6 ก.ย. 2020 เวลา 04:35 • นิยาย เรื่องสั้น
เพื่อน!!! กัน
ฉัน! จบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยชื่อดังจากจังหวัดซุปตาร์ทางภาคอีสาน คำว่า “เพื่อน” เริ่มต้นจากการเข้าไปเป็นน้องใหม่ในรั้วมหาวิทยาลัย เริ่มจากการมีรหัสติดกัน ก็เริ่มทักทายกัน บางคนก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่โรงเรียนมัธยมเดิม
จากที่รู้จักกันเพียงหนึ่งคนก็เริ่มมีสมาชิกกลุ่มเพื่อนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆๆๆ เพราะกลุ่มของเราเป็นกลุ่มที่เฮฮา เวลาไปเรียนก็จะต้องนั่งเรียนใกล้ๆกัน มีการสรรหากิจกรรมมาทำกันตลอด เวลาว่างจากการเรียนเราก็จะหาชมรมเพื่อทำกิจกรรมกัน
4 ปี ผ่านไปไวเหมือนโกหก เมื่อเราจบการศึกษา ต่างคนต่างแยกย้ายกันทำงาน บางคนก็ศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้น บางคนก็มีครอบครัว
15 ปี ผ่านไป เราได้มีโอกาสกลับมานัดรวมตัวกันอีกครั้ง เวลามันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน เพื่อนฉันบางคนถึงกับก้าวหน้าในหน้าที่การงานเป็นถึงระดับ ผอ. บางคนมีคำนำหน้าชื่อเป็น ดร. บางคนก้าวหน้าในตำแหน่งทางวิชาการเป็นถึง รศ.
แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนไปจากใจของเราก็คือ คำว่า เพื่อน เมื่อเราได้มีโอกาสกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง ถึงได้มีการถามข่าวสารทุกข์สุขดิบกันเกิดขึ้น เพื่อนบางคนกระเตงลูก หอบสามีมาด้วย
มันทำให้เรามองย้อนไปถึงอดีต ว่าเรามาถึงวันนี้ได้อย่างไร แต่มันก็เป็นการมองย้อนที่มีความสุข ที่อบอวนไปด้วนกลิ่นไอของคำว่า เพื่อน
กว่าที่จะนัดรวมตัวกันได้ทุกคน มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับแก๊งค์เราเลย เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่การงาน มีครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบต่างกันไป
เราทุกคน จึงพูดได้เป็นเสียงเดียวกันเลยว่า การนัดรวมตัวกันครั้งนี้ เป็นการรวมตัวกันของกลุ่มเพื่อนที่รำลึกความหลังที่สนุกและมีความสุข ที่สุด
### เพื่อน! จนวันตาย
### กลุ่มสานฝัน
โฆษณา