25 ก.ย. 2020 เวลา 17:03 • ไลฟ์สไตล์
"ฝึกงานที่วัดป่า"
เรื่องนี้ส่งมาจากคุณฟงค่ะ คุณฟงเล่าว่า.. ช่วงซัมเมอร์สมัยผมเรียนปี 2 วิชาช่างสำรวจ (Survey) ทางมหาวิทยาลัยได้บังคับให้ทุกคนต้องฝึกงานนอกสถานที่ถึงจะจบหลักสูตร ทางคณะจึงจัดให้พวกเราไปฝึกงานที่วัดป่าแห่งหนึ่งในจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งทางหลวงพ่อของวัดป่าแห่งนี้ มีความต้องการจะสร้างอ่างเก็บน้ำเพื่อใช้ในวัด และหมู่บ้านใกล้เคียง.. พอถึงวันเดินทาง ก่อนออกเดินทางอาจารย์ได้แบ่งพวกเราเป็น 5 กลุ่ม กลุ่มละ 7-8 คน มีช่างเทคนิคประจำกลุ่ม 1 คน แล้วพอไปถึงจะมีลูกหาบที่เป็นคนพื้นที่ หรือชาวพม่า ชาวกระเหรี่ยง คอยช่วยแบกอุปกรณ์อีกกลุ่มละ 1 คน อาจารย์ได้กำหนดเป้าหมาย ขอบเขต แบ่งส่วนการทำงานกันอย่างชัดเจน ทุกคนดูตื่นเต้นกันมากกับการได้ออกภาคสนามจริงๆ ครั้งแรก
เมื่อเดินทางมาถึงวัดป่า อาจารย์ได้จัดแจงแบ่งที่นอนให้พวกเรา คือผู้หญิงกับอาจารย์จะนอนกันบนศาลาวัด ซึ่งมีห้องน้ำในตัว มีพัดลม สะดวกสบาย ส่วนพวกผู้ชายจะกางเต๊นท์นอนกันตรงพื้นที่โล่งแจ้งหลังวัด ใกล้ๆ กับที่เก็บกระดูกคนตาย ..เจริญพรจริงๆ ล่ะครับ หลังจากจัดแจงเรื่องที่พักเสร็จสรรพ หลวงพ่อก็ได้เรียกพวกเราไปให้ศีลให้พร พร้อมทั้งกล่าวว่า ‘ก่อนนอน ขอให้สวดมนต์ แผ่เมตตาด้วย เผื่อสัตว์ร้ายต่างๆ จะได้ไม่มาทำอันตราย..’
เริ่มงานวันแรก ทุกคนสดชื่นแจ่มใสคึกคักกันมาก ออกเดินทางขึ้นเขาไปสำรวจกันตั้งแต่เช้า เดินกันไปเล่นกันไปคุยกันสนุกสนาน ทำงานอย่างตั้งใจ.. แต่แล้วตอนขากลับ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ เพื่อนผมคนหนึ่ง เดินอยู่ดีๆ ก็พลัดตกเขาลงไปซะอย่างนั้น ดีที่ตัวไปติดกับต้นไม้ ไม่หล่นไปถึงข้างล่าง ทุกคนต้องช่วยกันดึงขึ้นมาอย่างทุลักทุเล เนื้อตัวถลอกปอกเปิก เลือดอาบเลยทีเดียว.. พอมาถึงที่พักทำแผลเสร็จ เพื่อนๆ ถามว่า ‘ตกลงไปได้ยังไง? เดินตามกันมาอยู่ดีๆ..’ เพื่อนคนนั้นบอกว่า ‘ไม่รู้เหมือนกัน ก็เดินๆ อยู่ แล้วเหมือนมีใครผลักจนกระเด็นกลิ้งลงไปเฉย..’ ทุกคนก็งงกันไป แล้วในวันนั้นเอง เพื่อนๆ จากกลุ่มอื่นที่กลับกันมา ก็บอกว่าเจอเหตุการณ์แปลกๆ เหมือนกันทั้งนั้น บางคนโดนผึ้งต่อย บางกลุ่มหลงป่าจนไม่ได้งานกันเลยก็มี อาจารย์ได้สรุปเอาว่า ‘อาจเป็นเพราะแปลกที่ ไม่คุ้นเคย เลยเกิดอุบัติเหตุ ต่อไปให้ใช้ความระมัดระวังให้มากๆ ใครจะไปไหนทำอะไร ต้องมีเพื่อนไปด้วยเสมอ..’ เหตุการณ์ก็เหมือนจะสงบขึ้น..
วันต่อมา พวกเราก็ออกทำงานกันตามปกติ เก็บข้อมูลวัดระดับตามจุดต่างๆ พอตกกลางคืนก็กลับมาเขียนแผนที่ ผมลืมบอกไปว่า ที่วัดป่านี้พอถึงเวลา 2 ทุ่ม ไฟจะถูกปิดทั้งหมด เพราะไฟฟ้าเข้าไม่ถึง มีเพียงเครื่องปั่นไฟซึ่งไว้ใช้ในยามจำเป็นเท่านั้น.. พวกเราต้องจุดเทียนพรรษากันเพื่อเขียนแผนที่ ดูลำบากลำบนพิกล.. ในคืนนั้นเอง หลังจากที่เขียนแผนที่เสร็จ ก็ราวๆ เที่ยงคืนได้ ต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปนอน แล้วทีนี้ มันมีพวกเพื่อนๆ ที่เป็นขาเฮ้ว ชอบลองดี ได้นัดแนะเพื่อนๆ อีก 4-5 คนไปเล่นผีถ้วยแก้วกันหลังเต๊นท์สุดท้าย ที่อยู่ใกล้กับที่เก็บกระดูก ไอ้ผมก็อยากรู้อยากเห็น เลยตามไปดูด้วย เพื่อนหัวโจกมันก็เริ่มเล่าประวัติเลย มันบอกว่า ‘รู้หรือเปล่า? ห่างจากวัดป่านี้ไปไม่กี่โล มันเป็นที่ฝังศพของ เชอรี่ แอน’ (ช่วงนั้นเป็นข่าวดังมาก เรื่องคดีฆาตกรรม เชอรี่ แอน ดันแคน ใครอยากทราบประวัติลองไปค้นดูเอานะครับ) แล้วทีนี้เพื่อนหัวโจกคนนั้นก็เริ่มเลย ทำพิธีเชิญวิญญาณ เชอรี่ แอน มาลงถ้วย ส่วนผมนั่งดูอยู่ห่างๆ มันถามคำถามต่างๆ นานาไปเรื่อย ถ้วยแก้วก็วิ่งไปเรื่อย ผมคิดในใจว่า พวกมันนั่นแหละที่ดันถ้วย เพราะผมเองไม่ค่อยเชื่อเท่าไร ผมนั่งดูไปจนเริ่มง่วง เลยลุกเดินกลับเต๊นท์ไปนอนก่อน พอกำลังเคลิ้มๆ ใกล้จะหลับ ก็ได้ยินเสียงโหวกเหวก โวยวายกันลั่น เลยรีบออกจากเต้นท์มาดู ที่เกิดเหตุคือบริเวณที่เล่นผีถ้วยแก้วกันนั่นล่ะ ผมเห็นเพื่อนคนหนึ่งนอนตัวบิดอยู่กับพื้น ดิ้นไปดิ้นมา พูดจาไม่รู้เรื่อง พวกที่เล่นด้วยกันก็พยายามช่วยจับแขนขา พอดีว่าอาจารย์ตามมาสมทบพอดี แกบอกให้เอาผ้าขนหนูยัดปาก สงสัยจะเป็นลมบ้าหมู ทุกคนก็ช่วยกัน และรีบหามเพื่อนคนนั้นขึ้นรถไปส่งโรงพยาบาลทันที พอสอบถามเพื่อนๆ ที่อยู่ด้วยกันก็บอกว่า อยู่ดีๆ มันก็ลงไปดิ้นๆ เอง ไม่รู้เป็นอะไร.. พอเรื่องที่เล่นผีถ้วยแก้วรู้ไปถึงหูอาจารย์ ก็โดนตำหนิกันยกใหญ่เลยครับ
หลังจากคืนนั้น.... รอต่อ EP.2 นะค้าาา
Good night 😴
โฆษณา