6 ก.ย. 2020 เวลา 00:30
๖. สรุปบทเรียน โรงเรียน โรงนา
การทำนาเพื่อการเรียนรู้ในฤดูแรกผ่านไปอย่างทุลักทุเล ผมทำนา ๒๐ ไร่ ได้ข้าว ๖เกวียนและเป็ดอีก ๑๐ ตัว ได้กำไร ๗๐๐ บาท ผมโชคดีมาก ไม่เคยทำนามาก่อนแต่มาเจอเขาส่งเสริมทำนาหว่านน้ำตมเขาเรียกไปอบรมทำนาหว่านน้ำตมทั้งในจังหวัดและจังหวัดใกล้เคียง ส่วนเรื่องการหว่านข้าวผมไปหว่านเป็นที่ สล.ข้าวราชบุรีซึ่งเดี๋ยวนี้คงเป็นศูนย์วิจัยข้าว ผมห่างเหินมาร่วม ๓๐ ปี เพราะผมย้ายมาที่อำเภอด่านช้างซึ่งเป็นชาวไร่
http://www.kong-sao.go.th/gallery/detail/1837/data.html
การเรียนด้วยการทำจริง คือบทเรียนที่ผมทำมาสม่ำเสมอ ในขณะนั้นประมาณปี ๒๕๒๔ไม่ว่าเอาไปใช้กับสมาชิกยุวเกษตรกร หรือแม้แต่โรงเรียนเกษตรกร ก็ใช้วิธีนี้ผมไม่ต้องท่องจำไม่ต้องท่องทฤษฎีบทให้รำคาญ มันเป็นสิ่งที่จำได้ตลอดชีวิต การทำนาครั้งที่ ๒ ของผมต้องลงทุรเองทั้งหมดไม่มีแปลงสาธิต ไม่มีพันธ์ข้าวฟรีทำนาครั้งที่สองได้ข้าว ๑๒ เกวียนกว่า ได้กำไรแบ่งกันคนละ ๒ฺ๐๐๐ กว่าบาท ตอนนี้ไม่มีปัญหาอย่างอื่นแต่ที่กำไรน้อยเพราะราคาข้าวเกวียนละ ๒ฺ๑๐๐_๒ฺ๓๐๐ ซึ่งช่วงนั้นเกษตรกรบ่นกันว่า ราคาข้าวถูกมาก
http://katipnews.com/ธุรกิจรถนวดข้าวสีข้าว/
ผมซึ่งไม่เคยทำนาก็สามารถพูดคุยกับชาวบ้านสนุกเพราะผมรู้แต่ละขั้นตอน มันยากและลำบากแค่ไหน เมื่อทำนาได้ ๒ ครอป หรือ สองรุ่นเจ้าของนาขอที่คืน ผมรีบคืนทันทีเพราะผมทำนา ๒ ครั้งก็พอจะรู้เรื่อง สิ่งต่อมาผมก็ศึกษาเรื่อง โรคและแมลง หลังเลิกทำนาปรากฎว่ามีโรคระบาดเกิดขึ้นในนาขัาว อันเกิดมาจากเพลี้ยจั๊กจั่นสีเขียว มีโรคหลายโรคเกิดในแปลงนาสิ่งที่ชาวนาเจอเราเรียกภัยธรรมชาติ
http://www.ricethailand.go.th/rkb3/title-index.php-file=content.php&id=112-1.htm
การทำนาของผมจบลงแต่การทำนาของเกษตรกรยังไม่จบ การทำงานกับชาวนามีเรื่องราวมากกว่านี่้แต่ผมจบเรื่องทำนาเพื่อการเรียนรู้ก่อนไม่เช่นนั้นเรื่องคงยาว ไปเรื่องอื่น ๆ บ้างไม่เช่นนั้น ท่านอาจรำคาญ ตอนนั้นผมอ่าน พอกเก็จบุ๊ค ของอาจารย์ ดีพร้อม ไชยวงเกียรติ เรื่องอะไรผมลืมแล้ว ท่านเขียนคนเดียวหรือเขียนร่วมกับใครยังไงจำไม่ได้ จำได้แต่ในปกรองของหนังสือเล่มนั้นซึ่งผมจำติดใจและอะไรที่ผมทำได้ ก็จะทำเพื่อชาวนาที่เขาให้สมยาว่า กระดูกสันหลังของชาติ
นิดหนึ่งนี้ อุทิศ แด่ชาวนา
ผู้ต่ำต้อย น้อยค่า เหลือแสน
ลำบาก ยากจน คืนแค้น
ไป่แม้น ชาวฟ้า มหานคร
โฆษณา