[ไม่เกินหนึ่ง A4] *เมื่อเจอคนที่ไม่ชอบขี้หน้าเรา ควรทำอย่างไรดี* คงไม่มีใครอยากถูกเกลียดใช่ไหมคะ เราก็เป็นคนหนึ่งเช่นกันที่คิดเช่นนี้ แต่ชีวิตก็ชอบเล่นตลก ที่มักรายล้อมไปด้วยคนที่เกลียดเรา ด้วยความที่มีบุคลิกเป็นคนนิ่

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

ไม่เกินหนึ่ง A4

•

30 ต.ค. 2020 เวลา 13:01 • ปรัชญา

*เมื่อเจอคนที่ไม่ชอบขี้หน้าเรา ควรทำอย่างไรดี*

คงไม่มีใครอยากถูกเกลียดใช่ไหมคะ

เราก็เป็นคนหนึ่งเช่นกันที่คิดเช่นนี้

แต่ชีวิตก็ชอบเล่นตลก ที่มักรายล้อมไปด้วยคนที่เกลียดเรา

ด้วยความที่มีบุคลิกเป็นคนนิ่ง

"ยืนเฉยๆ เขาก็เกลียด"

ก็คงจะประมาณนั้น

บางความเกลียดชัง ก็เกิดจากความอิจฉาริษยา

บางความเกลียดชัง เราไม่อาจรับรู้ถึงเหตุผลที่อยู่ในใจเป็นหมื่นล้านคำของเขา

บางความเกลียดชัง ก็ไม่มีแม้เหตุผล

ในชีวิตที่ผ่านมาเราเองก็กลัวการถูกเกลียดมาก

พยายามจะทำทุกอย่างที่จะสร้างความพึงพอใจให้กับคนรอบข้าง

แต่... ความรู้สึกภายในใจ อาจเกินเรื่องที่เราจะควบคุม

สิ่งหนึ่งที่เราสัมผัสได้คือ คนนั้นอาจไม่ชอบเรา

แต่อีกสิ่งที่เรารับรู้ได้เช่นกันคือ

เราสามารถรักและเมตตาเขาได้ แม้เขาจะไม่ชอบเราก็ตาม

หลังจากวันนั้น เราเลยไม่คาดหวังอีกแล้วว่า

ต้องสะสมคนที่รักเราให้ได้มากที่สุด

หรือคอยคิดกังวลว่าเขาจะชอบเราไหม

ตราบใดที่เรายึงยึดมั่น ทำแต่ความดี

ก็น่าจะเป็นเรื่องที่ดี

ส่วนความไม่ชอบหน้ากัน น่าจะเป็นเหตุผลส่วนตัว

ซึ่งเป็นสิทธิ์ของเขา เราไม่อาจก้าวก่ายได้

ดังนั้น เราเลยตั้งหลักหัวใจซะใหม่

การที่ใครสักคนเกลียดเรา ไม่ได้หมายความว่าเราต้องเกลียดตอบ

แต่เราสามารถรักเขากลับได้เช่นกัน

เราเริ่มที่จะเมตตากับทุกคน เข้าใจในจุดที่เขายืน

ช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้

ไม่รู้สิ่งนี้จะส่งไปถึงใจเขาไหม

หรือพอจะดับไฟแห่งความชิงชังได้หรือเปล่า

แต่ที่แน่ๆ จิตใจเราสงบขึ้น และรู้สึกสบายใจมากยิ่งขึ้น

ถ้าเราถูกใครสักคนคิดดี ทำดี ก็น่าจะรู้สึกดีเช่นกัน

เราสบายใจ เขาน่าจะมีความสุข

ก่อนที่จะจมลงไปในความเกลียดชัง

เรานึกถึงความจริงเรื่องนึงได้ว่า

ทุกคนมีเวลาอยู่บนโลกนี้อย่างจำกัดไม่มีใครเป็นอมตะ อยู่ยงคงกระพัน

จะดีกว่า ถ้าวันหนึ่งไม่เห็นกันแล้วสิ่งที่นึกถึงเป็นอันดับแรกคือ

ควรเป็น "ความทรงจำที่ดี"มากกว่าไฟแห่งความเกลียดชัง

ไม่สำคัญว่าเขาจะรักหรือเกลียดเรา

เพราะถึงเวลานี้ "ความเกลียดชัง"

ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรกับชีวิตเราสักเท่าไหร่แล้ว

หากเป้าหมายของเราคือ

สร้างวันเวลาที่เหลืออยู่ ให้เกิดความทรงจำที่ดีต่อกัน

มีใครสักคนเคยถามฉันว่า

หากเราตายไปแล้ว จะไปที่ไหน

นรก สวรรค์?

ไม่หรอก

มันคือการเดินทางไปยัง

"ความทรงจำ" ของใครสักคน

เมื่อเขาไม่อยู่ สิ่งเดียวที่หลงเหลืออยู่ก็คือ

ความทรงจำ

และมันจะดียิ่งขึ้นถ้ามันคือ

ความทรงจำที่ดี

ย้อนกลับไปที่คำถามบรรทัดแรก

คงตอบได้ว่า หากเจอคนที่ไม่ชอบขี้หน้าเรา

สิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดคือ

มอบความเมตตาและความรักในฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง

เพราะเราอาจไม่มีเวลามากพอที่จะจมอยู่แต่กับความเกลียดชัง.

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน