28 ก.ย. 2020 เวลา 04:01 • ปรัชญา

มงคลที่ 7 ความเป็นพหูสูต

ความเป็นพหูสูต หมายถึง ความเป็นผู้คงแก่เรียน คนที่จะเป็นผู้คงแก่เรียนได้ ต้องปฏิบัติตามหลัก “หัวใจนักปราชญ์” ที่ว่า สุจิปุลิ (ฟัง คิด ถาม เขียน) ดังกวีนิพนธ์
“เว้นวิจารณ์ว่างเว้น สลับฟัง
เว้นที่ถามอันยัง ไป่รู้
เว้นเล่าลิขิตสัง เกตว่าง เว้นนา
เว้นดังกล่าวว่าผู้ ปราชญ์ได้ ฤามี"
ในพระไตรปิฎก ท่านวางมาตรฐานของ
การเป็นพหูสูตไว้ว่า ต้องมีคุณสมบัติ 5 ประการ
1. เป็นนักฟัง นักอ่าน นักเขียน นักเรียนรู้
2. จดจำสาระสำคัญได้แม่นยำ
3. ท่องให้คล่องปาก
4. พิจารณาให้เข้าใจ
5. จับประเด็นได้ทุกแง่ทุกมุม
ความเป็นผู้รอบรู้ ต้องมาเข้าคู่กับความดีงาม เพราะหากไม่มีความดีงามก็อาจใช้ความรู้ในทางเสียหาย ซึ่งทางที่ถูกต้องนั้น ความรอบรู้ (พหูสูต) ต้องมาเข้าคู่กับความดีงาม (ศีล) จึงจะเป็นหนทางแห่งความสุขความเจริญที่ยั่งยืน
ท่าน ว. วชิรเมธี

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา