๗. สอนจรเข้ให้ว่ายน้ำ
น้ำท่วม ฝนแล้ง แมลงกิน ดินไม่ดี มีโรคกวน ถ้าคุณเป็นเกษตรกร คุณต้องเจอมันไม่วันใดวันหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็น กสิกรรม ปศุสัตว์ ประมง คุณจะเจอมันแบบไม่รู้ตัว มาแบบกระทันหัน ผมเรียกภัยพวกนี้ว่า ภัยธรรมชาติ เช่นตั๋กแตนกินข้าวโพด โรคหวัดนกในสัตว์ปีก อหิวาห์สุกร ผมมาทำงานใหม่ ๆ เจอปลาเป็นแผลเน่าทั้งปลาเลี้ยวและปลงธรรมชาติในนา ในคูคลอง ที่ผมเจอด้วยตาคือที่ตำบลมะขามล้ม อำเภอบางปลาม้า
https://nongyao1201.wordpress.com/2012/09/17/%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%84%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%B8%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%A2/
ส่วนที่ระบาดในนาข้าวคือโรคเขียวเตี้ย โดยมีเพลี้ยจั๊จั่นสีเขียวเป็นพาหะนำโรค เกษตรกร รายหนึ่งแกมาหาที่สำนักงาน บอกว่าช่วยดูข้าวให้แกหน่อยข้าวมันเขียวดี แต่ต้นไม่โตและไม่แตกกอ เกษตรอำเภอให้ผมไปดูเพราะพื้นที่อยู่ในตำบลผม เมื่อไปถึง ผมเห็นข้าวในนาเป็นพุ่มแจ้ เข้าลักษณะที่นักวิชาการอบรมผมมา ผมลงไปในนาถอนต้นข้าวที่แสดงอาการมากที่สุดแล้วส่ายน้ำให้ดินโคลนหลุดจากรากข้าวจนขาว
แล้วผมก็เอาต้นข้าวมาอธิบายโดยหันไปทางลูกชายแก ซึ่งเรายืนคุยกันใต้ต้นมะพร้าว พอผมหันหน้าจะคุยกับลูกขายป้า ป้าแกบอกกับผมว่า
" คุยกับป้านี่แหละ ลูกป้าเป็นใบ้คุยกับมันไม่รู้เรื่องหรอก เดี๋ยวป้าจะคุยกับลูกป้าเอง"
"ป้าครับ ข้าวของป้าเป็นโรคชนิหนึ่งเรียกอีกอย่างว่า พุ่มแจ้ แต่ชาวบ้านเรียกกันว่า โรคจู๋ มีเพลี้ยจั๊กจั่นสีเขียวมันนำมา เหมือนกับยุงนำเชื้อไข้มาเลเรียจากคนหนึ่สู่อีกคนหนึ่งแหละครับ ถ้าเพลี้ยจั๊กจั่นตัวนี้เปรียบเป็นยุง ตันข้าวคือคน มันดูดี กินน้ำเลี้ยงข้าวที่เป็นโรค พอมันดูดน้ำเลี้ยงต้นอื่นข้าวต้นนั้นก็เป็นโรคตามไปด้วย "
" เอ แต่ว่าในนาป้าไม่ค่อยมีแมลงนะ "
"มันไม่ต้องมีเยอะหรอกครับ มีตัว สองตัว แต่ถ้ามันมีเชื้อโรคนี้อยู่มันก็ติดต่อได้ ตอนนี้นาข้าวของป้าเป็นโรคนี้แล้วละครับ "
"แล้วเราจะแก้ไขอย่างไรล่ะ "
" ถ้าเป็นโรคนี้ แก้ไขไม่ได้หรอกครับ มันจะเขียวแล้วแคระอย่างนี้แหละครับ แล้วไม่ออกรวง ป้าต้องไถทิ้งแล้วละครับ "
ป้ามีสีหนัาสลดเห็นได้ชัด แต่ผมจำเป็นต้องพูด ไม่เช่นนั้นเดี๋ยวป้าไปซื้อปุ๋ยมาใส่ ซื้อยามาฉีดยิ่งเสียเงินกันใหญ่ บอกเรื่องจริงให้ทราบเพื่อหยุดค่าเสียหายก่อนจะมีมากกว่านี้
ป้านำเรื่องที่ผมบอกไป บอกกับลูกชายอีกทอดหนึ่ง เป็นภาษามือและทำปากพะงาบ ๆ ซึ่งถ้าเป็นผมลูกชายป้าไม่เข้าใจหรอกครับ พอป้าอธิบายจบ ลูกชายป้าก็เซแซ่ด ๆ ไปปะทะต้นมะพร้าว แล้วก็ทรุดลงไปกองที่โคนต้นมะพร้าว ไม่มีน้ำตาแต่หน้าเศร้าเห็นได้ชัด ผมเข้าใจความรู้สึกเขาดีว่ากว่าจะได้เงินแต่ละครั้ง แต่ละรุ่นต้องใช้เวลาแต่ถ้าเสียหายเขาจะทำเช่นไร และเมื่อไถทิ้งไป ครั้งต่อไปเขายังมีทุนทำต่อหรือไม่ นี่คือปัญหาที่ว่าเกษตรกรจะไม่ยอมให้ความเสียหายเกิดขึ้น ไม่เช่นนั้นจะทำอย่างไรครั้งต่อไป
ผมไม่ได้สอนจระเข้ให้ว่ายน้ำหรอกครับ การทำนาสู้เกษตรกรเขาไม่ได้หรอกแต่เราจะช่วยเขาได้คือ เรื่องโรค และแมลง เราจะจัดการอย่างไรกันมัน นี่คือสิ่งที่เกษตรกรต้องการ ส่วนการทำนาอย่าสะเออะไปแนะนำเขาคุณทำไม่ได้อย่างเขาแน่นอน นอกจากคุณทำนาคู่กับอาชีพคุณ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
