย์รับเงินเดือนจากมึง อีดอก
ภาษี ที่ประชาชนผู้มีรายได้จ่ายให้รัฐบาล คือค่าใช้จ่าย ที่รัฐบาลทำถนน ทำสะพาน สร้างโรงเรียน และอีกหลายอย่าง
ถ้ามึงไม่อยากเสียภาษี มึงอย่าเดินถนน อย่าข้ามสะพาน อย่ามาเรียนในโรงเรียนของรัฐบาล ในมหาวิทยาลัยของรัฐบาล
แค่มึงก้าวขาออกจากบ้าน มึงก็ใช้ประโยชน์จากเงินลงทุนของรัฐบาลแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าออกจากบ้านเด็ดขาดอีดอก
มึงยังไม่เคยจ่ายภาษี แต่เป็นคนใช้ประโยชน์จากเงินภาษี ใช้ภาษีจากการเป็นนักเรียนของโรงเรียนของรัฐบาล เป็นนิสิตนักศึกษาในมหาวิทยาลัยของรัฐ มึงกำลังเอาเปรียบคนที่เสียภาษี มึงรู้ตัวมั้ย อีดอก
มันมีของฟรีในโลกหรือไง เอาง่ายๆ ถนนที่มึงเดินอยู่ทุกวัน เป็นสิ่งที่รัฐบาลลงทุนทำ ค่าอิฐหินดินทราย ค่าแรงคนงาน ค่าแรงพนักงานข้าราชการ ก็มาจากรัฐบาล
โรงเรียนที่มึงเรียน มหาวิทยาลัยที่มึงเรียน มึงจ่ายค่าเรียนแค่ส่วนเดียว ที่เหลือรัฐบาลเป็นคนจ่าย จ่ายทั้งค่าที่ดิน ค่าสร้างตึก ค่าอุปกรณ์การเรียน ค่าอาจารย์และเจ้าหน้าที่ในโรงเรียน ในมหาวิทยาลัย
แล้วรัฐบาลก็มาเรียกเก็บเงินจากประชาชนที่ต้องใช้ถนน ใช้สะพาน ส่งลูกไปเรียน เงินที่เรียกเก็บนั้น มันเรียกว่าภาษี
เหมือนที่มึงไปดูหนัง มึงต้องซื้อตั๋ว มึงอยากเล่นเกมส์ มึงต้องซื้อ มึงอยากแต่งหน้าแต่วตัว มึงก็ต้องจ่าย
แต่นี้รัฐบาลจ่าย แล้วถึงมาเรียกเก็บ ที่มันเรียกว่าเก็บภาษี
มึงเข้าใจมั้ย อีดอก
มึงเคยขึ้นรถไฟฟ้ามั้ย
บริษัทเอกชนเค้าลงทุนสร้างจนเสร็จ มึงถึงไปขึ้น แล้วมึงก็จ่ายค่าตั๋วรถไฟ
BTS ไม่ได้เป็นขี้ข้ามึง เค้าเป็นคนลงทุนแสนล้าน แต่เก็บค่าบริการจากมึงทีละไม่กี่สิบกี่ร้อย ค่อยๆ เก็บไปจนกว่าจะคุ้มทุน
รัฐบาลก็ทำแบบเดียวกัน
รัฐบาลเป็นคนลงทุนแสนล้าน แต่เก็บค่าบริการจากมึงทีละไม่กี่สิบกี่ร้อย ค่อยๆ เก็บไปจนกว่าจะคุ้มทุน
เงินที่รัฐบาลเก็บ เรียกเป็นภาษาราชการ ว่า ภาษี
ซึ่งเป็นอันเดียวกับที่บริษัทเอกชนเก็บ เพียงแต่ในภาษาเอกชน มันก็เรียกว่า ค่าตั๋ว ค่าตั๋วรถไฟ ค่าตั๋วหนัง ค่าตั๋วคอนเสิร์ต ค่าเครื่องสำอาง ค่าชุดนักเรียน ค่ากระเป๋า ค่ารองเท้า ค่าอาหาร
เข้าใจมั้ย เข้าใจซะใหม่นะ อีดอก
ทั้งคำว่า ภาษีหรือค่าต่างๆ ทั้งหมดนั้น คือสิ่งเดียวกัน เพียงแต่เรียกต่างกัน
มันคือค่าใช้สินค้าและบริการ
คนเสียภาษี ไม่ใช่เจ้าหนี้รัฐบาล รัฐบาลไม่ใช่ขี้ข้ามึง ข้าราชการก็ไม่ใช่ขี้ข้ามึง
ข้าราชการ ครูอาจารย์ ทหารตำรวจ เป็นลูกจ้างรัฐบาล ไม่ใช่ลูกจ้างมึงอีดอก
รัฐบาลจ้างข้าราชการ ทหารตำรวจ ครูอาจารย์ มาทำงานให้รัฐบาล ไม่ใช่มึง
รัฐบาลก็เป็นคนจ่ายเงินเดือนให้ข้าราชการ ทหารตำรวจ ครูอาจารย์ ไม่ใช่มึง อีดอก
แล้วรัฐบาลเค้าก็มาเก็บเงินจากคนที่มาใช้บริการ
ใช้บริการจากกิจกรรมของรัฐบาล เช่น ดินถนน ข้ามสะพาน เรียนหนังสือ
แต่เค้าเมตตาเก็บแต่คนที่มีรายได้สูงพอ เค้ายกเว้นคนมีรายได้ต่ำและพวกเด็กๆอย่างมึง อีดอก
เงินไม่เคยเสีย ภาษีไม่เคยจ่าย มีแต่ใช้ๆๆ ใช้ประโยชน์จากเงินของคนที่จ่ายภาษี ใช้ประโยชน์จากเงินลงทุนของรัฐบาล เสือกเรียกร้องสารพัด เอาแต่ได้ ทั้งๆที่ไม่เคยเสีย อีดอก
พูดแบบนี้ไม่ได้เดือด ไม่ได้หัวร้อน แค่พยายามพูดภาษาเดียวกับมึง เผื่อจะทำให้มึงได้เข้าใจ อีดอก
สังคมมันหยาบช้า เพราะคนมันหยาบคาย พูดดีๆ ได้เฉพาะคนที่พูดดีๆ เหมือนกัน แต่ถ้าจะพูดกับคนหยาบคาย มันก็ต้องหยาบๆ ให้เหมือนกัน มันถึงจะฟังกัน
ขอบคุณและขออนุญาตใช้คลิปของ Bright TV
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
