ปอดรั่ว EP 4
ซีรี่ ปอดรั่ว ครั้งที่ 3 : EP 4
ความเดิม EP ที่แล้ว คือ แพ้โปแตสเซี่ยมคลอไรด์ ในคืนแรกที่แอดมิท หลังจากผ่านคืนแรกไปอย่างตื่นเต้นแล้ว รุ่งเช้าทาง รพ ก็ส่งรถ X Ray เคลื่อนที่มาถ่ายถึงที่เตียง ไม่ต้องลงไปชั้นล่างเลย ช่วงสาย อาจารย์หมอเจ้าของไข้ ที่เคยรักษาเราเมื่อครั้งที่เราปอดรั่วครั้งที่ 2 ก็เข้ามาเยี่ยมและได้มาอัพเดตอาการของปอดเราว่า ปอดข้างขวาเรามีลมเพิ่มขึ้นนะ 20% ยังงัยก็ต้องเจาะปอด เมื่อได้ยินดังนั้นตัวเราเองใจไม่ดีเลย เพราะจำความรู้สึกของการเจาะปอดได้ว่ามันสุดๆ แค่ไหน เราถามกลับไปกับหมอไปว่าคราวนี้มันรั่วด้านไหนคะ ด้านล่างหรือด้านข้าง คุณหมอบอกว่ารั่ว 2 ด้าน ทั้งด้านข้างและด้านล่าง แต่ด้านล่างลมเพิ่มมาเยอะขึ้น 20% วันนี้ เราก็ถามคุณหมอว่า ปอดเราเจาะได้เหรอคะ เพราะว่าเราเคยเจาะคราวที่แล้ว คราวแรกแล้วรักษาด้วยการฉีดยาเข้าไป แล้วปอดมันติดกันแล้ว มันไม่มีเยื่อหุ้มปอด ช่องว่างให้เจาะได้แล้วนะคะ ยังสามารถเจาะได้ไหมคะ คุณหมอเพิ่งนึกออกว่าเราเป็นแบบนี้ คุณหมอก็บอก เออจริง ปอดคุณเจาะไม่ได้แล้วนี้ เจาะไปอันตราย เดี๋ยวเจาะไปแล้วปอดฉีกอีก เอ่อเจาะไม่ได้ คุณหมอบอกว่าต้องเจาะด้านล่าง เราถามต่อ แล้วด้านล่างจะเจาะยังงัยคะ มันต่ำมาก ขอวางยาสลบเจาะได้ไหมคะ ด้วยที่จำได้ว่าทรมานมากแค่ไหนที่เจาะสด ไม่วางยา แล้วฉีดแค่ยาชาที่ผิวหนังเท่านั้น หมอตอบมาว่า ไม่ได้ ปอดคุณวางยาไม่ได้ ปอดคุณยุบ แฟ่บไม่ได้ ปอดคุณมันติดกันแล้ว เราถามต่ออีก แล้วจะทำยังงัยได้คะ ไม่อยากเจาะสดเลย เจ็บปวดมาก หมอบอก มันยุ่งยาก เจาะยาก เดี๋ยวส่งต่อให้หมอเฉพาะทางแล้วกัน แล้วก็หันไปสั่งกับพยาบาลว่าให้ส่งเคสต่อให้หมอเฉพาะทาง แต่หมอเฉพาะทางทรวงอกที่ รพ นี้ไม่มี ผ่ามมมม!!!! เรานั่งฟังหมออย่างสิ้นหวัง และหมดกำลังใจมาก เลยหลุดปากพูดไปว่า ต้องย้าย รพ ไหมคะเนี่ย หมอหันหลังกลับเดินออกจากห้องไปเลย....
วันนั้นทั้งวัน เราเครียด เราหมดกำลังใจ เจ็บปวดทรมานกับอาการป่วยแล้ว ยังรู้สึกสิ้นหวังมากอีกว่า รพ ก็ไม่ใช่เล็กๆ ทำไมไม่มีหมอเฉพาะทางประจำที่นี่ คิดวน กินไม่ได้ นอนไม่ได้ คิดถึงขั้น อาจจะต้องย้ายไปรักษาที่ รพ ทรวงอกที่นนทบุรี ไหม เพื่อนก็ช่วยถามเพื่อนๆ หมอด้วยกันว่ามีหมอคนไหนที่ไหนเก่งเกี่ยวกับปอดมั่ง คิดทั้งวัน กินไม่ได้นอนไม่หลับ คิดในใจ กูจะนอนรอความตายแบบนี้ไม่ได้ แล้ว พยาบาลที่ว่าจะส่งเคสเราต่อไปให้หมอ คือส่งให้ใคร ไม่ใช่หมอที่นี่ หมอจะมาวันไหน จะคิวยาว คิวยุ่งไหม บอกเลย เครียด
ผ่านไปอีกคืน ข้ามมาอีกวัน เราเร้าหรือถามพยาบาลว่า หมอชื่ออะไรที่ทางคุณพยาบาลส่งเคสต่อ พยาบาลมาบอกให้ใจชื้นขึ้นมาหน่อยว่า ส่งต่อทุกอย่างให้กับหมอเฉพาะทางแล้ว ทางไลน์ ทั้งฟิล์ม x ray ทั้งแฟ้มประวัติ ทุกอย่าง แต่พยาบาลบอกแค่ชื่อจำนามสกุลไม่ได้..... อาจารย์ ศิระ
เราก็พยายาม search หาใน google จนพยาบาลมาช่วยดูรูปว่าคนไหน โป๊ะเช่ะ....
นพ ศิระ เลาหทัย.... ค้นดูประวัติแล้วบอกเลยกำลังใจมาดีขึ้น ค่อยมีความหวัง พยาบาลมาบอกว่าวันนี้อาจารย์หมอศิระ จะเข้ามาดูอาการ เราหายเครียด ดีใจ กูจะได้หมอรักษาแล้วเว้ย.... รอไป รอไป ยันเย็น หมอก็ยังไม่มา หัวค่ำแล้วหมอก็ยังไม่มา พยาบาลบอกว่ามาแน่ค่ะ แต่แกชอบมาดึก เราก็อือ นี่มันก็ 2 ทุ่มแล้ว หมอยังไม่มา พยาบาลบอกนอนไปก่อนได้เลย เราก็เลยบอกว่าถ้าหมอมาแล้วเราหลับช่วยปลุกด้วยนะคะ
4 ทุ่ม พยาบาลเปิดประตูห้อง หมอมาจ้า เราหลับไปแล้ว ตกใจตื่น หมอมาแบบ ลงนั่งไขว่ห้างที่โซฟาห้องเรา ท่าทางชิลมาก มีความมั่นใจมาก ในความคิดเรานะ หมอมาถามความเป็นไปเป็นมาว่า เกิดอะไร ซึ่งจริงๆหมอพอจะรู้คร่าวๆแล้ว ว่ามันยังงัย เราก็เล่าให้หมอฟังใหม่ทั้งหมด สรุปว่าหมอที่เจาะปอดเราครั้งแรกเมื่อ 15 ปีที่แล้ว คืออาจารย์ของหมอศิระ หมอก็เริ่มบอกโปรเซส และความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้น กับการผ่าตัด 1-2% เสียชีวิต, 5% เสียเลือด ช๊อค กี่เปอร์เซนต์ตับวาย ไตวาย เราก็โห หมอคะ หมอบอกเรื่องตายก่อนเลยนะคะเนี่ย หมอบอกก็ต้องบอกก่อน หมอพูดเร็ว ตอบเร็ว ถามอะไรก็ตอบเร็ว อธิบายเรื่องการผ่าตัด เรื่องสิทธิ์การรักษา หมอแนะนำให้เราผ่าตัดแบบส่องกล้อง แต่ต้องจ่ายเพิ่ม ถ้าไม่อยากจ่ายเพิ่ม หมอก็ผ่าแบบ open ให้ได้ แต่จะฝื้นตัวยาก ช้า และจะเจ็บปวดมากกว่า คุยกับปุบปั๊บๆๆ หมอเอามือถือเราไปขอเข้า Facebook เปิดเพจ เปิดวีดีโอให้เราดูว่า ผลงานเค้าทำไรมา หมอลุกขึ้นยืนแล้วบอกว่าตัดสินใจเอานะว่าจะผ่าแบบไหน แล้วให้ดูวีดีโอเยอะๆ จะได้ไม่กลัว ก่อนออกไป เราถามหมอว่า หมอคะ คุณหมออีกคนเจ้าของไข้ เค้าบอกว่า ปอดของดิฉันมันเจาะไม่ได้ วางยา ไม่ได้ แล้วคุณหมอจะทำให้ได้เหรอคะ คุณหมอศิระ ตอบ “คนอื่นทำให้คุณไม่ได้แต่ผมทำให้คุณได้” ............ ประโยคนี้สร้างความมั่นใจให้เรามาก หมอบอกวันเสาร์ ผมจะผ่าให้คุณ วันเสาร์เจอกัน แล้วก็หมอก็เดินจากไป ใช้เวลาคุยกับเราประมาณ 10-15 นาที เท่านั้น
หมอไปไม่ได้ไปเปล่า สั่งงานไว้กับพยาบาล คืนนั้น เกือบจะ 5 ทุ่ม หมอ สั่งให้ทำ CT scan เลย จะหาถุงลมรั่วให้เจอ ในปอดว่ามีถุงลมรั่วไหม เพื่อให้มั่นใจว่า เราเป็นลมรั่วในปอดธรรมดาหรือ เยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ ไปเจริญในปอด พยาบาลพาไป ct scan ทำเสร็จ เกือบเที่ยงคืน มาเจาะเลือด เตรียมตัวก่อนเข้าห้องผ่าตัด คืนวันนั้นคือคืนวันพฤหัส... หมอทำงานเร็วมาก ประทับใจ
ตัดภาพมาวันเสาร์ วันผ่าตัด พยาบาลมาบอกแต่เช้าว่าจะผ่า 4 โมงเย็นนะ เราก็ใช้ชีวิตชิลๆ ในห้องบนเตียงไป ปุ๊บปับ รับโชค หมอโทรมาเลื่อนจ้า เป็นเที่ยง เราก็อ่ะ ยังมีเวลาเล็กน้อย ยังนั่งเอ้อระเหย ผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง พยาบาล มาบอกว่า หมอจะมารับแล้วนะคะเลื่อนเป็น 11 โมง พนักงานจะมารับไปห้องผ่าตัด 10 โมงครึ่ง ทุกอย่างกะทันหัน ไปหมด เลื่อนเร็วขึ้น
ขึ้นไปรอบนห้องผ่าตัดแล้ว เรายังไม่เห็นหน้าหมอ ที่จะผ่าเราเลย หมอวิสัญญี พาเราย้ายไปขึ้นบนเตียงผ่าตัดแล้ว หมอก็ยังไม่มา จนเจ้าหน้าที่โทรตาม หมอศิระ หมอบอกลมยาได้เลย ผมขับรถอยู่หน้า รพ แล้ว เดี๋ยวผมขึ้นไปผ่าเลย วิสัญญีลมยาสลบ ฉีดยาสลบเข้าสายน้ำเกลือเรา จนเราหลับไป มาตื่นอีกทีตอนเสร็จแล้ว หมอวิสัญญี เรียกชื่อเรา ปลุกให้ตื่น โอ้ยยยย.... ปวดปอด ปวด หัวไหล่ ปวดบ่ามาก อาการเหมือนตอนก่อนจะมีเมนเมื่อก่อนเลย เราต่อต้านอะไรไม่ไหว เจ้าหน้าที่ยกย้ายร่างกายเรา รู้สึกตัวหมดแต่ไม่มีเรี่ยวแรง ไม่มีเสียง พูดแต่เจ็บๆๆ หมอ พยาบาล เจาะเลือด แขนพรุน ได้ยินแต่ว่า ตายแล้ว เลือดข้นมาก หนืดมาก เลือดไม่ออก ดึงเข็มออก เจาะใหม่ หาเส้นที่ขา เยอะแยะไปหมด จำได้ แต่ลืมตาไม่ขึ้น นอนอยู่ในห้องผ่าตัดต่ออีกประมาณ 2 ชั่วโมง แล้วเค้าก็ย้ายเรากลับมาที่ห้อง โชคดีที่อาการเราไม่แย่ ไม่ต้องเข้า icu กลับมานอนที่ห้องเลย ออกมาพร้อมกับสายยางต่อจากปอด พร้อมกับขวด 3 ขวด ข้างเตียง เจ็บปวดทรมานเหมือนเดิม กินอะไรไม่ได้ นอนตาค้างทั้งคืนยันเช้า เพราะปวดมาก
วันรุ่งขึ้นใช้ชีวิตอยู่บนเตียง กิน ฉี่ นั่ง ทุกอย่าง ลุกเดินไปไหนไม่ได้. ร่างแหลก ยังคงปวดหัวไหล่ ซึ่งแปลกมาก ทำไมปวด งง ส่วนปอดไม่ต้องพูดถึง ปวดสม่ำเสมอ ใช้ชีวิตไปข้ามวัน ขยับตัวได้บ้าง หมอกายภาพ เข้ามาสอนการบริหารปอด บริหารร่างกาย สรุปหลังจากคืนนั้นที่พบหมอก่อนผ่า จนผ่าเสร็จผ่านไป 2 วันก็ยังไม่เจอหน้าหมอคนที่ส่องกล้องผ่าเราเลย จนวันที่ 19 หมอมาช่วงบ่ายโมงจ้า มาเร็วเคลมเร็วเหมือนเดิม มาเปิดรูป วิดีโอ ปอดของเราให้ดู แล้วหมอก็บอกว่า คุณคิดถูกแล้วที่ผ่าตัด ปอดคุณพรุนมาก รูพรุนเต็มไปหมด สรุปคุณเป็นเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ นั่นแหละ ผมอัดยาให้คุณเยอะมาก หลังจากนั้นหมอก็มาสั่งให้ไอๆๆ หายใจเข้า หายใจแรงๆ หมอบอกเอ้า ปอดดีแล้ว มาดึงสายยางออกจากปอดเลยล่ะ กัน เราร้องไห้โห แบบเด็ก ไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา กลัวเจ็บ กลัวเจ็บ บอกหมอ ทำเจ็บจำได้ตอนถอดคราวที่แล้ว พยาบาลเข็นรถเข็นเตรียมพร้อม หมอผลักเราเอียงตะแครงซ้าย พยาบาลมาจับขา จับตัว ส่วนเราร้องไห้ ขอจับมือพี่ปู Star Onjira แน่น หมอ หลอกล่อ เอ้า..... หายใจเข้า. หายใจออก หายใจเข้า หายใจออก หายใจเข้า ดึงพลั่ก โดยไม่ได้บอกอะไรสักคำ
เราขอให้พี่ปู วิ่งไปตามหมอถามหมอว่าหลังจากนี้ต้องทำยังงัย ดูแลตัวเองยังงัย หมอก็บอกให้ดูในเพจของเค้าโหลดเอามาเก็บไว้
วันรุ่งขึ้นนึกว่าจะได้กลับบ้านแล้ว หมอเจ้าของไข้เดิมมาเยี่ยม มากดท้อง เราก็ปวดเราก็บอกหมอ หมอสั่งให้อดน้ำ ข้าว อาหาร 6 ชั่วโมง เพื่อไปทำอัลตราซาวด์ช่องท้องทั้งหมด หมอกลัวลมรั่วออกมาช่องท้อง เอ้า คนไข้งงเด่ เหมือนหมอ 2 คน ไม่ได้อ่านไลน์กลุ่ม อีกคนให้กลับ อีกคนให้อยู่ต่อ
อัลตราซาวด์ผ่านพ้นไปด้วยดี สรุปได้กลับบ้านในวันรุ่งขึ้น อาการเจ็บปวดปอดยังไม่ได้ดีขึ้น ยังรวดร้าวทรมานเหมือนเดิม แต่กลับบ้านดีกว่า อย่างที่หมอบอก ดีกว่ามาอยู่ติดเชื้อที่ รพ สรุปไปเคลียร์ค่าใช้จ่าย ส่วนเกิน จากประกันสังคม เราจ่ายเอง 41,xxx บาท ค่าเช่ากล้องส่องผ่าตัดกับค่าห้องค่าอาหารส่วนที่เกิน. ส่วนที่วางบิลประกันสังคมที่เราต้องเซ็นต์ชื่อรับรองสำเนา 133,xxx บาท ขอบคุณประกันสังคม ขอบคุณอาจารย์หมอศิระ เลาหทัย จาก วชิระพยาบาล ขอบคุณพยาบาล ขอบคุณพี่ปู Star Onjira ที่มาส่งมาเฝ้าวันผ่า มานอนเฝ้า ทั้งคืน ทั้งวันที่หมอมาเอาสายออก ขอบคุณจริงๆ ถ้าวันนั้นไม่ได้พี่ปู บอกเลยกำลังใจไม่มีจริงๆ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่มาเยี่ยม ที่เราไม่ได้ tag นะ คนที่มาจะรู้เอง ขอบคุณมาก
ปอดรั่วครั้งนี้ถือว่าโชคร้าย แต่ความโชคดีบนความโชคร้ายคือได้เจอหมอที่เก่งมากคนนึง เดี๋ยวจะ link หน้าเพจ คุณหมอท่านนี้ไว้ให้นะคะ
การเจอกันของหมอกับคนไข้มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญจริงๆ ขอบคุณมากๆค่ะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
