2 ก.ย. 2020 เวลา 06:27 • ปรัชญา
"กัดไม่ปล่อย"
เป็นคำที่ครูคนนึงสมัยมัธยมปลายก่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัยพูดเตือนใจบ่อยๆ
from pinterest by russ sharp
จนถึงช่วงทำงาน
มีโอกาสได้ทำงานกับหัวหน้าที่สู้ไม่ถอยกัดไม่ปล่อยจนเครื่องยนต์ไปได้กลางคลื่นลม
วันนี้บังเอิญเจอสารคดีชีตาห์วิ่งไล่จับกาเซลล์
ชีตาห์ เฝ้าอย่างใจจดใจจ่อเพื่อรอโอกาส
วิ่งเข้าจู่โจมกาเซลล์ เมื่อถึงเป้าหมายสังเกตเห็นว่ามักจะจู่โจมที่คอด้วยการกัด
แต่กาเซลล์ก็ยังดิ้นกระโดดเรื่อยๆ เป็นเวลานาน
ชีตาห์ก็ยังกัดต่อไปจนกว่ากาเซลล์หมดฤทธิ์
แต่มีสิ่งเดียวที่ชีตาห์ไม่เลิกทำคือกัด
กัดแบบไม่ปล่อย
แล้วกาเซลล์ตัวนั้นก็เป็นรางวัลแห่งความพยายามของชีตาห์
เหมือนตัวเองที่เจอเรื่องขัดขวางทางที่จะไป
ตอนแรกมองว่าเป็นทางที่ตรงเรียบไปง่ายไม่มีปัญหา
ที่ไหนได้มีเรื่องให้หนักใจจนบางทีสะดุ้งตื่นกลางคืนอยู่บ่อยๆ
แต่พอนึกถึงตอนมัธยมปลาย
ตอนทำงานเรือ และชีตาห์แล้ว ก็เลยเข้าใจว่า
เชื่อแหละว่าเป้าหมายต้องไปถึง
และตอนนี้ทำได้แค่กัด
เหนียวแค่ไหนก็กัดมันลูก ได้กัดแล้วกัดอย่าปล่อย
แต่ก็มีเรื่องที่ได้คิดลึกลงไปอีก
ใครก็รักชีวิตของมัน
ในสถานการณ์เข้าตาจนไม่ว่าคนหรือสัตว์
สัญชาตญานมักจะสู้เพื่อให้เราอยู่รอดเสมอ
เราย่อมไม่ยอมให้เราอดตายยิ่งมองเห็นครอบครัวแล้ว ถึงจะใครจะให้เป็นหมาเป็นแมวเป็นเสือก็ได้แต่บอกได้เลยว่าตายไม่ได้
โฆษณา