‘พ่อแม่ไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า’
เอครับ บีลูก…
หนังสือของ ดร.ชนิสา อรรถจินดา เล่มนี้ แม่ได้อ่านเมื่อลูกเล็ก ก็ว่าดี
อ่านเมื่อลูกเข้าสู่วัยรุ่น แม่ก็ยิ่งชอบ
จำได้ว่าเมื่อลูกเล็กนั้น แม่กับป๊าตกลงกัน จะลองทำตามหนังสือเลี้ยงเด็กของฝรั่ง เราลองให้ลูกแยกห้องนอน
ดูเหมือนจะได้แค่ 4-5 คืน ก็ย้ายกลับมา
เอนอนทางซ้ายของแม่ บีนอนอุ่นๆอยู่ทางขวา เหมือนเดิม
Mission aborted เพราะแม่กังวลว่า ถ้าลูกฝันร้ายเล่า ใครจะช่วย
แม่ทำเหมือนว่าสามารถเข้าไปอยู่ในห้วงฝันของลูกได้ ซึ่งไม่จริง
และยิ่งไม่จริงเมื่อลูกโต …และมีห้วงฝันแม้ในเวลากลางวัน
ยามนี้ลูกไปเรียนไกลบ้าน คงมีเรื่องราววนอยู่รอบตัว ทั้งเรื่องดีและมีปัญหา
แม่อยู่ทางนี้ได้แต่ทวนอ่านและบอกใจให้นิ่ง
ลูกจะโตได้เมื่อผ่านบทที่ 1 ไปสู่บทที่ 2
‘มนุษย์แต่ละคนมีโชคชะตาที่แตกต่างกัน การยอมรับในข้อนี้ จะทำให้พ่อแม่ช่วยเหลือ โดยไม่พยายามที่จะรับผิดชอบทุกสิ่งทุกอย่าง รวมทั้งปัญหาทั้งหมดของลูก ลูกแต่ละคนมีปัญหาเฉพาะ มีลักษณะจำเพาะ และมีสิ่งที่ท้าทายชีวิตที่จำเพาะสำหรับแต่ละคน มันไม่ใช่ความผิด มันเป็นเพียงความแตกต่าง หน้าที่ของพ่อแม่คือ ช่วยให้ลูกเผชิญหน้า รับปัญหาและรับสภาพนั้นได้เป็นอย่างดี พ่อแม่ควรมีความเข้าใจให้ถูกต้องว่า ลูกมีสิ่งท้าทายในชีวิตของเขา เขาจะต้องเอาชนะปัญหาชีวิตเขาด้วยตนเอง โดยใช้พรสวรรค์ของเขาเอง
เด็กๆมีปัญหาเฉพาะตัวที่ท้าทายด้วยกันทุกคน หน้าที่ของพ่อแม่คือการช่วยให้ลูกเผชิญหน้ากับปัญหา และแก้ไขปัญหานั้นได้ด้วยตนเอง พ่อแม่สามารถจะช่วยลูกได้ แต่เราไม่สามารถที่จะขจัดปัญหาหรือความท้าทายในชีวิตของเขาได้…’
ไม่มีวันไหนที่ไม่คิดถึง…
แม่
23/10/63
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
