ตอนที่3 ละครผีในวัยเด็ก....หนึ่งความประทับใจในวัยเด็กคงหนีไม่พ้น ความบันเทิงที่ส่งถึงบ้านอย่างละครไทย เราไม่ได้มีทางเลือกมากมายเหมือนปัจจุบัน สถานีโทรทัศน์จะเปิดสถานีตอน4โมงเย็น ถึงเที่ยงคืน กลางวันก็ฟังเพลง ฟังนิยายทางวิทยุ
ตอนนั้นปมอายุประมาณ4-5ขวบ ทีวีที่บ้านยังเป็นรุ่นเก่าขาว-ดำ แถมจะเปลี่ยนช่องต้องลุกขึ้นไปบิด ทีละช่อง...จำได้ว่าละครผีตอนนั้นจะดังมากๆ ตอนกลางคืนเพื่อนบ้านจะเข้ามาดูทีวีที่บ้าน แถมบรรยากาศสมัยเมื่อ40 ปีที่แล้ว จะดูวังเวง ห้า หกโมงเย็นก็มืดหมดแล้ว จะหาใครเดินผ่านแทบจะไม่มีเลย
"พี่มากกกกกจ๋าาาาาา" ผมจำเสียงเรียกพ่อมาก จากละครผีสุดคลาสสิค แม่นาคพระขโนง ได้มาจนถึงทุกวันนี้ ตามด้วยเสียงหมาหอนทอดรับเป็นช่วงๆ ไม่ต้องบอกครับว่า ขนหัวลุกขนาดไหน...เวอร์ชั่นที่ผมดูครั้งแรกคุณไก่ ปริศนา เป็นผู้สวมบทบาทแม่นาค ได้ทั้งความหลอน น่ากลัว ทั้งเศร้า สนุกครบรสครับ ฉากที่ผมจำติดตาได้คือฉากคลอดลูก ด้วยบรรยากาศในสมัยก่อนยิ่งทำให้ละครดูน่ากลัวสุดๆ ฉากที่แม่นาคถูกนำไปฝังก็หลอนปนเศร้า ผมกับทุก ๆ คนที่นั่งเบียดดูละคร แทบจะไม่ขยับ แอบซุกอกแม่เป็นระยะ ๆ บางครั้งก็เอาผ้าห่มมาคลุมโปง ไม่กล้ามองแบบเต็มตา อีกฉากนึงที่สุดคลาสสิค ที่ทุกเวอร์ชั่นต้องมี นั่นคือฉากเก็บมะนาว คิดดูสิครับน่ากลัวขนาดไหน. มือค่อยๆยืดยาวผ่านช่องรอยแยกของพื้นกระดานไม้ หยิบมะนาวแล้วค่อย ๆ หดขึ้น ๆ..ยิ่งสมัยก่อนบ้านแม่ที่อยู่ตอนนั้นเป็นพื้นไม้ มีรอยแตกของพื้น เราก็จิตนาการว่ามือแม่นาคจะโผล่ขึ้นมา 😂😂😂 ไม่กล้านั่งแล้วบนพื้นไม้ ต้องกระโดดไปนั่งตักแม่แทน นอกจากแม่นาค พี่มากแล้ว ยังมีไอ้จุก ตัวละครที่โด่งดังอย่างมากในสมัยนั้น
ขอบคุณภาพจาก th-th.facebook.com พี่ไก่ปริศนา แม่นาคคนแรกที่ผมได้ดูและยังจำได้มาจนถึงปัจจุบัน
ผมได้ดูแม่นาคทึ่เป็นละครอีกเวอร์ชั่นนึง ที่คุณตรีรักษ์แสดง ก็สนุกไปอีกแบบ ถือเป็นอีกหนึ่งเวอร์ชั้นที่ประสบความสำเร็จมากๆครับ เนื้อเรื่องยังคงความเป็นแม่นาคไว้เหมือนเดิม มีความน่ากลัว ไปอีกแบบเพลงประกอบละครก็เพราะติดหูครับ จำไม่ผิดชื่อเพลงสัญญาใจ ผมไม่พูดถึงเวอร์ชั่นอื่นๆนะครับ เพราะไม่ได้ดูครับ ได้ดูที่เป็นภาพยนต์แต่ก็เริ่มโตเป็นหนุ่มแล้ว ขอพูดถึงเวอร์ชั้นที่อยู่ในความประทับใจของผมในวัยเด็กก็แล้วกัน
ขอบคุณภาพจาก board postjung.com พี่บุ๋มตรีรักษ์ เป็นอีกหนึ่งเวอร์ชั่นที่ผมชอบ
"กระสือกลางวันมันเป็นหญิง มีทุกสิ่งธรรมาด๊า ธรรมมาดา....." ครับผีกระสือ คืออีกหนึ่งสุดยอดความน่ากลัวของละครไทยสมัยที่ผมยังเด็ก คุณอี๊ด รัชนู บุญชูดวง เป็นผู้แสดงนำ ยอมรับว่าจำเนื้อเรื่องตอนนั้นไม่ได้จริงๆ แต่แค่เห็นภาพกระสือลอยมีไส้ห้อยโตงเตง กินไส้ดิย กินรกเด็กก็กลัวจะแย่อยู่แล้ว ยิ่งนักแสดงอาวุโสที่แสดงเป็นยาย นั่นก็คืออีกหนึ่งความน่ากลัว ที่หลอนเด็ก ๆ รุ่นราวคราวเดียวกับผม...ผ่านมาสิบกว่าปี ช่อง7 นำกระสือกลับมาสร้างอีกครั้ง ซึ่งผมจำได้และติดตามอีกเช่นเคย กระสือยายสาย เวอร์ชั่นนี้สนุกครับ
ขอบคุณภาพจาก bloggang.com คุณรัชนู คือกระสือเวอร์ชั่นที่อยู่ในครับ
คุณต้อม รัชนีกร ปะทะกับคุณกิ๊ก สุวัจนี โดยส่วนตัวจะชอบคุณกิ๊กอยู่เล้ว ยิ่งฉากทะเลาะ ปะทะคารมณ์กัน การไล่ล่ากันก็สนุกดีครับ อีกหนึ่งฉากที่ไม่พูดถึงไม่ได้ครับ นั่นคือฉากถอดหัว มีไส้ห้อยโตงเตงพร้อมแสงไฟ แยกเขี้ยวพร้อมออกล่า เวอร์ชั่นนี้ถือว่าประสบความสำเร็จมากครับ อีกสิ่งหนึ่งที่ผมชอบคือวิถีชีวิตของชาวบ้าน ความเชื่อที่ถูกถ่ายทอดออกมา
ขอบคุณภาพจาก sihawatchara blogspot.com
"ข้าอยากได้เลือด เลือด เลือดดดด" จำได้ใช่ม้ยครับว่าเป็นเพลงประกอบของละครเรื่องอะไร...ปอบผีฟ้าครับ ความน่ากลัวติดอยู่ในวัยเด็กเมื่อได้ยินเพลงประกอบพร้อมกับการรำฟ้อนที่ดูแสนอ่อนช้อยและแฟงความเยือกเย็นปนความหลอน ในเวอร์ชั่นเก่าคุณมนฤดี ยมาภัยเป็นนักแสดงนำ ซึ่งตอนนั้นยังเด็กอยู่ ส่วนผมได้ดูตอนปี2523 ที่นำมารีรันใหม่ ความน่ากลัวอยู่ตอนที่ผีฟ้าแผงฤทธิ์ แยกเขี้ยว ควักไส้ดื่มเลือดสดๆ ยังจำภาพตอนที่ผีฟ้านอนในโลงศพ ลืมตาแยกเขี้ยวขมึงตาได้ น่ากลัวสุดๆ การออกไบ่ล่า และดื่มเลือดสด ๆ ดูแล้วขนลุกครับ..ยิ่งฉากที่พระเอกใช้เหล็กแหลมแล้วใช้ฆ้อนตอกที่หัวใจแล้วผีฟ้าลืมตาขึ้นร้องกรี้ด แยกเขี้ยว จัดว่าหลอนสำหรับเด็กอย่างผมเอามากๆ เลยทีเดียว
ขอบคุณภาพจาก pantip.com
ส่วนอีกเวอร์ชั่นนึงที่ผมเคยได้ดูครับ ที่นุ่น วรนุชเล่น และคุณหมวยศิริภรณ์เล่นเจ้าละอองทอง ก็สนุกไปอีกแบบ
ขอบคุณภาพจากLakornth.blog
ในช่วงปี 2532 มีละครแนวผีๆออกมาหลายเรื่องครับ ไม่ว่าจะเป็นศรีษะมาร ที่โด่งดังมากๆ ความหลอนของเรื่องอยู่ตรงที่หัวของตัวนำที่ชื่อปี๋ ที่ประสบอุบัติเหตุทำให้หัวขาด ร่างกายเน่าเปื่อยไปแต่หัวยังกลับมีชีวิต ร่องลอย เพราะปี๋มีพลังวิเศษ และได้รับการช่วยเหลือของนักวิยาศาสตร์รักษาศรีษะไว้ แต่ปี๋ต้องการเลือดเป็นอาหาร และหาร่างของหญิงสาวมาใช้เพื่อต่อร่างกับหัว และหลอกล่อผู้ชาย โดยมีผ้าพันคอปกปิดบาดแผลที่คอ สนุกครับ เนื้อเรื่องสยองออกแนววิทยาศาตร์ สนุกดีครับ ไม่ถึงกับต้องคลุมโปรงเวลาดู นางเอกของเรื่องคุณดา ชฎาภรณ์ แสดงได้ดีมาก จำได้ว่ามีแต่คนเรียกปี๋ ศรีษะมาร
ขอบคุณภาพจาก line.me.com
มาต่อที่เรื่องต่อไปนะครับห้องหุ่น เวอร์ชั่นในปี2532 ผมชอบโปรดักชั่นสมัยก่อน ยิ่งเป็นละครผีแล้ว บรรยากาศมันได้ครับ เรื่องนี้ความหลอนอยู่ที่หุ่นแต่ละตัว หุ่นเจ้าขุน หุ่นเจ้าหญิง และอื่นๆในห้องหุ่นที่ออกมาแสดงความเฮี้ยน ความหลอน นี่เป็นอีกหนึ่งในความประทับใจของผม
ขอบคุณภาพจาก Mthai.com
ต่อด้วยเรื่องผมอาถรรพ์ ที่ออกฉายทางช่อง5 ปี 2532 เรื่องราวของวิกอาถรรพ์ที่มาพร้อมกับความตายของผู้สวมมันเข้าไป แต่ละคนถูกฆ่าอย่างสยดสยองด้วยเจ้าของเส้นผม ที่ถูกนำมาทำเป็นวิกผมตรงยาวสวย กันตนาทำออกมาได้หลอน และน่ากลัวมากครับ เส้นผมเหมือนมีชีวิตจริงๆ นั่งดูตอนดึกๆนี่เสียวข้างหลังเหมือนกันครับ
ขอบขอบคุณภาพจาก drama.storysiam.com
ผมยังจำบทบาทของคุณนายลั่นทม ที่แสดงโดยคุณแก้วอภิรดี รสสุคนธ์โดยคุณเหมียว ชไมพร และไอ้ชีพโดยคุณภาณุเดช 3 ตัวละครหลักที่ทำให้เรื่อง สุสานคนเป็น ในเวอร์ที่ผมดูในปี2534 สนุกมาก ทั้งจากเนื้อเรื่อง และการแสดง ลุ้นไม่ให้คุณนายลั่นทม ตาย หมั่นไส้นังรสสุคนธ์ แถมเกลียดไอ้ชีพ ฉากที่ยังจำได้คือตอนที่คุณนายลั่นทมตายจริง แล้วนอนในโรงแก้ว เนื้อตัวเริ่มเน่า...บรื๋อ!!น่ากลัวครับ ผมไม่ได้ดูเวอร์ชั่นที่กลับเอ่มาทำใหม่ ยังคงประทับใจกับจองเก่าที่จะดูกี่ครั้งก็สนุก
ขอบคุณภาพจาก Pantip.com
มาถึงเรื่องสุดท้ายสำหรับวันนี้นะครับ ผมเชื่อว่าหลายคนคงยังจำภาพการส่งต่อทายาท โดยการคายตะขาบออกมาจากปากได้ใช่มั้ยครับ ไหนจะมีตุ๊กตากุมารผี หมันหัวรอบได้ ดูกี่ครั้งก็น่าขนลุก...ครับคุณยายวรนาช แห่งทายาทอสูร ที่ทำให้หลายคนยังจดจำภาพของหญิงชราที่ยังคงดูสาวกว่าวัย ที่ตามหาทายาทเพื่อสืบทอดการเป็นอสูรต่อไป...ชอบคุณเหมียว ชไมพรมากครับ การแสดงมีพลัง ดูน่ากลัวมากๆ เนื้อเรื่องสนุก ตัวแสดงหลักต้องยกให้คุณเหมียวเลยครับ องค์ประกอบดี บ้านทรงไทยดูน่ากลัว
ขอบคุณภาพจาก pantip.com
เหมือนเคยครับ ผมไม่ได้ดูเวอร์ชั่นอื่นที่สร้างตามหลังมาอีก2 ครั้ง ถ้าจำไม่ผิด แต่ผมคิดว่าทุกอย่างต้องปรับเปลี่ยนไปตามความเหมาะสม แต่ใจหลงรักเวอร์แรกไปแล้ว
ผมมีความสุขทุกครั้งที่นึกย้อนกลับไปยังอดีต แต่ผมไม่ได้จมอยู่กับมัน บางครั้งแค่ได้นั่งดูทีวี ดูละครสนุกๆพร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัว แค่นี้ก็เต็มอิ่มแล้ว วันเวลาในวัยเด็กผ่านไปเร็วนะครับ แต่เมื่อเรานึกถึงมัน ก็ทำให้เราอมยิ้มได้ทุก...จอบคุณสำหรับทุกกำลังใจครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
