ในยุคสมัยนึงตอนที่ผมเป็นวัยรุ่น เคยมีการเปิดศึกชิงการตลาดระหว่างทั้งสองค่าย วันนี้จะไม่มาวิเคราะห์ตัวเลข หรือ มูลค่าทางการตลาด บทความนี้ จากคนยุคนึงที่คิดถึง ความสุข และความสนุกที่ทั้งแกรมมี่ และ อาร์เอส เคยฝากไว้ให้เรา
ความรู้สึกผมในตอนนั้น เหมือนทั้งสองค่าย ส่งนักร้องมายืนบนเวทีต่อยมวยและต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี ผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะอย่างสนุกสนาน เช่น
ช่วงชีวิตแห่งการฟังเพลงครั้งแรกของผมคือ พี่เจ เจตริน คนนี้คือศิลปินแร็ปคนแรกที่ทำให้ผมรู้จักกับคำว่า เพลง ตอนนั้นคลั่งมาก อยากไปเจอ อยากไปหา อาจจะคงเหมือนติ่งสมัยนี้ ตามซื้อทุกอย่างที่เป็นของพี่เจ ร้องได้ทุกเพลงที่พี่เค้าออกมา หันมาฝั่ง อาร์เอส ณ ยุคนั้น เทางนี้ดันพี่ ทัช ณ ตะกั่วทุ่งขึ้นมาประชัน และหนังที่ดังมากในยุคนั้น รองต๊ะแลปแปร้บ ที่ทำให้เราหลายๆคนต้องเต้นตามกัน
ยังมีอีกหลายๆคู่ พี่โบว์ กับ ปาน ธนพร พี่ปีเตอร์ กับ แมทธิว ดีน หรือครั้งนึง เคยมีการคาดการณ์กันว่า พี่ดัง พันกร คนนี้แหละที่จะก้าวขึ้นสู่สังเวียนเทียบกับพี่เบริด ธงชัย
ส่วนค่ายเบอร์เกอรี่ของ พี่บอย นั้นเป็นมวยรุ่นเล็กที่สร้างความแตกต่าง แต่ก็แอบชื่นชมพี่บอยที่สามารถแทรกตัวขึ้นมา กับสองค่ายยักษ์ใหญ่ขึ้นมาได้
ทุกครั้งที่ได้นึกถึงเรื่องนี้ภาพเก่าๆแห่งความสุขมันก็กลับมา ไม่ว่าจะร้องเพลงของคนที่เราชื่นชอบ เตะบอลพลาสติก ถ่ายรูปตู้สติ้กเกอร์ที่เด็กรุ่นใหม่ไม่มีวันได้ เข้าใจ ว่าการที่พาคนที่เราชอบถ่ายรูปด้วยกัน มันสุขมากๆแค่ไหน
ก็ได้แค่คิดถึงและมากกว่ารูปที่เกลื่อนอยู่บนหน้าวอลล์ ความทรงจำสีจางๆนั้นมันอยู่กับเราจากวันนั้นจนถึงวันนี้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
