หลายคนอาจสงสัยว่า หนังสือไร้อักษรนั้นทำงานอย่างไร สำหรับพี่ดรุณแล้ว หนังสือไร้อักษร (Wordless Book) เป็นหนังสือที่เปิดกว้างทางความคิดและจินตนาการ เราสามารถแต่งแต้มเรื่องราวต่าง ๆ ได้ตามภาพที่เราเห็น แค่วางหน้าสลับกันหรือเว้นบางหน้าแล้วอ่าน เนื้อเรื่องก็สามารถแตกต่างแยกย่อยออกไปไม่รู้จบ และเมื่ออายุเพิ่มขึ้น การกลับมาอ่านก็อาจจะทำให้เราสร้างเรื่องราวได้อีกแบบ หนังสือไร้อักษรจึงเป็นหนังสือที่แทบจะอ่านได้ไม่รู้จบเลยทีเดียว
สำหรับวันนี้ขอเสนอเรื่อง...
วันหนึ่ง หมาตัวหนึ่ง
เรื่องและภาพ กาเบรียล แวงซองต์
สำนักพิมพ์ มูลนิธิเอสซีจี
หนังสือประเภทไร้ตัวอักษร (Wordless Book) หลายคนก็อาจจะชอบและไม่ชอบหนังสือเล่มนี้ หนังสือเล่มนี้ค่อนข้างต่างจากหนังสือไร้อักษรเล่มอื่น ๆ เพราะพื้นที่ว่าง พื้นที่ว่างทำให้เกิดจินตนาการ สงสัยกันไหมว่าเพราะอะไร
เมื่อไม่มีตัวหนังสือ ไม่มีภาพ สมองของเราจะเติมแต่งพื้นที่เหล่านั้นขึ้นมา แม้กระทั่งเสียง หนังสือเล่มนี้เปิดโอกาสให้ได้จินตนาการอย่างเต็มที่ ไปพร้อม ๆ หมาตัวหนึ่ง ซึ่งลำดับภาพของเรื่องทำให้เวลาที่เราอ่านเชื่อมโยงเรื่องราวทีละหน้า ทีละหน้า ระบบความคิดกำลังประมวลว่า เมื่อหมาตัวนี้พบเจอกับสิ่งต่าง ๆ ได้พบ ตามหา จากจร และได้พบ ระหว่างทางมันมีความรู้สึกเช่นไร ความรู้สึกร่วมกำลังก่อเกิดขึ้นในตัวเราไปพร้อมกับการพบเจอของหมาตัวนี้ ไม่มีใครรู้ว่าเรื่องที่แท้จริงเป็นเช่นไร เรื่องของแต่ละคนอาจจะไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน บางคนอาจจะเศร้า บางคนอาจจะสุข
นั่นคือการใช้จินตนาการ คลังคำ ประสบการณ์ และอารมณ์ไปพร้อมกับภาพ ไม่จำเป็นว่านิทานจะจบแบบมีความสุขเสมอไป และไม่จำเป็นที่เราไม่ต้องเรียนรู้ถึงความรู้สึกเศร้า การคลายอารมณ์เศร้าสำหรับเด็ก ทำได้หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการแต่งเติมเรื่องต่อให้จบอย่างมีความสุขก็ได้เพราะสุดท้ายหน้ายังทิ้งหน้าว่างเพื่อเปิดโอกาสให้เราไปถึงตอนจบที่เราต้องการ การเรียนรู้เกี่ยวกับการทอดทิ้งสัตว์ก็ย่อมได้เช่นกัน ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ที่เราอยากจับจูงพาเด็ก ๆ ไป
สุดท้ายนี้การรับรู้ถึงอารมณ์ของตนเองได้ ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ เพราะสิ่งนี้ทำให้เราเท่าทันอารมณ์และความรู้สึกต่าง ๆ ของเรานะคะ ดังนั้นหนังสือเล่มนี้จึงอ่านได้ ตั้งแต่เด็กจนถึงผู้ใหญ่เลยค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
