'' สถานที่ ที่มีความสุขที่สุดในชีวิตเรา
นั้นก็คือบ้านของเรา บ้านที่พร้อม จะมอบทั้ง
ความสุข ความอบอุ่น ความเข้าใจ ความใส่ใจ ความดูแล
ความสุขทางใจและกาย แม้จะเหนื่อยหน่ายจากเรื่องนอกบ้านต่างๆ นาๆ แต่เมื่อเราก้าวเท้า เข้าบ้าน เรื่องต่างๆเหล่านั้นกลับโล่งหายเป็นปริทิ้ง ''
''เพราะบ้าน มีคนที่เรารักที่สุด รักได้ตลอดชีวิต
และเขาก็รักเราที่สุดรักได้ตลอดชีวิต''
''แต่การเวลา ไม่เคยทำให้ใคร ต้องหยุดอยู่ตรงแค่นี้
ยิ่งโลกเปลี่ยนแปลงมากเท่าไหร่ เท่าไหร่ ความจำเป็น
จึงมีมากขึ้นเท่านั้น !!! ''
# เมื่อเราก้าวเท้าออกนอกบ้าน ทุกๆครั้ง เราก็พร้อมที่จะ
แบกรับภาระและหน้าที่ เรื่องราว ที่วกวนและวุ่นวาย
น่าปวดหัวและเครียด ที่ไม่รู้ว่าการก้าวเท้าออกจากบ้าน
จะต้องเจออะไรบ้างจะมีอุปสรรคอะไรที่รอเราอยู่ !!!
ที่ไม่รู้ว่า จะได้กลับมาบ้านอีกครั้งหรือเปล่า !!!
*ยิ่งทางไกลเท่าไหร่ ยิ่งต้องแบกรับภาระมากขึ้นเท่านั้น ''
ไม่มีทางมีความสุขเหมือนอยู่บ้านเราอีกแล้ว
#บางคนต้องใช้เวลาครึ่งชีวิตที่จะได้กลับบ้าน
#บางคนก้าวเท้าออกจากบ้าน แต่ไม่มีวันได้กลับมาบ้านอีกเลย
#บางคนน้ำตาไหลตั้งกี่ครั้งกว่าจะได้กินข้าวแต่ล่ะเม็ด
#บางคนได้แต่คิดและจินตนาการว่านั้นคือ กับข้าวที่
แม่เราทำ!!!
#...,, ไม่มีใครสบายจากการเดินทางไกลหรอก ยิ่งไกลเท่าไหร่ ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น !!!!