ในช่วงที่เมืองนี้เจริญที่สุด มีประชากรอาศัยอยู่ประมาณ 5,000 คน แต่ก็เป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน ไม่มีตำรวจหรือการรักษากฎหมาย มีการฆ่ากันตายเฉลี่ยสัปดาห์ละหนึ่งคน และต่อมา การทำเหมืองก็ค่อยๆ เสื่อมลง จนในที่สุด เมืองนี้ก็ถูกทิ้งร้างในยุค 50 (พ.ศ.2493-2502)