ก้าวแรกที่ฉันตัดสินใจก้าวเข้าไปในดินแดนหิมะ ดินแดนที่มีแต่ความหนาวเหน็บ ความเยือกเย็น ดินแดนที่ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะก้าวเข้าไปแล้วจะทนอยู่ที่นั่นได้ทุกคน ฉันไม่ได้ท้านะ ถ้าเกิดใครที่คิดว่าการที่ฉันไปใช้ชีวิตท่ามกลางทุ่งนาป่าเขาไร้เงาคนบ้านเดียวกัน แล้วมันง่าย คุณคิดผิดค่ะ คนที่จะก้าวเข้าไปแล้วอยู่ต่อได้โดยไม่รู้จักใคร ฟังภาษาไม่ออก สื่อสารไม่เป็น ฉันหิวฉันหนาวฉันร้อนฉันไม่มีสัญญานอินเตอร์เน็ตใช้ ฉันคิดถึงแม่คิดถึงทุกคนทางบ้านฉันติดต่อใครไม่ได้ฉันจะพูดยังไงดี คือฉันใช้เวลาใช้ความพยายามในการเรียนรู้เพื่อฉันจะได้คุยกับคนทางบ้าน ฉันจึงสื่อสารกับเจ้านายจนฉันได้ติดต่อกับแม่ที่บ้านได้ จากนั้นน้ำเสียงของแม่ก็คือแรงบันดาลใจให้ฉันมีชีวิตใหม่ที่ต่างแดน ฉันมีแม่ที่ต้องดูแล และอีกหลายชีวิตที่ต้องดูแล ฉันจึงต้องอยู่ให้ได้ และฉันก็ทำได้ ในที่สุด
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
