เหมือนถูกคาดหวังในคำตอบ แล้วทำไมไม่บอก จะได้ตอบในสิ่งที่อยากฟัง ไม่ใช่ทำมาถามความคิดเห็น เอาจริงๆ มันก็กดดันแหละในบทสนทนานั้น เพราะไม่รู้ความคาดหวังของฝ่าย
แสงมุมมืด
ไม่รู้สิ! คงเป็นทัศนคติที่ติดตัวมาตั้งแต่ตอนที่เรียนจิตวิทยาละมั้ง คือไม่ได้ถูกสอนมาให้ตัดสินใคร เพียงเพราะได้ยินคำคนเขาเล่ากันมา และไม่ชอบการเหมารวมถึงคนกลุ่มจะต้องเป็นแบบนั้น มันไม่ควรมีการตีตรา มาว่ากันรายบุคคลดีกว่า
โดยส่วนตัวเป็นคนชอบสนใจที่มาของพฤติกรรม อะไรคือตัวกระตุ้น เสริมแรงให้เขาต้องแสดงออกอย่างนี้ และนอกจากที่มาของพฤติกรรมนั้นๆ และก็เรื่องของความรู้สึก รู้สึกว่าตัวเองมีเซ้นที่จับความรู้สึกของคนคนหนึ่งได้เป็นอย่างดี
โดยส่วนตัวเลยนะ คือไม่ว่าจะฝ่ายไหนก็สามารถเปิดบทสนทนาได้ตลอด หากนั่นคือการแลกเปลี่ยน ถกเถียงบนพื้นฐานที่อยู่บนข้อเท็จจริง เพื่อก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี
แต่จริงจังนั้นก็ยังมีคนบางกลุ่มที่ไม่สามารถที่จะสนทนากันได้ กลุ่มคนที่เขาไม่เปิดใจรับฟัง หากเขาไม่รู้จักการเป็นผู้ฟังที่ดี หรือกลุ่มคนที่สุดโต่งไปเลย บางทีมันก็ยากที่จะทำให้สนทนานั้นเกิดผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
โดยส่วนตัวไม่สนหรอก ใครแพ้ชนะ แต่สนใจความรู้สึกอยู่ฝ่าย สนใจแนวคิด เพื่อการเข้าถึงเข้าใจคนนึงๆ
อย่าถามหาเหตุผลเลย มันยากนะที่จะให้คนสองคนโฟกัสมองจุดเดียวกัน แม้พวกเขาจะเผชิญเหตุการณ์เดียวกันก็ตาม
แต่ถึงอย่างนั้น หากนี่เป็นบทสนทนาที่ถกความคิดเห็นเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง หรือการเข้าใจไปในทิศทางเดียวกัน มันก็คุ้มค่าที่จะพูดคุย
แต่โปรดอย่าคาดหวังกับคำตอบ หากการแสดงความคิดเห็นทำให้ไม่สบอารมณ์ เพราะเรามีจุดโฟกัสที่ต่างกัน
งั้นก่อนจะจบจะย้ำให้อีกที จุดโฟกัสที่มองผ่านเลนส์เลยนะ คือ.. ที่มาของการเกิดพฤติกรรมนั้นๆ และอีกอย่างคือ.. ความรู้สึก นี่เป็น 2 ประเด็นหลักๆ ที่ใช้มองเรื่องนึงๆ
#แสงมุมมืด
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
