15 ต.ค. 2020 เวลา 01:46 • ประวัติศาสตร์
แม่อุ้ยแก้ว อุทธิ ตานขันข้าวไปหานายหลวง ร.๙ 13 ต.ค 2563 #กำปั๋นปอนตุ๊เจ้า (เมื่อโยมตานขันข้าว หื้อคนต๋าย)
ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา จันโท ปัณณะระโส ยะถา มะณิ โชติระโส ยะถา ฯ
#เอวัง โหนตุ ดีละ อัชชะในวันนี้ ก็เป็นวันดี สะหรี๋สุภะมังคะละ อันผาเสริฐ ล้ำเลิศ ยิ่งกว่าวันและยามตังหลาย บัดนี้หมายมี มูลละศรัทธา แม่อุ้ยแก้ว อุทธิ พร้อมด้วยครอบครัว ก็ได้ขวยขวายตกแต่งแป๋งพร้อมน้อมนำมายังวัตถุไตยตาน โภชนะอาหาร หลากหลาย เพื่อมาถวายเป๋นตาน อุทิศส่วนบุญกุศลไปหายังผู้ที่จุติต๋ายไปสู่ปรโลกปายหน้า อันมีนามกอนว่า ในหลวง รัชกาล ที่ ๙ บัดนี้ต๋นตัวแห่งอาตะมา ก็มีธรรมะเมตตา ฮับเอาไว้แล้ว ก็ขอส่วนบุญตังหลาย เหล่านี้ไปจุจอดรอดเถิง เติงยังจิตวิญญาณของ ในหลวง รัชกาล ที่ ๙ หื้อได้รับร่วมฮู้อนุโมทนา หื้อได้กิ๋นได้บริโภค ได้เสพสร้าง เสวยผล ได้เอาตั๋วตน ป้นเสียตี่ยาก ได้พรากเสียจากตี่ทุกข์ หื้อได้เถิงสุข ในตีฆาก๋าละวันนี้ยามนี้ กั๋นว่าบุญกุศลไปถึงเมื่อยามเจ้า ก็ขอหื้อกลับกล๋าย เป๋นดั่งข้าวงาย กั๋นว่าไปถึงเมื่อยามขวาย ก่ขอหื้อกลับก๋ายเป็นอาภรณ์เสื้อผ้า กั๋นว่าไปถึงเมื่อยามหล้า ก็ขอหื้อกลับก๋ายเป็นขัวแก้ว สำเปาคำ ลำประเสริฐ ต่างนำเอาดวงวิญญาณของ ในหลวง รัชกาล ที่ ๙ ไปเกิดตี้ตางดีมีพิมาน แม้นว่าได้อยู่ที่ดีแล้ว ก่ขอหื้อส่วนบุญกุศลเหล่านี้ จุ่งได้กลับก๋ายเป็นข้าวติ๊บน้ำติ๊บ เป็นเสื่อสาด อาสนะ ปราสาทราชมณเฑียร ขอหื้ออยู่สุขเสถียรค่ำเจ๊านั้น จุ่งจักมีเตี่ยงแต๊ดีหลี บ่เต๊าแต่นั้นมูลละศรัทธา ผู้ได้ถวายตานนี้ ก็ขอฮื้อพ้นเสียยัง 30 เคราะห์ปายหน้า 50 เคราะห์ปายหลัง สัพพะเคราะห์ เสนียดจัญไร สัพพะเวรอุบาทว์ พยาธิ์อันตรายทั้งหลายมวล คือว่า เคราะห์เมื่อหลับ เมื่อตื่น เคราะห์เมื่อจื่น เมื่อฝัน เคราะห์เมื่อวันเมื่อคืน เคราะห์เมื่อลุก เมื่อนั่ง เคราะห์เมื่อย่างเมื่อเตียว เคราะห์เมื่อเกี้ยว เมื่อกิ๋น เคราะห์เมื่อไปเมื่อมา เคราะห์เมื่อปาก เมื่อจ๋า เคราะห์เจ็บหัวมัวต๋า เคราะห์นามต๋ามใต่ เคราะห์เจ็บ เคราะห์ไหม้ เคราะห์ไข้ เคราะห์หนาว เคราะห์หนเหนืออย่ามาใกล้ เคราะห์ตังใต้อย่ามาปก เคราะห์ตะวันตกอย่ามาปอก เคราะห์ตะวันออกอย่ามาก๋าย เคราะห์ตกเบี้ยเสียของ ทั้งหลายมวลฝูงนี้จุ่งระงับกับหายจาก กายะสันดานตนตั๋วหัวใจแห่งมูลละศรัทธาผู้ถวายตาน ไปหื้อหมดฮื้อเสี๊ยง เสมือนดั่งได้อาบน้ำบ่อแก้ว อันจื่อว่า อะโนมา ตัสสะนที นั้นจุ่งจักมี เตี่ยงแต้ดีหลี แม้นจักไปนานาทิศ สะอะนุทิศสะคือว่าวันตก วันออก ขอกใต้และหนเหนือ หรดี อีสานอาคเนย์ดังอั้นก็ดี แม้นจักกระทำก๋านใด เช่นข้าราชก๋าน ทหารตำรวจ ค้าขายพาณิชย์ ทำไฮ่ทำสวนการเกษตร ท่องบ้าน แอ่วเตียวเมือง หรือทำอันใดอันหนึ่งก็ดี ก็จงหื้อเป็นที่ฮักมักจำเริญใจ๋แก่หมู่คนและเทวดาทั้งหลาย แม้นว่าอยู่ก็จงหื้อมีโชคมีชัย แม้นจักไปก็จงหื้อมีโชคและมีลาภ ชนะปราบข้าศึกศัตรูอันตรายทั้งหลายทั้งมวล จงจักมีจตุรพิธพรชัยอันประเสริฐทั้ง 4 ประการ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ธนะสารสมบัติ สมดั่งคาถาบาลี พระพุทธเจ้าเตสนาไว้ว่า #สัพพีติโย วิวัชชันตุ สัพพะโรโค วินัสสะตุ มา เต ภะวัตวันตะราโย สุขี ทีฆายุโก ภะวะ อะภิวาทะ นะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒา ปะจายิโน จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลังฯ
27
โฆษณา