การรอคอยที่จำเป็นต้องรอ
การรอคอยเป็นอะไรที่ใคร ๆ ก็เกลียดนักหนา ทั้งหงุดหงิด โมโห อารมณ์เสีย แถมเสียสุขภาพจิตอีกต่างหาก แต่มีการรอคอยอยู่อย่างหนึ่งที่เชื่อว่าทุกคนต้องรอได้ นั่นคือ การไปพบหมอ ต่อให้นานแค่ไหน ทั้งวัน ทั้งคืน อดข้าว อดน้ำ เพื่อรอพบหมอ ก็รอได้ ขอให้มีหมออยู่เวร
วันนี้ได้มีโอกาสพาแม่ไปพบหมอเพื่อตรวจตา หลังจากผ่าต้อกระจกมาได้ 4 สัปดาห์ ได้เห็นผู้คนมากมายที่มานั่งอยู่ริมถนน เนื่องจากคลีนิกอยู่ติดถนน สถานที่คับแคบจนคนไข้ล้นออกมาข้างนอก รวมถึงนายหัวหญิง(แม่) ของเราด้วย
กิจกรรมยามที่นั่งรอหมอก็จะคุยกันสับเพเหระ ฟ้า ฝน ดินฟ้า อากาศ ลูกหลาน คนที่ติดตามอย่างเรา ๆ ก็นั่งเขี่ยโทรศัพท์เล่นฆ่าเวลา ลูกเล็กเด็กแดงก็วิ่งเล่นกันให้วุ่น ร้องกินนมบ้างไรบ้าง ก็บันเทิงดี (นาน ๆ มาที)😆
คนเฒ๋าคนแก่ก็ปาร์ตี้หมากพลูกันสนุกสนาน เคี้ยวหมากหมุบหมับ หัวเราะกันน้ำหมากกระจาย บางคนลืมชื่อ ลืมคิวตัวเอง เวลาที่พยาบาลมาเรียกเข้าไปพบหมอ นึกได้ก็รีบลุกขึ้นพรวดพราด วงหมากแตกฮือ...😂😂😂
เรานั่งมองคนไข้สูงอายุหลายคนที่เดินทางมาพบหมอด้วยตัวเอง มาคนเดียว ก็ทำให้เรานึกถึงลูกหลาน อยากเข้าไปถาม แต่ก็ไม่กล้า ก็ได้แต่นึกนั่นแหล่ะ สิ่งที่ทำได้คือการเฝ้ามองเพื่อเข้าไปช่วยเหลือ อยากช่วยทุกคนที่มีโอกาส โดยเฉพาะโอกาสแบบนี้ นึกถึงตัวเรา วันข้างหน้าอาจจะเป็นเรา ที่ต้องไปหาหมอคนเดียว เพราะฉะนั้น การได้ช่วยเหลือผู้อื่นในโอกาสแบบนี้ ถือเป็นเรื่องราวดี ๆ ในชีวิต วันใดวันหนึ่งเราอาจจะได้รับความช่วยเหลือแบบนี้บ้าง...😆
การช่วยเหลือซึ่งกันและกันเป็นสิ่งที่ควรทำ ในยามที่เราทุกคนลำบากนะคะ
ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ หน้าคลีนิก😍
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
