9 ก.ย. 2020 เวลา 14:59 • ปรัชญา
ดีไม่ดีทุกสิ่งอยู่ที่ตัวเรา...
เราเกิดมา ในโลก เราประจักษ์
มีมากนัก ผู้คน หลายสถาน
ทุกเวลา นาที มีพบพาน
ที่ทำงาน ที่บ้าน สมาคม
คนที่รัก เค้านิยม ทั้งชมชอบ
เขาก็มอบ ความรัก ไม่ทับถม
มอบรอยยิ้ม อิ่มใจ ให้ภิรมย์
ทั้งเชยชม มอบจิต มิตรไมตรี
ต่างกับคน ที่ชัง ทั้งรังเกียจ
เค้าจะคอย ส่อเสียด หยามศักดิ์ศรี
ไม่ชอบใจ ทุกสิ่ง ไม่ใยดี
คอยกรีฑา ราวี ทุกวี่วัน
เรามิอาจ ห้ามใจ ของใครได้
ไม่ให้รัก มากมาย รึเดียดฉันท์
อยู่ที่เรา วางตน คนสำคัญ
ชีวิตนั้น อยู่บน ความพอดี
ทำมากไป เค้าว่า ทำเอาหน้า
เค้าดีกว่า ว่าเรา หน้าบัดสี
ทำเรื่อยๆ เค้าก็ว่า ขอไปที
ทำอย่างไร ไม่พอดี พอใจคน
ทำงานไหน ให้เราทำ ดีที่สุด
ให้ถึงจุด ให้เสร็จ สำเร็จผล
สุดสามารถ ทุ่มเท ด้วยอดทน
ค่าของคน อยู่ที่ ผลของงาน..
@บทกลอนแสนดี
โฆษณา