☄️ขุนช้างขุนแผน ฉบับอ่านเอง☄️ตอนที่ 10
❤️นางวันทองสอนใจ❤️
ชีวิตนางวันทองกลับไปอยู่กับขุนแผนได้ไม่นานก็มีเรื่องเดือดร้อนอีก ต้องไปเยี่ยมขุนแผนในคุกทั้งๆที่ท้องแก่....เกิดอะไรขึ้น..เราตามไปดูกันค่ะ
ขุนแผนมีชีวิตเป็นปกติสุขในบ้านเหมือนคนธรรมดาไม่ได้นานหรอกค่ะ มีนางวันทองกับนางแก้วกิริยาข้างกายอยู่แล้ว 2คน อยู่ๆก็คิดถึงนางลาวทอง ที่ถูกขังอยู่ในวังมานาน
อยากให้ลาวทองออกมาอยู่ด้วยกัน!
เรื่องนี้ปรึกษานางวันทองไม่ได้แน่ ถามเจ้าหมื่นศรีผู้ใหญ่ที่เคารพ ท่านก็ห้ามปรามว่า อย่าเพิ่งไปรบกวนเบื้องพระยุคลบาทเลย พระพันวษาท่านก็เพิ่งยกโทษให้คราวที่ไปฆ่าขุนเพชรขุนราม
เหมือนไฟดับควันยังไม่ทันจางเลย จะไปเขี่ยให้ประทุขึ้นมาอีกทำไม
แต่ในที่สุดเจ้าหมื่นศรีก็ทนขุนแผนรบเร้าไม่ไหว เข้าวังไปกราบทูลขอนางลาวทองออกมา
๏ 🔺ครานั้นพระองค์ทรงธรณี
ได้ฟังจมื่นศรีแถลงสาร
ฉุนพิโรธพระพักตร์เผือดเดือดดาล
อ้ายนี่หาญเห็นกูนี้ใจดี
ครั้นขุนเพชรขุนรามตามออกไป
บังอาจใจฆ่าคนเสียป่นปี้
กูก็งดอาญาไม่ฆ่าตี
ซ้ำยกอีวันทองให้แก่ตัว
ยังลวนลามตามขออีลาวทอง
จองหองไม่คิดผิดท่วมหัว
พูดเล่นตามใจไม่เกรงกลัว
เพราะตัวอีลาวทองต้องอยู่วัง
ไกลตาตกว่าไม่ไว้ใจ
มันกลัวกูนี้จะไพล่เอาข้างหลัง
ฟังมันเจรจาดูน่าชัง
ถ้าแม้นตั้งหน้ารับราชการไป
ทำดีแล้วอย่าว่าแต่ลาวทอง
อีกสักสองสามคนกูจะให้”🔺
ทรงพระพิโรธโกรธกริ้วขุนแผนมากถึงมากที่สุดเลยค่ะ!
🎈สั่งให้เอาไปจองจำห้าประการ ด้วยเครื่องจองจำ5 อย่าง คือ ตรวนใส่เท้า เท้าติดขื่อไม้ โซ่ล่ามคอ คาไม้ใส่คอทับโซ่ และ มือสอดมือลอดเข้าไปในคา ไปติดกับขื่อทำด้วยไม้🎈
ขุนแผนต้องเข้าคุกด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเอาเสียเลย!
ขุนแผนติดคุก
แต่ก็ได้เป็นนักโทษชั้นดี อนุญาตให้นางแก้วกิริยาไปปลูกกระท่อมอยู่ในคุกด้วยกันได้
ส่วนนางวันทองซึ่งตั้งท้องแก่ก็เดินไปเยี่ยมในคุก
🔺”ตั้งแต่วันนั้นสืบสืบไป
ทำมะรงน้อยใหญ่มิได้ว่า
ค่อยอยู่เป็นสุขทุกเวลา
กับนางแก้วกิริยาที่คุกใน
วันทองอุตส่าห์มาเยี่ยมผัว
ทั้งที่ตัวขุ่นข้องท้องไส้
ขุนแผนยามปลอดก็ดอดไป
หาวันทองได้เนืองเนืองมา🔺”
☄️ส่วนขุนช้างได้ข่าวว่า ขุนแผนเข้าคุก ก็ส่งคนไปจับตัวนางวันทองในตลาดระหว่างที่นางกำลังจะไปเยี่ยมขุนแผน
เอาวันทองไปอยู่บ้านที่สุพรรณบุรี จนกระทั่งคลอดลูกชาย ให้ชื่อว่าพลายงาม และ ให้เรียกขุนช้างว่าเป็นพ่อ
ยิ่งโตพลายงามยิ่งรูปร่างหน้าตาละม้ายไปทางขุนแผน ขุนช้างก็รู้ว่าไม่ใช่ลูกของตน
เมื่อพลายงามอายุได้ 9 ปี ขุนช้างก็ลวงพาไปหมายจะฆ่าให้ตายในกลางป่า ถึงแม้พลายงามจะหนีกลับมาหาแม่ได้ แต่ก็ต้องจากไปอยู่กับย่าทองประศรีที่กาญจนบุรี
ขุนช้างพาพลายงามเข้าป่า ภาพจากhttp://thaiheritage.net/nation/koonpan/index10.htm
🌿”นางครวญคร่ำร่ำว่าน้ำตาตก
เหมือนหนึ่งอกพุพองเป็นหนองฝี
แม่อุ้มท้องครองเลี้ยงถึงเพียงนี้
ได้สิบปีเศษแล้วจะแคล้วกัน
เคยกินนอนวอนแม่ไม่แหห่าง
จะอ้างว้างเปล่าใจในไพรสัณฑ์
ทั้งจุกไรใครเล่าจะเกล้าพัน
จะนับวันนับเดือนไปเลื่อนลับ
นับปีมิได้มาเห็นหน้าแม่
จะห่างแหหายเหมือนเมื่อเดือนดับ
โอ้เสียชาติวาสนาแม่อาภัพ
ให้ย่อยยับยากแค้นแสนระยำ
จะมีผัวผัวก็พลัดกำจัดจาก
จนแสนยากอย่างนี้แล้วมิหนำ
มามีลูกลูกก็จากวิบากกรรม
สะอื้นร่ำรันทดสลดใจ”🌿
🎈ชีวิตนางวันทองช่างน่าเศร้า รักใครก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันได้นาน มีอันให้พลัดพรากจากกัน🎈
บทพลายงามอำลาอาลัยแม่วันทองนี้ก็กินใจนัก
❤️”แม่รักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก
คนอื่นสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน
จะกินนอนวอนว่าเมตตาเตือน
จะจากเรือนร้างแม่ไปแต่ตัว
แม่วันทองของลูกจงกลับบ้าน
เขาจะพาลว้าวุ่นแม่ทูนหัว
จะก้มหน้าลาไปมิได้กลัว
แม่อย่ามัวหมองนักจงหักใจ”❤️
๏ 💕”นางกอดจูบลูบหลังแล้วสั่งสอน
อำนวยพรพลายน้อยละห้อยไห้
พ่อไปดีศรีสวัสดิกำจัดภัย
จนเติบใหญ่ยิ่งยวดได้บวชเรียน
ลูกผู้ชายลายมือนั้นคือยศ
เจ้าจงอตส่าห์ทำสม่ำเสมียน
แล้วพาลูกออกมาข้างท่าเกวียน
จะจากเจียนใจขาดอนาถใจ
ลูกก็แลดูแม่แม่ดูลูก
ต่างพันผูกเพียงว่าเลือดตาไหล
สะอื้นร่ำอำลาด้วยอาลัย
แล้วแข็งใจจากนางตามทางมา💕”
🚩พลายงามได้เรียนวิชาต่างๆเหมือนพ่อขุนแผน เมื่อโกนจุกแล้วก็ขอย่าเข้าไปหาพ่อที่กรุงศรีอยุธยา โดยไปฝากตัวกับเจ้าหมื่นศรี ได้เรียนวิชากฎหมาย กฎมณเฑียรบาล ราชาศัพท์ ทั้งยังเดินตามเข้าวังไปด้วย
เรียกว่าเข้าเรียนชั้นอุดมศึกษา จบมาแล้วเข้ารับราชการได้เลย !
🚩เมื่อมีศึกสงครามที่เชียงใหม่ พลายงามก็อาสาออกไปรบ โดยขอเอาพ่อ คือขุนแผนไปด้วย พระพันวษาก็ให้ขุนแผนออกจากคุกที่ถูกขังลืม มา 15 ปี
ไปศึกรบชนะขุนแผนได้เป็นพระกาญจนบุรี พลายงามเป็นจมื่นไวย และได้นางศรีมาลา ลูกสาวพระพิจิตรเป็นเมีย
พระพันวษาทรงโปรดให้จัดงานแต่งงานระหว่างจมื่นไวยกับ ศรีมาลาเป็นงานใหญ่สมฐานะ แต่ก็มาเกิดเรื่องในงานเข้าจนได้!
ภาพจาก http://www.thaigoodview.com/node/134693
ในงานแต่งงานนั้น เชิญแขกเหรื่อมากมาย รวมทั้งขุนแผน ขุนช้าง และนางวันทองด้วย
๏ “🌿วันทองบอกว่าอย่าพักสั่ง
ฉันหานั่งพูดจากับเขาไม่
แล้วสั่งข้าหาของข้าวไวไว
นางเข้าห้องจ้องไขกำปั่นพลัน
หยิบผ้ายกอย่างดีสีชมพู
แหวนงูแหวนประดับจับจัดสรร
เลือกทองลิ่มเอามาสี่ห้าอัน
ทองนั้นจะได้ให้พระหมื่นไวย
ผ้ายกอย่างดีสีชมพู
แหวนงูแหวนประดับไปรับไหว้
ตามมีตามจนคนละใบ
อย่าให้ลูกสะใภ้เขาเย้ยเยาะ
แล้วให้ขนฟักแฟงแตงร้าน
ข้าวเม่าข้าวสารลูกตาลเฉาะ
ทั้งฟักทองเนื้อดีที่กูเพาะ
อีเจาะไปตัดจัดเอามา”🌿
ในงานขุนช้างกินเหล้าเมามาย แล้วพูดลำเลิกว่าเป็นคนเลี้ยงพระไวยตอนเป็นเด็ก ในที่สุดก็ทะเลาะวิวาท เตะถีบกันเป็นพัลวัน พวกของพระไวยกลุ้มรุมทำร้ายจนขุนช้างตกลงไปจากเรือน
🌿”พวกทนายหนุ่มหนุ่มเข้ารุมถอง
เอาจนร้องไม่ออกศอกกลุ้มสัน
ถีบตกลงดินดิ้นยันยัน
พวกขุนนางกางกั้นเกะกะไป “🌿
ขุนช้างลงไปนอนแอ้งแม้งบนพื้นดิน!
๏ ☀️วันทองโผนโจนจากหอนั่งมา
วิ่งผวากอดผัวทอดตัวไห้
นิ่งแน่แลเห็นไม่หายใจ
นางร้องไห้โฮโฮโอ้พ่อคุณ
ทั้งนี้รักเมียจึงมาช่วย
จนมาม้วยบรรลัยอยู่ใต้ถุน
เขาทุบดังทุบปลาไม่การุญ
พ่อสิ้นบุญเสียแล้วกระมังนา
ให้คนหามไปวางไว้กลางบ้าน
บ้างทะยานขึ้นเหยียบสองต้นขา
จะนวดฟั้นเท่าไรไม่ลืมตา
วันทองทอดกายากับสามี
โอ้พ่อร่มโพธิเตี้ยของเมียแก้ว
พ่อตายแล้วเมียเห็นจะเป็นผี
อันจะหาน้ำใจในบุรี
เห็นสิ้นดีอยู่เพียงพ่อโพธิทอง
แต่อยู่มาเป็นสิบห้าสิบหกปี
คำน้อยหนึ่งไม่มีให้เมียหมอง
เมื่อคลอดลูกหนุนหลังนั่งประคอง
เห็นเมียร้องพ่อก็ร่ำพิไรวอน
เมื่อคราวเมียจับไข้ไม่กินข้าว
พ่อนั่งเฝ้าเคียงคอยตะบอยป้อน
เห็นเมียไม่หลับใหลก็ไม่นอน
ครั้นหน้าร้อนพ่อก็พัดกระพือลม
หน้าหนาวหนาวแล่นตลอดอก
พ่อกอดกกให้นอนซ้อนผ้าห่ม
ครั้นหน้าฝนฝนฝอยลงพรอยพรม
ให้อยู่ร่มปิดรอบหน้าต่างเรือน
อันชายใดในพื้นปัถพี
การรักเมียแล้วไม่มีเสมอเหมือน
ถึงรูปชั่วใจช่วงดังดวงเดือน
นี่กรรมเตือนให้ตามเมียมาตาย”☀️
❤️กลอนกวีบทข้างต้นนี้ แสดงให้เห็นถึงความรักที่นางวันทองมีต่อขุนช้าง ที่อยู่กินเป็นสามีภรรยากันมา 15 ปี ตอนท้องขุนแผนติดคุกก็ได้มาคลอดลูกที่บ้านขุนช้าง❤️
กำเนิดพลายงาม
แต่รักขุนช้างอย่างไรก็ไม่เท่ารักลูก
🌿”อันผัวรักก็หาหนักกว่าลูกไม่
ลงบันไดสามขั้นเป็นคนอื่น
ถึงว่ารักจริงจังดังจะกลืน
ก็ไม่เหมือนพ่อหมื่นของแม่เลย🌿”
เมื่อขุนช้างไปฟ้องเรื่องวิวาทกับพระไวย ตัดสินโดยดำน้ำพิสูจน์แล้วแพ้ความถูกจองจำ นางวันทองต้องไปขอร้องให้พระไวยช่วยทูลพระพันวษาให้ยกโทษให้ ขุนช้างจึงได้ออกจากคุก
วันทองไปเยี่ยมขุนช้างในคุก
🌿”เหมือนปล่อยปลาปล่อยเต่าเอากุศล
ให้พ้นจากความเข็ญเห็นกับแม่
สู้อุตส่าห์เลี้ยงเจ้าเฝ้าดูแล
ตั้งแต่พ่อยังอยู่ในอุทร
เจ้าเกิดมามารดาถนอมเจ้า
บดข้าวสามเวลาอุตส่าห์ป้อน
อาบน้ำใส่เปลเห่ให้นอน
แต่อ่อนอ่อนจนได้วัฒนามา
ขุนช้างอุตส่าห์หาข้าน้อยน้อย
ให้พ่อไวยใช้สอยเป็นหนักหนา
เอาทองคำทำกำไลสร้อยเสมา
ตะกรุดโทนถมยาล้วนอย่างดี
ยามตรุษสงกรานต์ไปลานวัด
สารพัดใส่กายให้ถ้วนถี่
บ่าวเล็กเล็กเหลือหลามตามมากมี
ให้นางศรีแม่นมนั้นอุ้มไป
ยามขุนช้างรักใคร่ใครจะเหมือน
ชั่วแต่ดาวกับเดือนไม่ให้ได้
แต่ของมีในสุพรรณสิ่งอันใด
ถ้าชอบใจแล้วไม่ขัดให้ขุ่นมัว
ที่ร้ายนั้นก็มีดีก็มาก
พ่อหากเป็นทารกไม่รู้ทั่ว
อย่าคุมโทษโปรดเถิดให้เป็นตัว
เหมือนทูนหัวแทนคุณของมารดา🌿”
ชีวิตของวันทองก็กลับเป็นปกติสุขที่บ้านขุนช้างต่อไป ขุนแผนไปเป็นเจ้าเมืองกาญจนบุรี กับนางแก้วกิริยา พระไวยก็มีเมีย 2 คน ศรีมาลากับสร้อยฟ้า อยู่ที่อยุธยา
ทุกคนดูมีความสุขดี จนกระทั่ง วันหนึ่ง พระไวยคิดถึงแม่ อยากให้มาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว ก็ขึ้นไปลักพาตัวนางวันทองผู้เป็นแม่ ยามดึก
นางวันทองคงรู้สึกเหมือน เดจาวู De javu คือคุ้นๆเหมือนเคยเกิดเรื่องอย่างนี้มาแล้วครั้งหนึ่งในอดีตกาลนานมาแล้ว ที่พ่อของพลายงามนี่แหละบุกเข้ามาชิงนางไป...
นางจึงพูดจาห้ามปรามลูกว่า ถ้าอยากได้ตัวแม่ไปจริงๆ อย่าลักแม่ไปอย่างนี้เลย ให้คิดอ่านกับพ่อคือขุนแผนฟ้องให้ถูกต้องจะดีกว่า
๏ “ครานั้นจึงโฉมเจ้าวันทอง
เศร้าหมองด้วยลูกเป็นหนักหนา
พ่อพลายงามทรามสวาดิของแม่อา
แม่โศกาเกือบเจียนจะบรรลัย
ใช่จะอิ่มเอิบอาบด้วยเงินทอง
มิใช่ของตัวทำมาแต่ไหน
ทั้งผู้คนช้างม้าแลข้าไท
ไม่รักใคร่เหมือนกับพ่อพลายงาม
ทุกวันนี้ใช่แม่จะผาสุก
มีแต่ทุกข์ใจเจ็บดังเหน็บหนาม
ต้องจำจนทนกรรมที่ติดตาม
จะขืนความคิดไปก็ใช่ที
เมื่อพ่อเจ้าเข้าคุกแม่ท้องแก่
เขาฉุดแม่ใช่จะแกล้งแหนงหนี
ถึงพ่อเจ้าเล่าไม่รู้ว่าร้ายดี
เป็นหลายปีแม่มาอยู่กับขุนช้าง
เมื่อพ่อเจ้ากลับมาแต่เชียงใหม่
ไม่เพ็ดทูลสิ่งไรแต่สักอย่าง
เมื่อคราวตัวแม่เป็นคนกลาง
ท่านก็วางบทคืนให้บิดา
เจ้าเป็นถึงหัวหมื่นมหาดเล็ก
มิใช่เด็กดอกจงฟังคำแม่ว่า
จงเร่งกลับไปคิดกับบิดา
ฟ้องหากราบทูลพระทรงธรรม์
พระองค์คงจะโปรดประทาน
ให้ จะปรากฏยศไกรเฉิดฉัน
อันจะมาลักพาไม่ว่ากัน
เช่นนั้นใจแม่มิเต็ม”
🌸พระไวยจะเชื่อแม่หรือไม่ และเหตุการณ์จะผันผวนเป็นอย่างไร ... ต้องต่อตอนหน้าล่ะค่ะ🌸
“วันทองสอนใจ “ ว่าอย่างไรบ้าง ค่อยสรุปกันอีกทีค่ะ
- 7
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
