17 ก.ย. 2020 เวลา 01:30
มีเรื่องจะเมาท์
เมื่อวานที่ผ่านมามีเรื่องที่ทำให้เราได้ฉุดคิดว่า พรุ่งนี้มันไม่แน่นอน...
มีลูกค้าพ่อแม่ลูกเข้ามาทำผมที่ร้านเป็นประจำ ประมาณ4 ปี จากที่ไม่คุ้นเคยกลายเป็นสนิทกันดุจญาติมิตร ช่วงเดือนเมษายนที่ผ่านมา พี่ผู้หญิงได้พาลูกมาตัดผมแล้วพูดว่าพรุ่งนี้พี่จะไปหาหมอ กล้ามเนื้อไม่มีแรงมือชาไปหมดไม่มีเรี่ยวแรงทำงานไม่ได้ว่าจะไปหาหมอให้หมอดูหน่อยพี่ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย
หลังจากนั้นอีกเดือนหนึ่ง พี่ก็พาลูกชายแล้วแฟนมาตัดผม เราเลยถามว่าไปหาหมอเป็นไงบ้างคะพี่เขาบอกว่าหมอให้ยามากินเยอะเหมือนกันหมอให้ดูอาการไปก่อนทนมาอาการก็ปกติเหมือนคนทั่วไป
แล้วหลังจากนั้นอีก 1 เดือนผ่านมาลูกชายมากับพ่อแล้วเราได้ถามลูกชายว่า วันนี้แม่ไม่มาเหรอครับลูกชายบอกว่าแม่ส่งตัวไปหาดใหญ่ที่โรงพยาบาลหาดใหญ่ที่มออาการไม่ดีนัก พรุ่งนี้ผมจะไปเยี่ยมแม่ครับเลยมาตัดผมก่อน "น้าฝากความคิดถึงถึงแม่ด้วยนะครับขอให้แม่หายเร็วๆด้วยนะ"
อีกอาทิตย์หนึ่งผ่านมามีเพื่อนของลูกชายแวะมาตัดผมที่ร้านเขาบอกว่า"นะคะแม่เพื่อนผมที่มาตัดผมกับน้าเสียแล้วนะครับ พวกผมพึ่งไปไหว้ศพมาครับ เสร็จตอน 15:00 น แล้วพวกผมก็กลับมาเลย"
แม่เขาเป็นไตวายระยะสุดท้ายครับผม"ครอบครัวเขาชอบมากเลยครับ"ไม่น่าเชื่อเลยนะพี่ผู้หญิงอายุยังไม่ถึง 50 เลยวันก่อนยังเห็นดีๆอยู่เลยอาการน่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ...,
เราได้ยินครั้งแรกเรารู้สึกตกใจมาก.
เราไม่คิดว่าพี่แกจะจะจากไปรวดเร็วขนาดนี้เราไม่ได้ไปไหว้ศพเพราะอิสลามจะไม่เก็บศพไว้นาน...
จากเหตุการณ์ในครั้งนี้มันสอนอะไรให้เราได้หลายอย่าง เช่น
อยากทำอะไรก็รีบทำ อยากไปไหนก็รีบไป อย่ามีอะไรให้มันติดค้างในใจเรา ทำวันนี้ให้ดีที่สุด รักคนที่รักเราให้มากๆ อย่าอายที่จะบอกรักกับคนใกล้ชิด อย่าอายที่จะกอดคนที่เรารัก อภัยให้คนที่คิดไม่ดีกับเรา อย่าไปคาดหวังในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ...
บางครั้งเวลาเราอ่านหนังสือที่มีเนื้อหาคล้ายๆแบบนี้เราไม่ได้รู้สึกกับตัวหนังสือเหล่านั้นแต่พอมาเจอกับชีวิตเราจริงๆทำให้เราเข้าใจอะไรๆมากขึ้น..
ชีวิตมันช่างแสนสั้นนัก ....
โฆษณา