รีวิวนิทานเล่มที่ 1 No Means No
เมื่อคำว่า 'ไม่' ของหนูก็คือ 'ไม่'
ตั้งใจว่าจะรีวิวนิทานของลูกมาแชร์ให้อ่านกันค่ะจะขอเริ่มจากเรื่องแรกที่พอดียืมมาจากห้องสมุดของ รร. ลูกค่ะ หนังสือเล่มนี้อ่านได้กับเด็กทุกเพศในวัย 3 ขวบขึ้นไป (ที่บอกว่า 3 เพราะเป็นวัยผละจากอกแม่ไป รร. แล้ว) แต่จะเหมาะที่สุดกับวัย 7-8 ขวบค่ะ
หนังสือเล่มนี้มีชื่อสั้นๆ ง่ายๆ แต่ได้ใจความว่า No Means No แต่งโดย Janeen Sanders
เนื้อหาในนิทานไม่ได้เป็นเรื่องราวต่อเนื่อง แต่เป็นลักษณะเหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์ที่เด็กๆ พบเจอในทุกวัน
เริ่มต้นจากเหตุการณ์แรกคือมีคุณป้ามาเยี่ยมที่บ้านแล้วมาขอหอมแก้มหนู แต่ว่าหนูไม่ชอบให้คนหอมแก้มเลย หนูก้อจะเสนอคุณป้าอย่างสุภาพว่าเรามาไฮไฟว์หรือเชคแฮนด์กันดีกว่า
มันคือการสอนให้ลูกเรารู้จักฟังเสียงตัวเอง และกล้าที่จะส่งเสียงออกมา และยังสอนแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอีกต่างหาก
เหตุการณ์ต่อมาที่หนูกำลังอาบน้ำเอง แล้วแม่บอกว่าแม่จะอาบตรงส่วนที่เป็น 'จุดพิเศษ'ให้ แต่หนูปฏิเสธและบอกว่าหนูจะอาบเอง
'เพราะร่างกายมันคือสิทธิ์ของหนู'
ชอบประโยคนี้มากค่ะ
ในสมัยเราจะถูกสอนแค่ว่าอย่าให้คนอื่นอาบหรือเห็นเราโป๊ แต่ไม่เคยถูกเน้นย้ำว่า 'เพราะร่างกายคือสิทธิ์ของเรา' แล้วมันช่วยให้เราสอนลูกเรารู้จักว่าการกระทำแบบนี้มันคือการล่วงละเมิดทางเพศได้ด้วย เพราะคนที่ขออาบน้ำให้ ในบางครั้งอาจจะไม่ใช่แม่ก็ได้
เหตุการณ์ต่อมาคือถ้าลูกพี่ลูกน้องผู้ชายที่โตแล้วมาขอเล่น 'มวยปล้ำ' หรือเล่น 'จั๊กกะจี๋' ล่ะ หนูก้อจะชวนพี่เค้าเล่นอย่างอื่นแทน
นี่คือวิธีการป้องกันการล่วงละเมิดทางเพศเลยนะ คะ
หนังสือปิดท้ายด้วยการเน้นย้ำว่า คำว่า 'ไม่' ของหนูคือ 'ไม่' ไม่ใช่แปลว่า อาจจะ หรือ ไม่แน่ ถึงหนูจะตัวเล็ก แต่เสียงของหนู 'ดัง' และ'ชัดเจน' พอ
โอ้โห ปิดท้ายได้ดีมาก
ตัวอย่างเหตุการณ์ที่เล่าเป็นแค่ส่วนนึงของหนังสือนะคะ นอกจากนี้หนังสือยังมี reader note ยาวมากว่าต้องอ่านให้ลูกฟังยังไง และต้องถามลูกแบบไหน เพราะบางทีการแสดงความรู้สึกโดยบอกว่า 'ไม่' ไปเลยอาจจะไม่ค่อยคุ้นชินในสังคมไทยนัก ผู้ใหญ่อาจจะมองว่าก้าวร้าวและไม่น่ารัก แม่หรือพ่อในฐานะคนอ่านก็จะต้องสอนให้ลูกรู้จักมารยาทและการปฏิเสธอย่างสุภาพ
พออ่านจบทำให้นึกถึงเหตุการณ์นึงว่าตอนเด็กๆ เคยมีอาแปะคนนึงเวลาเห็นเราจะชอบมาล้อมาจับแขน และเราก็จะไม่ชอบอาแปะคนนี้มากๆ และก็จะขัดใจมากที่ทุกครั้งจะต้องไหว้ เพราะในหัวเรามีความคิดว่าเราเกลียด เกลียดการกระทำที่เค้าทำกับเราแต่เรายังจำเป็นต้องไหว้เพราะมารยาท แต่เราไม่สามารถพูดหรือแสดงความรู้สึกออกไปได้ว่า 'หนูไม่ชอบ แปะอย่าพูดแบบนี้ได้มั้ยคะ' เราซึ่งเป็นเด็กน้อยในขณะนั้นทำได้เพียงแค่วิ่งหลบเวลาที่เห็นแปะคนนี้ขี่จักรยานผ่านหน้าบ้าน แต่เราจำแปะคนนี้ได้ฝังใจยันทุกวันนี้
ยังไม่เคยเห็นหนังสือแบบนี้แบบเป็นภาษาไทยและแต่งโดยคนไทย อาจจะมีแต่ยังหาไม่เจอ แต่อยากให้มีเยอะๆ เพราะการล่วงละเมิดทางเพศเด็กคือความเจ็บปวดที่จะติดตัวเค้าไปตลอดชีวิต และเด็กทุกคนไม่ควรเจอค่ะ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
