[รีวิวหนังสือ] ถ้าวันหนึ่งนั้น...ฉันตาย
พอซื้อมาเพิ่งเห็นว่าปกทำเป็นเงาผู้ชายด้วย อย่างหลอน
...เราทุกคนล้วนเคยรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้สักครั้งในชีวิต...
ใช่ เราเองก็เคยรู้สึก เอาจริงๆรู้สึกอยู่บ่อยๆด้วยซ้ำ
ตามคำโปรยหลังเล่ม เด็กสาวยูมี ได้รับสมุดไดอารี่จากแม่ของเจจุนเพื่อนสนิทที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตกะทันหัน เนื้อเรื่องถูกดำเนินไปด้วยความโศกเศร้าของยูมีที่สูญเสียเพื่อนสนิทที่รักที่สุดไป และเธอก็ได้อ่านไดอารี่ของคนตาย
ตอนแรกเราคิดไว้ว่ามันอาจจะหักมุม ในไดอารี่อาจจะมีอะไร เจจุนประสบอุบัติเหตุจริงๆจริงมั้ย หรือจะเป็นการฆ่าตัวตาย คิดไปยันอาจจะถูกฆาตกรรมหรือเปล่า
แต่มันก็ไม่ใช่เลย มันไม่ได้โลดโผนขนาดนั้น มันคือเรื่องจริงที่ว่าเจจุนตายด้วยอุบัติเหตุโดยไม่มีคำกล่าวลา มีเพียงตัวอักษรในไดอารี่ทิ้งไว้ให้คนที่ได้อ่านเท่านั้น
เราไม่มีทางรู้ได้เลยจริงๆว่าวันสุดท้ายของเราจะมาถึงเมื่อไหร่ การใช้ชีวิตให้เหมือนทุกวันเป็นวันสุดท้ายคงเป็นสิ่งที่ทำให้เราจะไม่เสียดายถ้าเราตายไป
“ถ้าวันหนึ่งฉันตาย...ความตายของฉันจะมีความหมายอย่างไรกัน”
นั่นสิเนอะ ถ้าตาย ความตายของเราจะมีความหมายยังไงนะ ตายไปแล้วก็คงจะถูกกลืนหายไปกับการเวลา ก็แค่นั้น
ขอแถมวรรคทองที่อ่านแล้วโดนใจเรามากๆ :
• แม้ฉันจะสงสารแม่ แต่อีกใจก็หงุดหงิด แม่เปราะบางเกินไป บางทีแม่ผู้อ่อนแอของเราอาจน่ากลัวกว่าแม่ขี้โมโหซะอีก แม่ไม่เคยดุด่าเรา ไม่เคยตีเราด้วยไม้เรียว แต่ทำให้เราหมดหนทางสู้ สำหรับฉัน แม่คือคุกจองจำ
•แม่ของพวกเราคือคุกจองจำ ถึงแม่จะให้อิสระฉัน แต่ฉันต้องรับผิดชอบต่อทุกการตัดสินใจของตัวเอง ไม่ต้องทำอะไรที่ฝืนใจ แต่ต้องรับผิดชอบตัวเองให้ได้ เท่ากับชีวิตถูกจำกัดอยู่ดี ท้ายที่สุดพ่อแม่ของพวกเราทุกคนคือคุกจองจำของลูกๆ
คะแนน : 6.6/10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
