"ชีวิตของแรงงานพม่าในไทย"
ชีวิตแรงงานไทยในต่างประเทศ
....ไม่มีอะไรที่แตกต่างกันเลย...
เรื่องเล่าเม้าท์ในครัว
ตอน...ซีรี่ส์เพื่อนสาวชาวพม่าEP7
เรื่องราวของแรงงานพม่าในจังหวัดภูเก็ต
ประสบการณ์จริงยิ่งกว่านิยาย
...ถึงคุณผู้อ่านที่รัก...
ความเดิมตอนที่แล้ว
กดดูที่ลิงค์ด้านล่างนะคะ
ณ เกาะแห่งหนึ่งที่ห่างไกลจากเมืองภูเก็ต
แขกเริ่มทยอยกลับแล้ว
ทางเกาะจะมีเรือสปีดโบ้ทให้บริการ
ส่งแขกที่มาร่วมในงานเลี้ยงวันนี้กลับที่อ่าวฉลอง
ฉัน มานพและทีมงานต้องรอกลับเรือรอบสุดท้าย
มานพและทีมงานศิษย์เก่าพากันดื่มฉลอง
ตามประสาผู้ชายด้วยกันที่โต๊ะฝั่งตรงข้าม
เมื่องานเลี้ยงจบลงก็หมายความว่า
หน้าที่ของเราก็หมดลงแล้ว
การวางระบบร้านอาหารให้พ่อครัว-แม่ครัวพม่า
ก็ถือว่าสิ้นสุดลงในวันนี้ และมานพรับค่าจ้างงวดสุดท้าย เพื่อจัดสรรปันส่วนให้กับทีมงาน
ตามความเหมาะสม
ฉันกับจุ๊บแจงปลีกตัวออกมาจากงานเลี้ยง
เพื่อมานั่งรับลมที่ชายหาด
เราเอาไวน์แดงและของกินติดมือมาด้วย
"บรรยากาศแบบนี้ คิดถึงปาร์ตี้ฟลูมูน
ที่ป่าตองเลยพี่มดดี้
ตอนนั้นแม่ไปทำงานเมืองนอก
จุ๊บแจงยังเรียนหนังสืออยู่เลย
จะว่าไปแล้วก็ทำตัวเหลวไหลกว่านี้เยอะ"
(จุ๊บแจงพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเครียดๆ)
"มันเป็นยังไงเหรอไอ้ปาร์ตี้ฟลูมูนเนี่ยะ?
เกิดมายังไม่เคยไปสักที"
(ฉันถามจุ๊บแจงพร้อมหยิบปอเปี๊ยะทอดเข้าปาก)
"ก็มีครบทุกอย่าง เสียงเพลง เหล้า ยา
แล้วก็...มีเซ็กส์กันได้ทุกหนแห่ง
ตามโขดหินชายหาด" (จุ๊บแจงเล่า)
"เฮ้ย!!!! จริงดิ?
(ฉันอุทานตาโต)
"เอ้อ! ..ว่าจะถามอะไร
แม่ไปทำงานเมืองนอก
ตอนแกอายุเท่าไหร่อ่ะจุ๊บแจง?"
(ฉันเปลี่ยนเรื่องถามจุ๊บแจง)
"ตอนประมาณ ม.ต้น แม่เลิกกับพ่อ
เลยต้องเลี้ยงจุ๊บแจงกับน้องคนเดียว
ตอนนั้นแม่ลำบากมาก พอดีไปช่วยญาติทำ
ร้านอาหารเพราะแกทำอาหารเก่ง
และแม่ก็อยากทำงานได้เงินเยอะๆ
มาส่งจุ๊บแจงกับน้องเรียนหนังสือ
(จุ๊บแจงตอบพร้อมกับดื่มไวน์แดงในมือหมดแก้ว)
"แม่ไปประเทศอะไรนะ? แกเคยบอก
แต่ฉันลืมแล้ว" (ฉันถามจุ๊บแจง)
"อเมริกา" (จุ๊บแจงตอบฉัน)
"เอ้อ! อเมริกา
งานหนักเลยนะ ทำงานร้านอาหารน่ะ
งานโครตหนักกว่าจะได้เงินมานะแก"
(ฉันพูดเสียงสูงกับจุ๊บแจง)
pixabay
"ตอนนั้นจุ๊บแจงอยู่บ้านกับน้อง
ให้น้าเป็นคนดูแล แม่ส่งเงินมาให้
อยากได้อะไรก็ได้ จุ๊บแจงกับน้อง
ก็หนีเรียนไปเที่ยว น้าก็ตามใจไม่ว่าอะไร"
(จุ๊บแจงบอกกับฉัน)
"แล้วทำไมแกไม่เรียนต่อให้จบวะจุ๊บแจง?"
(ฉันถามเสียงจริงจัง)
...จุ๊บแจงเงียบ สีหน้าสลดลง...
"แม่รักแกมากนะ ตอนที่แกโทรมาหาฉัน
วันนั้นน่ะ วันที่แกไปป่าตองแล้วไม่กลับบ้านอ่ะ
จำได้ป่ะ แม่แกโทรไปหาครูนพแล้วร้องไห้ด้วย "
(ฉันบอกจุ๊บแจง)
(แม่ของจุ๊บแจงสนิทกับมานพมาก
เวลาเธอมีปัญหาอะไรกับลูกสาว
จะโทรมาระบายกับมานพเสมอ
เพราะมานพอยู่ภูเก็ตมานานและสนิท
กับครอบครัวของจุ๊บแจงมาก่อนฉัน)
...จุ๊บแจงถอนหายใจ แล้วก็เงียบ...
"ถ้าเป็นฉันอุตส่าห์ไปทำงานขนาดนั้น
มาเจอแบบนี้ก็ผิดหวังเหมือนกันน๊า"
(ฉันบอกจุ๊บแจงแกลมประชดนิดๆ)
...จุ๊บแจงก็ยังคงนิ่งเงียบ...
อยู่ๆเธอก็พูดเอ่ยขึ้นมาว่า...
"ตอนเด็กๆ จุ๊บแจงซ้อนมอเตอร์ไซค์
แม่เป็นคนขับเผอิญมีรถมาเฉี่ยวรถล้ม
กลางทางจุ๊บแจงกับแม่กลิ้งไปบนถนน
แม่รีบวิ่งมาหาจุ๊บแจง กลัวว่าจุ๊บแจงจะเป็นอะไร
แกตะโกนเรียกชื่อลูกเหมือนคนบ้า
เลือดเต็มหน้าแม่หมดเลย"
"แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้เราถึงไม่เข้าใจกัน
จุ๊บแจงทำอะไรก็ขวางหูขวางตา
ทำอะไรก็ผิดไปหมด"
(จุ๊บแจงตัดพ้อ)
"คิดดีๆนะแก ถ้าเค้าไม่รักแก
เค้าจะเสียเงินมากมายส่งแกมาเรียน
ทำอาหารที่โรงเรียนพวกฉันทำไมวะ"
(ฉันถามจุ๊บแจงเสียงดัง)
"แกเลิกไปป่าตองไม่ได้เหรอจุ๊บแจง?
(ฉันถามต่อเสียงเบาลง)
"ถ้าจะให้เลิก
จุ๊บแจงต้องออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่น
เพราะถ้ายังอยู่กับแม่ เวลาทะเลาะกัน
จุ๊บแจงก็ต้องไปป่าตองอยู่ดี"
(จุ๊บแจงตอบ)
"แล้วแกจะออกไปยังไง ไม่มีงาน
ไม่มีเงินเป็นของตัวเองแบบนี้?"
(ฉันถามจุ๊บแจง)
"เอ้อ!..แล้วทำไมแม่แกกลับมาจากเมืองนอกล่ะ?"
(ฉันถามจุ๊บแจง)
"มีญาติโทรไปฟ้องแม่
ว่าจุ๊บแจงกับน้องทำตัวเหลวไหล
แม่เลยรีบกลับมาจากอเมริกา แม่เป็นคนประหยัดเลยมีเงินเก็บกลับมาทำบ้านเช่า"
(จุ๊บแจงตอบ)
"เรือมาแล้วววว
เรือมาแล้วทุกคน
เตรียมตัวกลับขึ้นฝั่ง"
(เสียงมานพตะโกนบอกทีมงาน)
โปรดติดตามตอนต่อไป
"มดดี้"
ความเดิมตอนที่แล้ว
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
