ใจซ่อนรัก🌸...ตอนที่14 ได้ยินไหม...
น้ำทะเลที่เคยใสใยตอนนี้จึงได้มืดสนิท แขนขาอ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรง มีแต่น้ำเท่านั้นที่เข้ามาแทนที่ลมหายใจ
( มองไม่เห็นอะไรเลยภพอยู่ไหน)
ร่างเล็กที่หมดแรงดิ่งลงสู่ผืนทรายที่อยู่ใต้ผืนทะเลอันกว้างใหญ่นี่หรือที่เค้าว่าทะเลเป็นสีดำ ภาพตรงหน้าตัดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ หูไม่ได้ยินเสียงใดๆเลยในตอนนี้
"😰 มายด์ๆ มายด์ มายด์ได้ยินภพไหม มายด์"
ชายสามสี่คนที่ช่วยชีวิตเธอนั่งล้อมวงรอบๆโดยที่ชายผู้เป็นที่รักกอดเธอไว้แน่น และร้องเรียกตลอดเวลา😰
ทั้งเอกภพและพนักงานชายต่างลงไปช่วยมายด์ที่จมหายไป กว่าจะช่วยขึ้นมาได้เธอก็หมดสติไปซะแล้ว ยังดีที่โรงพยาบาลอยู่ไม่ไกลนัก เอกภพพามายด์ไปโรงพยาบาลใจของเค้าตอนนี้เหมือนมันได้แตกออกเป็นเสี่ยงๆ หากเธอเป็นอะไรไปเค้าคงจะขาดใจตาม💔
" มายด์อดทนไว้นะภพกำลังพาไปหาหมอ อดทนก่อนนะ😭"
" ใจเย็นๆนะคะคุณ"
พยาบาลสาวที่มากับรถฉุกเฉินปลอบใจเอกภพที่นั่งตัวสั่นอยู่ข้างๆคนป่วย รถฉุกเฉินที่ว่าวิ่งเร็วนั้นยังไม่ทันใจผู้ชายคนนี้เลย แล้วเมื่อไหร่เธอจะปลอดภัยซะที
" คุณ😠ขับเร็วกว่านี้ได้ไหม"
" ญาติใจเย็นๆค่ะ ตั้งสติก่อนนะคะ ผู้ป่วยจะต้องไม่เป็นอะไร ใกล้ถึงแล้วนะคะ"
ถึงโรงพยาบาลแล้วทุกคนต่างเร่งช่วยเหลือมายด์เต็มที่ เอกภพเองได้แต่ภาวนาและหวังว้าเธอจะปลอดภัย 🥺
การช่วยเหลือกำลังดำเนินไปอย่างรวดเร็วภายในห้องฉุกเฉิน แต่สำหรับคนรอที่รออยู่ข้างนอกมันช่างเป็นเวลาที่ยาวนานและทรมานเหลือเกิน
" หมอแฟนผมเป็นไงบ้าง"
" ปลอดภัยแล้วนะครับ"
" ขอบคุณครับหมอ😢 ขอบคุณมากๆครับ"
" ยินดีครับ หมอขอตัวก่อนนะครับ"
" ครับ"
เอกภพถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เมื่อรู้ว่ามายด์ปลอดภัย เมื่อรวบรวมสติได้เค้าก็เริ่มคิดทบทวนถึงต้นสายปลายเหตุว่าทำไมมายด์ถึงตกทะเลไป แล้วภาวิตรีหายไปไหนกัน
ฟากฝั่งของภาวิตรีที่ทำมายด์ตกทะเลไปนั้น เมื่อมีพนักงานสาววิ่งมาเห็นและเรียกคนมาช่วยเธอก็แกล้งตกใจและเรียกคนมาช่วยเช่นกัน แต่พอเอกภพกระโดดลงไปช่วยมายด์เธอก็เดินหายไปกับฝูงชนและหนีกลับกรุงเทพทันที
เอกภพรอไม่ได้ที่จะให้มายด์ฟื้นขึ้นมาบอกว่าเธอตกลงไปได้อย่างไร 😡👿เพราะถ้ามีใครทำให้ยอดดวงใจของเค้าเป็นอะไรไปเค้าคงไม่ยอม เอกภพโทรศัพท์กลับไปที่ร้านอาหารและขอดูกล้องวงจรปิดตรงจุดเกิดเหตุ ปลายสายตอบตกลงและจะส่งคนเอากระเป๋ากับโทรศัพท์ของเค้ามาให้ พร้อมกับภาพจากกล้องตัวดังกล่าว😡
ในไม่ช้าเอกภพก็ได้เห็นตัวการของเรื่องทั้งหมด
ดวงตาแดงกำนั้นเต็มไปด้วยความเคียดแค้น หากไม่ใช่ผู้หญิงจะตามไปตะบันหน้าซะให้รู้แล้วรู้รอด
" คนไข้ฟื้นแล้วนะคะ"
" ครับ😮"
เอกภพที่ยืนกำหมัดแน่นลืมความโกรธไปชั่วขณะเมื่อได้ยินว่ามายด์ฟื้นแล้ว เค้ารีบวิ่งเข้าห้องไปเพื่อที่จะได้ปลอบขวัญเธอผู้เป็นที่รัก ทั้งกอดทั้งหอมเมือนกับว่านี่เป็นครั้งสุดท้าย
" มายด์เป็นไงบ้าง🥺"
" ไม่เป็นไรแล้ว🙂 ขอบคุณนะ"
" 🥺เป็นห่วงมากเลยนะรู้ไหม"
มายด์ปัดน้ำตาลูกผู้ชายที่กำลังจะหล่นนั้นออกจากดวงตาคู่สวยเบาๆ 😁ยิ้มสวยๆให้เค้ามองให้เต็มตาจะได้รู้ว่าเธอไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ
...มายด์เองตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาก็ไม่ได้พูดเรื่องที่ตัวเองจมน้ำเพราะเธอรู้ว่าถ้าบอกเอกภพไปมันต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ ไม่ใช่ว่าเธอไม่โกรธเธอเองก็โกรธมากเช่นกัน แต่เธอเลือกแล้วที่จะจบเพราะยังไงๆภาวิตรีก็ไม่มีทางได้เอกภพไป เพราะเค้ารักเธอ
แต่สิ่งที่มายด์สงสัยก็คือเอกภพไม่พูดไม่ถามเรื่องนี้เลยเช่นกัน 🤔และทำเฉย
(เค้ากำลังคิดอะไรอยู่นะ)
" พรุ่งนี้กลับบ้านกันนะ เดี๋ยวว่างๆเราค่อยมากันใหม่ หรือไม่ก็ไปที่อื่น ไปภูเขาไหม หรือว่าจะไปเมืองนอกดี แต่ถ้าเมืองนอกเนี้ยต้องรอหลังแต่งงานนะ มายด์ว่าไง😄"
" จ้า😄 แล้วแต่ภพเลย"
" น่ารักจัง😚"
เช้าวันต่อมาเอกภพพามายด์กลับมาบ้าน แต่บ้านที่ว่านั้นไม่ใช่บ้านมายด์ มายด์ที่หลับมาตลอดทางยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองอยู่บ้านของใคร
เอกภพอุ้มมายด์ที่นอนหมดแรงออกมาจากรถและพาขึ้นห้องไป ถึงจะออกจากโรงพยาบาลได้แล้วแต่มายด์ก็ยังไม่แข็งแรงมากเท่าไหร่ ไหนจะมาเมาเรือซ้ำอีกรอบ ยังมีชิวิตอยู่ก็ดีเท่าไหร่แล้ว
พอถูกวางลงที่เตียงนอนมายด์ก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอมองไปรอบแล้วพรวดพลาดลุกขึ้นนั่ง ที่นี่ไม่ใช่บ้านเธอแล้วที่นี่ที่ไหนกัน
" ตื่นแล้วเหรอ บ้านภพเองแหละ แล้วนี่ก็ห้องของเรา"
" ห๊ะ😦 แล้วทำไมพามายด์มาที่นี่ "
" อยู่นี่แหละ 😐อยู่ใกล้ภพ"
ทั้งที่คำพูดที่พูดออกมานั้นมันน่าจะเป็นคำพูดชวนเลี่ยนเหมือนเคย แต่วันนี้มายด์กลับรู้สึกได้ถึงความไม่ปกติของเอกภพ คนพูดๆด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ฟังดูมีอำนาจ จนมายด์ต้องยอมทำตาม
" แล้ว ..."
เอกภพออกจากบ้านไปด้วยท่าทีที่ดูรีบร้อนและตรึงเครียด
มายด์นอนลงที่เตียงตามคำสั่งตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มารู้ตัวอีกที่ก็เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น สายนี้เป็นสายจากเพื่อนรักอย่างน้ำหวาน ซึ่งตอนนี้เธอทำงานอยู่ในบริษัทของเอกภพ มันน่าแปลกใจตรงที่น้ำหวานจะไม่โทรหาเพื่อนในเวลางาน และเธอไม่ได้บอกน้ำหวานว่าเธอจมน้ำ น้ำหวานรู้แค่ว่าเธอไปทะเลกับเอกภพและที่สำคัญเพื่อนที่น่ารักบอกไว้ว่าจะไม่โทรมารบกวนความสุขของคู่รักคู่ใหม่เด็ดขาด
" ฮัลโหลน้ำหวาน "
" มายด์😦 เกิดอะไรขึ้น "
" อะไร เกิดอะไร งง "
" ไหนบอกว่าไปทะเลอาทิตย์นึง ทำไมจู่ๆรีบกลับ แล้วทำไมภพกลับมาถึงได้สั่งถอนหุ้นออกจากบริษัทคุณอารยาเยอะขนาดนี้ งงอ่ะ"
" อารยา อารยาที่เป็นแม่ของภาวิตรีใช่ไหม"
" ใช่"
" น้ำหวาน แย่แล้ว😰 แล้วๆถอนหมดเลยเหรอ หรือว่ายังไง"
" ก็ไม่หมดนะ แต่ก็เกือบ ไม่รู้ภพไปโมโหอะไรมาถึงทำแบบนี้ มายด์รู้เรื่องไหม "
" น้ำหวานแค่นี้ก่อนนะ ไว้มายด์เล่าให้ฟัง "
เมื่อได้ยินดังนั้นมายด์ก็รู้ทันทีว่าทำไมเอกภพถึงไม่ถามถึงเรื่องใครทำเธอตกทะเลวันนั้น และนี่คงเป็นสาเหตุที่รีบกลับมา มายด์วางสายจากน้ำหวานและรีบโทรหาเอกภพทันทีด้วยความร้อนใจว่าทำไมถึงต้องทำกันขนาดนี้
ปลายสายยังคงไม่รับทั้งที่เธอก็โทรไปหลายครั้ง เอกภพคงรู้แล้วว่ามายด์ได้ข่าวจากน้ำหวาน และยังไม่พร้อมฟังคำด่าของมายด์
ถึงแม้ว่ามายด์จะโทรมาหลายครั้ง เอกภพก็ไม่ได้รับสายเธอ แต่รับสายที่โทรเข้ามาเพียงครั้งเดียวนี้ทันที
" ฮัลโหล"
" ภพทำกับป้าแบบนี้ได้ยังไง😰 ทำไมอยู่ๆถึงได้ถอนหุ้นออกจนจะหมดแบบนี้ ภพก็รู้ว่าภพคือกำลังสำคัญของป้า ถ้าป้าไม่มีภพแล้วบริษัทป้าจะอยู่ยังไง ถ้าแม่ภพยังอยู่เค้าคงไม่พอใจมากที่ลูกชายทำแบบนี้กับป้า "
" คุณป้าไปถามลูกสาวคุณป้าดูนะครับ ได้ความว่ายังไง เราค่อยมาคุยกันใหม่ สวัสดีครับ😈 "
อารยาไม่ได้รู้เลยว่าลูกสาวไปก่อเรื่องอะไรไว้ จึงรีบกลับบ้านไปถามเอาความจากภาวิตรี
ภาวิตรีรู้เรื่องก็ขอโทษผู้เป็นแม่และบอกกับ
อารยาไปว่าเธอได้ทำอะไรไปบ้าง เธอไม่ได้ตั้งใจจะให้มายด์จมน้ำเธอไม่รู้ว่ามายด์ว่ายน้ำไม่เป็น เธอหวังเพีนงแค่จะสั่งสอนนิดหน่อยเท่านั้นไม่คิดว่าเรื่องราวมันจะใหญ่โตขนาดนี้
" ถ้าสิตายังอยู่ก็คงดี "
" ใช่ค่ะ ถ้าน้าสิตายังอยู่ภพก็จะเป็นของหนูคนเดียว นังนั้นก็จะไม่มีสิทธิ์ในตัวภพ เรื่องทุกอย่างมันก็จะไม่เป็นแบบนี้☹ "
" แม่จะพาไปขอโทษเค้า ไปๆตอนนี้เลย "
" ไม่ค่ะแม่😠 ภาไม่ไป"
" 😡ยัยภา"
" ภาทำผิดก็จริงแต่มันก็ผิด ผิดที่แย่งภพไปจากภาแม่ได้ยินไหม มันแย่งภพไปจากภา "
" ภา เค้าไม่ได้รักภา ถ้าเค้ารักเค้าก็รักไปนานแล้ว
ภาต้องทำใจนะลูก ทำใจยอมรับความจริงให้ได้
แล้วพรุ่งนี้ไปบ้านภพกับแม่ แม่ขอ ทำเพื่อแม่เพื่อบริษัทได้ไหม😢 "
ค่ำคืนที่แสนยาวนานภาวิตรีคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆมากมาย หลายปีที่เธอจนเวียนอยู่กับเอกภพเธอไม่เคยได้รับอะไรตอบกลับมาเลย มีเพียงความเป็นเพื่อนที่เฉยฉา และความเกื้อหนุนกันในถานะที่แม่เป็นเพื่อนกันเท่านั้น
เธอยึดติดกับคำตกลงของแม่ๆว่าจะให้แต่งงานกันยึดติดกับคำพูดเพียงไม่กี่คำของผู้ใหญ่จนทำให้เธอทำอะไรที่ไม่ดีลงไปหลายต่อหลายอย่าง และที่สำคัญเอกภพรักผู้หญิงคนนั้นมาก มากถึงขั้นทำแบบนี้ได้ เธอคงต้องยอมรับกับความพ่ายแพ้ครั้งนี้จริงๆ
ฝากฝั่งของเอกภพที่พึ่งจะถึงบ้านและก้าวขาลงจากรถ😒 เค้าก็ต้องเจอกับมายด์ที่ยืนรอเค้าอยู่ที่ประตูหน้าบ้าน เอกภพยังคงทำมึนตึงและเดินเลี่ยงจากมายด์ เค้ารู้ว่าสิ่งที่เค้าทำมันอาจจะแรงเกินไป แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ภาวิตรีก็จะได้ใจและวนเวียนทำร้ายมายด์แบบนี้ไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะไม่ให้มีครั้งสองครั้งสามเอกภพจึงต้องวางยาแรงตั้งแต่ครั้งแรกแบบนี้ เพราะเค้าไม่อยากเจ็บปวดจนจะขาดใจแบบวันนั้นอีกแล้ว
" ภพ 😠ทำแบบนี้ทำไม "
" ทำอะไร😒 "
" ก็ ที่ทำไป ทำอะไรล่ะ ที่มายด์ไม่บอกก็เพราะมายด์ไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่ มายด์ไม่อยากให้ภพเอาเรื่องเค้า ให้มันจบๆไปไม่ดีกว่าเหรอ แล้วตอนนี้มายด์ก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วด้วย "
" แล้วถ้ามายด์เป็นล่ะ 😡 ห๊ะ⁉️ ถ้ามายด์เป็นล่ะ 😢 ภพจะทำยังไง "
เอกภพที่กำลังเดินหนี จู่ๆก็หันมาตอบด้วยน้ำตาและเสียงสั่นคลือแต่ดังก้องบ้าน วินาทีนั้นเหมือนโลกทั้งโลกกำลังหยุดหมุน ผู้ชายที่ยิ้มแฉ่งให้เธอในวันที่เธอฟื้นขึ้นมา ผู้ชายที่พูดจาตลกขบขันตลอดการเฝ้าคนป่วย ผู้ชายคนที่กอดเธอในวันนั้นเก็บอะไรใว้ในใจบ้าง วันนี้เอง วันนี้เองที่เธอได้รับรู้🥺
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🙏ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามอ่าน🙏
👉แล้วพบกันใหม่ในตอนต่อไปนะคะ
👉 (ตอนจบ)👈
💋💋💋
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
