เรื่องราวเก่าๆ ขอนำมาเล่าใหม่ เพื่อไม่ให้หายไปกับกาลเวลา เพื่อบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ถึงวิถีชีวิตในยุคนั้นๆ.
วิถีชีวิตเก่าๆ ไม่เล่าจะลืม
สมัยนั้นประมาณ 40 กว่าปีที่ผ่านมาราวๆ พ.ศ 2516หมู่บ้านในแถบชนบท อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่เป็นวิถีชีวิตที่ผู้เขียนเติบโตขึ้นมา จดจำได้ดีและมีความสุขทุกครั้งที่ได้พูดถึง จึงขอนำมาเล่านะคะ.
บ้านสมัยก่อนทางภาคเหนือของประเทศไทยส่วนใหญ่ จะมีใต้ถุนยกสูง ห้องครัวจะอยู่บนบ้านเพื่อความสะดวกในการหุงหาอาหาร
ตอนเช้าแม่จะตื่นขึ้นมาทำกับข้าว ด้วยการจุดเตาไฟไว้ให้ลูกๆห่อข้าวไปโรงเรียน เราก็รอแม่ทำกับข้าวเสร็จ
ในเตาก็จะมีถ่านไฟแดงๆ เหลืออยู่ ผู้เขียนมีหน้าที่นำเตารีดมาเก็บถ่านใส่และทำการรีดกระโปรงและเสื้อนักเรียน
เตารีดไม่ง้อไฟฟ้า
ก่อนที่จะลงมือรีดผ้าต้องรีบวิ่งไปหลังบ้าน ไปเอาใบตองมาเตรียมไวั เพราะเตาแบบนี้จะร้อนเร็ว แต่รีดเรียบมาก
การลดความร้อนของเตาก็คือวางใบตองลงแล้วนำเตารีดวางทับเสียงดังช่า มีไอน้ำสีขาวลอยขึ้นมา ได้กลิ่นหอมเหมือนนำใบตองไปย่างไฟ
ได้เห็นถึงภูมิปัญญาการก่อไฟโดยใช้ไม้ฟืน เตารีดแบบใส่ถ่าน การลดความของเตาด้วยใบตอง และแฝงถึงความเรียบง่าย อบอุ่น ที่บางช่วงเวลาของชีวิตต้องการผ่อนคลาย และกลับมาสู้ต่อไป.
มีใครทันได้ใช้บางค่ะ...เตารีดรุ่นไม่ง้อไฟฟ้า...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
