--เข้าค่าย พักแรม-- (ตอน 2)
อย่างที่เล่าไปเมื่อวานนะคะว่าที่โรงเรียนมีการเข้าค่ายพักแรม
การเข้าค่ายพักแรม เข้าค่ายลูกเสือมีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน
กิจกรรมต่าง ๆ ที่สร้างขึ้นมา หากทำครบทั้งระบบ
การเข้าเข้าค่ายจะได้รับความรู้ ความปลอดภัย
ความร่วมมือ ความสามัคคี ฯลฯ
ถ้าไม่คุมดี ๆ ลูกเสืออาจจะหุงข้าวและเผาโรงเรียนค่ะ ขอบคุณภาพจาก Google
ก่อนทำค่าย เคยได้ยินครูหัวหน้าบอกว่า
ความระมัดระวังในการทำค่าย
คือการตรวจตราดูแล
มีครูควบคุมการเล่นฐาน
การทำอาหร การนอน
การมีชีวิตอยู่ในค่ายของนักเรียน
ต้องตั้งใจดู อย่าให้คลาดสายตา
มองอย่างระวังภัยให้ ไม่ใช่จ้องจับผิด
จนเด็กไม่เป็นตัวของตัวเอง
วันนี้เด็กมาลองผิด ลองถูก
ลองใช้ชีวิตในการอยู่ร่วมกับคนหมู่มาก
บางคนอาจเป็นการออกมานอนนอกบ้าน
โดยไม่มีญาติ หรือพ่อแม่ ผู้ปกครองด้วยซ้ำ
ดูแลเขาดี ๆ เหมือนเขาเป็นลูกเป็นหลานของเราคนหนึ่ง
ทุก ๆ อย่างต้องทำภายใต้ความปลอดภัยที่สุด...
เทคโนโลยีมันก้าวไกลก็จริง
เราหวังอย่างยิ่งว่าถ้าวันหนึ่ง เขาลำบาก
เขาต้องเอาตัวรอดได้
ทั้งด้านกายภาพ และวิธีคิด ก้าวผ่านความกลัว
(เช่น กระโดดหอ ล้วงไห ตัวอย่างครูใส่เข้ามาเอง ครูหัวหน้าไม่ได้กล่าว)
ข้อสังเกตที่ครูเห็นนะคะ
-การเข้าค่ายพักแรมของเด็ก ๆ ถือได้ว่าเป็นการมานอนค้างอ้างแรม
นอกสถานที่กับเพื่อน ๆ ครั้งแรก...
แบบได้มานอนกันทั้งห้อง ทั้งโรงเรียน
-จะได้เห็นหน้าคนที่ชอบ และไม่ชอบทั้งวันทั้งคืน 55+
(อ้างอิง คุณใจดีนะคะ ตอบตรงข้อสังเกตเลยค่ะ)
เป็นคำตอบที่มีความสุขนะคะและถูกต้องค่าา
-เราจะได้เห็นความสามารถของศิษย์ในอีกมุมมองหนึ่ง เช่น ตอนเรียนหนังสือ
เราอาจจะเห็นว่าเขาไม่ค่อยพูด ไม่กล้ายกมือตอบคำถาม แต่เมื่อมาเข้าค่าย
เด็กบางคนอาสาจะเป็นคนช่วยเพื่อน ช่วยครู มันได้ขุดทักษะที่เขามี แต่ไม่ได้
ใช้ในห้องเรียน ได้ออกมาใช้ในเวทีดังกล่าว
ภาพจาก http://www.meepanda.com/senior-scout-in-memory/
-ตัวครูกันเอง ก็ได้อยู่ร่วมกัน บางครั้งเราก็เห็นความดี การพึ่งพากันมากขึ้น
แต่กับคนที่เขาเป็นอย่างไรไม่เปลี่ยนแปลง เราก็จะเห็นเช่นกัน
และก่อนจะจบไปและวันนั้นหมดวัน ได้เข้านอน
ด.ช.1 กับ ด.ช.2 เดินผ่านครูแล้วเสียงเหรียญกระทบกันดังกรุ๊งกริ๊ง ๆ
ครูหันมองหน้ากันแล้วเรียกไว้
ครู : เราเอาพกเงินมาในค่ายไม่ได้นะ ครูบอกกฏแล้วนี่..พกไว้แล้วเดี๋ยวเงินหาย ก็จะเป็นปัญหาอีก
ด.ช.1 และ ด.ช.2 : ลอกแล่ก ๆ กุมกระเป๋า แบบเอาไงดี เสียงมันดังได้ไงเนี่ย
ด.ช. 1 : ผมไม่ได้เอาเงินมาครับ อันนี้ผมเจอ
ด.ช.2 : จริงครับครู มีเหรียญวางอยู่เต็มเลย แต่ไม่มีแบงค์นะครับ
ครูมองหน้ากัน (งง)
ครู : เจอเหรียญที่ไหนเยอะแยะ
(จากประมาณการที่เด็กควักออกมาให้น่าจะ 40 บาท)
ด.ช.1 และ ด.ช.2 : ชี้มือไปที่ห้องนอนรวม
"เหรียญมันอยู่บนหัวเตียง ทุกเตียงเลยครับ ผมเลยไปเก็บมาทุกเตียงเลย"
ภาพจาก https://www.tnews.co.th/contents/400840/
(เข้าค่ายครั้งนี้เราไม่ได้นอนเต็นท์นะคะ เนื่องจากกลัวยุงจะกัดเด็ก ๆ)
ครู 1 มองเรา : หรือว่าจะเป็นเหรียญซื้อที่?
เราต้องเอาไปคืน
เรายังงงอยู่ ซื้อที่อะไร?
ไปงงกองกะเด็ก 2 คนซึ่งยืนเกาตูด เกาหัว
คันโน่นนี่ขึ้นมาทันที /ตอนนั้นยังไม่เข้าใจ
ครู 1 : เอาเหรียญมานี่ เอาออกมาให้หมด
มีอีกมั๊ย ?
ได้มาอีก 7 บาท /ซ่อนเก่งงงงง 5555
เราก็ไม่รู้ว่าครู 1 เอาเหรียญไปทำอะไรนะคะตอนนั้น เห็นแกเครียด ๆ เดินไปหาครูใหญ่...
และข้อสังเกตข้อสุดท้าย
- หลายๆ ครั้งที่กระบวนการเติบโต เป็นผู้ใหญ่
ถูกประคับประคองไว้ด้วยความเชื่อ
ความเชื่อ การศรัทธาที่ดี การศรัทธาในตัวเอง
เอาชนะความกลัว อยู่ภายใต้กำลังใจ
ในค่ายนั้นก็มีค่ะ มีมาก มีน้อย...
อยู่ที่ใครจะเก็บเหรียญกำลังใจ ความเชื่อ
ได้แค่ไหน...
เมื่อวันหนึ่งเราโตขึ้น เราผ่านอะไรมาได้
ตบเหรียญกำลังใจ เหรียญความเชื่อในกระเป๋า...
เออ...ชั้นมี ชั้นผ่านมาแล้ว😊😊
ชั้นทำได้ 👍❤😁
ขอขอบคุณภาพจากเว็บไซต์ ค่ายลูกเสืออุทยานนที
ปล.1 ขอจบไปสำหรับคอมเมนท์คุณปภังกร คุณพ่อที่ต้องซื้อเตาใหม่ให้ลูกทุกปี 😅
และคุณ I'm happy 😁
ขอบคุณคอมเมนท์เปิดโลกทัศน์นะคะ
และอีกเมนท์ค่ะ เมื่อเช้า 😂😂
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเพจนะคะ🙏
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
