2 ต.ค. 2020 เวลา 05:14 • ปรัชญา
“ สุดเส้นทางเดิน”
เทียนไข
Ep0763
02/10/63
ภาพpixabay
ผมเคยเข้าใจว่า “ ชีวิต ” คือการเดินทางไปตามความฝัน แสวงหาความสุข หาความหมายของชีวิต
เราทุกคนต่างถูกโปรแกรมมาให้ “เกิด”
และดิ้นรน เพื่อให้มีชีวิตอยู่รอด
อย่างสุขสบายไปตามความต้องการของแต่ละคน
 
ต้องเล่าเรียนศึกษา ตั้งแต่อนุบาลจนจบมหาวิทยาลัย
จากนั้น จึงเดินทางออกสู่มหาสมุทรอันกว้างใหญ่
ผจญภัย ฝ่าคลื่นทะเล ฝ่าพายุลมฝน ผ่านร้อน ผ่านหนาว
ไปตามเส้นทางที่แต่ละคน เลือกที่จะเดินไป
ภาพpixabay
ดูเหมือนว่า “ชีวิต” รอการค้นหา จะอยู่ข้างหน้า และข้างหน้าเสมอ
แม้จะเดินทางตามหา มาไกลแสนไกล
แต่ดูเหมือนว่า “ ชีวิต” ยังอยู่ไกลออกไปอีกเรื่อยๆ
 
ในบางครั้ง เกือบจะพบเจอ “ชีวิต คืออะไร”
เกือบจะค้นเจอ ความหมายของชีวิต
ที่แสวงหามาตลอด
 
แต่แล้วกลับพบว่า “ไม่ใช่”
มันเกือบจะ “ใช่” แต่มัน “ไม่ใช่” ต้องค้นหาต่อไป
 
ผมเคยสมัครเข้าทำงานบริษัท ชั้นนำ เป็นบริษัทในฝันเลย
เมื่อได้รับเลือกให้เข้าทำงาน กลับรู้สึก มันไม่ใช่แค่นี้
ชีวิต มันต้องไปต่อ
อยากเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้บริหาร
เมื่อได้เลื่อนตำแหน่ง กลับพบว่า “ไม่ใช่”
อยากเป็นเจ้าของกิจการ ไปอีกล่ะ
มันไม่พอ มันไม่สุขอย่างที่ “ฝัน” สักทีเลย
ต้องไปต่อเรื่อย
ภาพpixabay
ชีวิต คล้ายๆดั่ง “เรือ” ล่องลอยไปตามสายน้ำ
มันมีเส้นทางของมัน
ยิ่งค้นหา มันยิ่งโลดแล่น
ลอยไปไม่รู้จบ ไปเหนือ ไปใต้ ออกและตก
สาละวน ไปตามจังหวะชีวิต ที่ลอยล่องไป
ผมพบ “ชีวิต” ของผมแล้ว
เข้าใจ ความหมายของชีวิตแล้ว
วิ่งวุ่นตามหามาอย่างยาวนาน กลับไม่เจอ
เมื่อ “หยุดค้นหา” หยุดอดีต หยุดอนาคต
เข้าสู่ปัจจุบันกาล
ความจริงถึงปรากฏขึ้น
เราเพียงเฝ้าดูและรอคอย
ว่าเมื่อไร เรือจะไปถึงจุดหมายของมัน
จะหยุดจะจอดลงที่ใดเมื่อไหร่
ภาพpixabay
ภาพpixabay
“ความสุข” อยู่รอบๆตัวเรา อยู่ในตัวเรา อยู่ในทุกๆที่
ขึ้นอยู่กับเราจะเลือก หรือมองเห็นความสุขแบบไหน
คนเราสมัยนี้ทุกข์เพราะ "ความคิด" (หลวงปู่ดุลสอนไว้)
การมองไม่เห็นความสุข เพราะความไม่รู้สึกตัว
ไม่อยู่กับตัวเอง ไม่อยู่กับปัจจุบัน
เพราะมัวแต่คิดหา “ความสุข” วุ่นวายไปตามโลก
จนเกินพอดี จึงพลัดหลงไป “ทุกข์ ” หาสุขไม่เจอ
หากเรา “หยุดเวลา” หากเราหยุดวุ่นวายไปตามโลกเสียบ้าง อยู่กับตัวเอง
รู้สึกตัวเอง อยู่กับปัจจุบันขณะ
เมื่อนั้น “ความสุข” จะปรากฏให้เห็น ความทุกข์จะลดน้อยลง
เรียกว่า
“พบชีวิตพบสุข ”
ภาพpixabay
เมื่อมอง “ชีวิต” ลึกลงไปถึง “ จิต ”
จักพบความจริง
จิตใจเรานี้เองที่กว้างใหญ่ไม่มีขอบเขต
เป็นดังศูนย์กลางของจักรวาล
จักรวาลที่ว่ากว้างใหญ่ไร้ขอบเขตแล้ว
จิตกว้างใหญ่กว่ามาก
คงไม่มีสิ่งใดสะอาดได้เท่ากับจิตที่บริสุทธิ์
และ คงไม่มีสิ่งใดสกปรกได้เท่ากับจิต
คงไม่มีสิ่งใดเบาเท่ากับจิต
และ คงไม่มีสิ่งใดหนักไปกว่าจิต
คงไม่มีสิ่งใดสว่างไสวไปกว่าจิต
และคงไม่มีสิ่งใดมืดมิดไปกว่าจิต
แสงที่เคลื่อนที่เร็วที่สุดแล้ว
จิตเร็วกว่าแสงมาก
กำเนิดของ “ชีวิต” เกิดขึ้นที่ “ จิต ” และสิ้นสุด ลงที่ “ จิต ”นี้นี่เอง
ทุกเช้าที่ผมตื่นขึ้นมา และต้องทำหน้าที่ของตนไปตลอดทั้งวัน
จนถึงเวลาค่ำและหลับตาลง เป็นเพียงเส้นทางหนึ่ง
ที่เรือลำน้อยต้องล่องลอย ไปตามลำธารแห่งชีวิต
 
ผมเพียรพยายามเฝ้าดู อยู่ทุกวัน ทุกชั่วโมง
ทุกนาที และเกือบทุกลมหายใจ
 
ตราบเท่าที่จะมีสติระลึกขึ้นได้
ผมเฝ้าคอยว่าเมื่อไร
เรือของผม จะเดินไปถึงจุดหมายของมัน
และจอดหยุดนิ่ง ณ ที่ใดที่หนึ่ง ที่สิ้นสุดของการเดินทาง
ภาพpixabay
เพราะการเดินทางค้นหาความหมายของ “ชีวิต”ได้สิ้นสุดลงแล้ว
คงเหลือ แต่การทำให้ทุกสิ่งทุกอย่าง ...
“หยุดและสูญสิ้น”
สำหรับผมแล้ว มอง
“สุดเส้นทางเดินของชีวิต”
คือการ ไม่มีเหลือ ไม่มีความหมาย ไม่มีอะไร ไม่มีเลย
ท่านผู้อ่านล่ะครับ ชอบโดยสารทาง “เรือ” ไหมครับ
เทียนไข
Ep0763
02/10/2563
โฆษณา