ประสบการณ์ชีวิต : บทที่1
🌺 Strikes(นัดหยุดงาน) :เหตุการณ์นี้ไม่ลืม🌺
🙏 สวัสดีค่ะท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน ก่อนที่จะเล่า ขออนุญาติแนะนำตัวเพื่อที่จะได้รู้จักกันให้มากขึ้นค่ะ
ชื่อเก๋ ค่ะ อายุตอนนี้ 38 ปี บทความนี้เป็นครั้งแรกที่เก๋ตัดสินใจเขียน เล่าเรื่องจากประสบการณ์ชีวิตของตนเอง เก๋หวังว่าเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟังจากประสบการณ์ชีวิต บทที่ 1
นี้จะทำให้ท่านผู้อ่านได้ประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะคะ เขียนออกมาดีหรือไม่ดีอย่างไร ต้องกราบขออภัยท่านผู้อ่านทุกท่านด้วยนะคะ
เรื่องก็มีอยู่ว่า : เหตุการณ์นี้กิดขึ้นเมื่อตอนฉันทำงานอยู่ในห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง ในจังหวัดแพร่ ฉันทำงานในแผนก Customerservices เมื่อเวลาผ่านไป ฉันก็ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นพนักงานอาวุโส
ขออนุญาติเจ้าของสถานที่ในการนำรูปภาพลงในบทความ ขอบคุณค่ะ
เพราะทำงานดี ลูกค้าชอบและชมอยู่ตลอด แต่เพราะนิสัยที่เอาแต่ใจ ขี้น้อยใจ โมโหง่าย เวลาเกิดเรื่องก็จะเดินออกจากแผนกไปทิ้งให้เพื่อนๆต้องคอยรับผิดชอบกับงานที่เราทิ้งไว้ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมาเรื่อยๆอย่างต่อเนื่อง
จนหัวหน้าเรียกคุยก็แล้ว แต่ก็ยังเกิดขึ้นอีกโดยไม่มีความคิดที่จำสำนึกผิดกับเรื่องที่ตัวเองก่อไว้เลย จนกระทั่งวันหนึ่งที่ทุกคนนัดกันหยุดงาน เราก็แปลกใจว่าทำไมในช่วงงานบ่ายยังไม่มีใครมาทำงาน ( ยังไม่รู้ตัวอีกว่าเพราะอะไร) หรือเขาดูตารางทำงานผิดหรือเปล่า ....
จึงนำโทรศัพท์มือถือที่พกติดตัว โทรหาเพื่อนแต่ไม่มีใครรับสายเลย โทรอยู่หลายครั้ง ก็ไม่มีใครรับ (คิดในใจว่าเกิดอะไรขึ้นหรือปล่าน๊า) สักพัก ผู้จัดการก็ได่เรียกเราไปหา และถามว่า
" เก๋หนูรู้ไหมว่าทำไมเพื่อนถึงไม่มาทำงาน "
คำถามนี้ทำให้ฉันอึ้งไปแป๊บนึง แต่ก็ตอบกลับไปว่า " หนูไม่รู้ค่ะ " ผู้จัดการก็เลยพูดบอกให้เราทราบถึงเหตุผลที่เพื่อนๆไม่มาทำงาน ว่าเป็นเพราะเก๋เอง ผู้จัดการยังพูดต่อไปอีกว่า ทุกครั้งที่เก๋มีเรื่อง ไม่พอใจ ก็มักจะออกจากแผนกไปทิ้งให้เพื่อนๆที่ทำงานร่วมต้องแบกรับภาระไว้
ซึ่งไม่เหมาะสมกับตำแหน่งงานที่ได้รับเลย เพื่อนๆทุกคนจึงปรึกษากันแล้วทำการ Strikes งานเพื่อให้ฉันได้รู้สึกถึงความเหน็ดเหนื่อยที่ต้องทำงานในแผนกคนเดียว
ขอขอบคุณเจ้าของคำคม จากเพจ คิ้วต่ำ
IG : kiwtum
twitter : @kiwtum
สิ้นสุดเสียงจากผู้จัดการ ท่านผู้อ่านพอจะเดากันออกไหมคะว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน .......ถูกต้องค่ะสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉันในตอนนี้คือความคิด คืดถึงเรื่องราวที่เราได้ก่อไว้ มันคือความจริงทุกประการ ที่กล่าวมาฉันเป็นคนแบบนั้นจริงๆ เห็นแก่ตัวที่สุด ...
ในตอนนี้น้ำตามันเอ่อล้นจากในหัวใจ ล้นออกมาทางตา ไม่มีหยุดเลย พูดไม่ออก ได้แต่คิดในใจว่าทำไมเราถึงเป็นคนแบบนี้ เราเห็นแก่ตัวมากที่สุด ...ในขณะที่ฉันคิดอยู่นั้น เสียงผู้จัดการก็พูดขึ้นว่า อยากจะพูดขอโทษกับเพื่อนไหม
ฉันพยักหน้าแทนคำพูด และคิดในใจ ฉันอยากขอโทษพวกเขาที่สุด ผู้จัดการจึงนัดเพื่อเคลียร์ในช่วงเช้าวันถัดไป.....แต่ตลอดทั้งคืนของวันนั้นความรู้สึกเสียใจมันเกิดขึ้นในใจฉันทั้งคืน ร้องไห้ทั้งคืน คิดทั้งคืนอยากให้ถึงตอนเช้าไวๆ อยากพูด ขอโทษกับเพื่อนๆ และฉันจะสัญญากับพวกเขาว่าจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก ด้วยชีวิต
หลังจากวันนั้นผ่านไป มันทำให้ฉันยอมที่จะเปลี่ยนนิสัยแย่ของตนเอง จากคนใจร้อน เอาแต่ใจ ขี้น้อยใจ ไม่มีเหตุผล เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว ความเปลี่ยนแปลงนี้ได้รับการยอมรับจากเพื่อนๆทุกคน
ซึ่งทุกคนไม่คิดว่าคนอย่างฉันจะทำได้ กลายเป็นคนนิ่ง ใจเย็น ฟังมากกว่าพูด มีเหตุผลมากขึ้น .....และในตอนนี้ฉันก็ยังคงเป็นคนใจเย็น นิ่ง ฟังมากกว่าพูด และจะเป็นแบบนี้ตลอดไป
จากเรื่องที่นำมาเล่าสู่กันฟังนี้ เป็นประสบการณ์ชีวิตที่เกิดขึ้นจริง หากตอนนี้ใครที่กำลังเป็นแบบที่ฉันเคยเป็น ลองเปลี่ยนแปลงตัวเองดูสิค่ะ อย่ารอให้ใครต้องมาทำกับเราแบบที่เก๋เคยเจอเลย มันดูแย่ แต่สำหรับเก๋ อยากขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ให้โอกาสเก๋ จนทุกวันนี้เหตุการณ์ในวันนี้ยังคงอยู่ในใจฉันมาตลอด อยากขอบคุณจากใจอีกครั้งค่ะ
ท่านผู้อ่านละคะ คิดว่าเรื่องที่เล่าสู่กันฟังเรื่องนี้เป็นยังไงบ้างค่ะ ดีไม่ดีอย่างไรแสดงความคิดเห็นกันเข้ามาได้นะคะ เก๋จะได้นำไปเป็นแนวทางเพื่อปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นไปค่ะ
ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่าน ขอบคุณค่ะ🙏🙏
🌺🌺 ปล.พบกับ : เล่าสู่กันฟัง จาก ประสบการชีวิตได้ใน บทที่ 2 ส่วนจะเป็นเรื่องอะไร ต้องรอดูค่ะ..
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
