29 ต.ค. 2020 เวลา 12:31 • ปรัชญา
หลายครั้งที่คนเรามักจะได้รับความวิจารณ์
จนดูเป็นคนที่ไม่เอาไหนซะเลย แต่ใครจะรู้ว่า
ท่ามกลางการพัฒนาตัวตน ที่มันอาจยังไม่ดีเลิศ
มันผ่าน "ความพยายามที่ทุ่มสุดตัว" แบบที่ใครก็ประเมินค่าไม่ได้
วันก่อน ดูซีรีส์เรื่องหนึ่งค่ะ เล่าถึงชีวิตฮิคิโคโมริ
ที่วันหนึ่งมีเหตุจำเป็นต้องออกจากบ้านไปงานเลี้ยงรุ่นเพื่อน
จ้างบอดีการ์ดไว้ด้วย เพราะไม่เคยออกจากบ้าน
ตอนนี้เขาอายุ 40 ปี ไม่มีงานทำ ขอเงินพ่อแม่ใช้ไปในแต่ละวัน
พอเขาออกจากบ้านเพียง 30 นาที
ก็กลับมาบ่นกับที่บ้านว่าเหนื่อย
พ่อก็ด่าว่า "ก็อีแค่ 30 นาที"
จนบอดีการ์ดบอกว่า...
"สำหรับ 30 นาทีของเขามันยาวนานนะครับ
กับคนที่ไม่เคยออกไปไหนเลย"
ก็จริง... บางเรื่องเรามองว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ เท่าขี้มด
แต่คนเราต้นทุน แบล็กกราวด์ประสบการณ์ต่างกัน
รวมถึงบุคลิกภาพ อุปนิสัยที่ไม่เหมือนกัน
บางอย่างมันอาจธรรมดาสำหรับเรา
แต่มันอาจยากมากสำหรับใครคนหนึ่ง
แต่ก็น่าชื่นชมไม่ใช่หรือ
ที่เขาออกมาทำอะไรสักอย่างที่ไม่เคยทำเลยในชีวิตนี้
ก่อนลงมือทำ ต้องผ่านกระบวนการคิดมามากมาย
และตอนลงมือทำ มันเต็มไปด้วยความไม่มั่นใจ
อาจต้องใช้ความกล้าและพลังมหาศาล
เพื่อทำอะไรสักอย่าง
คิดวนเวียนอยู่ในใจ
มันเหมือนเป็น
"ความพยายามที่ไม่เคยบอกใคร"
ที่มันอาจมีพลังมากกว่า
"ก็เรื่องแค่นี้เอง"
โฆษณา