วันก่อน...นั่งแท็กซี่จะไปธุระแถวสะพานควาย
แท็กซี่วิ่งผ่านถนนประดิพัทธ์ ถนนที่ดูไม่เปลี่ยนไปจากเมื่อ 30 ปีก่อน
โรงแรม 2 ดาว มิโด ยังคงความคลาสิก
ผมนั่งเหม่ออยู่ที่เบาะหลัง
รายการวิทยุเล่นเพลงของวงแกรนด์เอ็กซ์
เสียงเครื่องเป่าของเพลงลมสวาท
พัดเอาภาพการ์ตูนโดราเอมอน
แดดร้อนยามบ่าย
และปลากัดพองใส่กันมาปรากฏให้เห็นตรงหน้าอีกครั้ง
ผมยังเหม่อมองผู้คนบนถนนประดิพัทธ์
แต่ภาพวันนั้นกลับชัดกว่าภาพบนถนน
สงสัยว่าทำไมเพลงถึงสามารถทำให้รู้สึกอย่างนั้น
ขอบคุณความมหัศจรรย์เพลงลมสวาท
และอีกหลาย ๆ เพลงที่พาย้อนอดีตไปพบกับความสุขเล็ก ๆ ในวันเก่า ๆ
เหนือสิ่งอื่นใดขอขอบคุณศิลปินเพลงทุกท่านที่สรรค์สร้างกันออกมาให้ได้เสพรสชาติของความทรงจำ
ขากลับจากทำธุระ อดไม่ได้ที่จะต้องซื้อขนมครกเดินกินกันให้หายคิดถึง