1 พ.ย. 2020 เวลา 23:00 • วิทยาศาสตร์ & เทคโนโลยี
“เอ็งจะไปคิดสูตรเองทำไมให้เสียเวลา“
“อ้าว! แล้วจะทำยังไงล่ะพี่?”
“เอ็งก็ค้นใน Google สิ แล้วก๊อปปี้สูตรมาใส่”
ผมได้ยินชายสองคนคุยกันในเต็นท์ขายอาหารข้างออฟฟิศ
ฟังแล้วก็อมยิ้ม นึกถึงตัวเองสมัยเริ่มงานเป็น Marketing Analyst
6
ตอนนั้นทักษะ Excel ของผมอ่อนด้อยมาก ดิ้นรนอยากเป็น Analyst เสนอตัวทำงานนั่นนี่ จนเจ้านายใจอ่อน
แน่นอนว่าตำแหน่งนี้ต้องเก่ง Excel แต่ผมไม่เก่งพอจึงต้องขอความช่วยเหลือจากวี ผู้เป็น “เจ้าพ่อ Excel”
วีเป็นเพื่อนที่ดีมาก ให้ความช่วยเหลือทุกอย่าง โทรทุกครั้งได้คำตอบทุกครั้ง
ปัญหาคือวีไม่ใช่ผม และผมกับวีอยู่คนละบริษัท ครั้นจะโทรหาทุกเรื่องก็กระไรอยู่..
มีครั้งนึงคิดสูตรไม่ออก คิดเท่าไรก็ไม่ออก แต่ต้องส่งงาน
ตอนนั้นบ่ายสาม จะโทรถามวีอีกคงไม่เหมาะเพราะเมื่อเช้าก็เพิ่งโทร และคงจะพึ่งพาวีไปตลอดไม่ได้
นั่งคิดสูตรถึงห้าโมงก็ไม่ออก บอกกับตัวเองว่า “ไม่ออก ไม่กลับ”
สุดท้ายผมกลับบ้านตอนสี่ทุ่มทั้งที่ยังคิดไม่ออก
1
หลังจากอาบน้ำแปรงฟันแล้ว ผมเปิดคอมพ์นั่งคิดสูตรต่อ กะว่า “ไม่ออก ไม่นอน” แล้วก็ไม่ได้นอนจริง ๆ
นาฬิกาปลุกดังตอนผมกำลังทำงาน ผมปิดเสียงนาฬิกา โงนเงนไปอาบน้ำ ร่างส่ายไปมาคล้ายซอมบี้
ขณะกำลังถูสบู่นั่นเอง จู่ ๆ ก็คิดอะไรได้ รีบวิ่งจากห้องน้ำ คอมพ์ยังเปิดค้างอยู่ พิมพ์สูตรลงไปทันที
“ยูเรก้า! ข้าพบแล้ว เยี้ยฮ่าาา!!”
ผมคิดสูตรยาก ๆ โดยไม่ต้องพึ่งพาวี
“บ้าไหม?”
บ้ามาก
“ภูมิใจไหม?”
สุด ๆ
ถ้าโทรหาวี อาจได้คำตอบในห้านาที แต่นั่นคือครั้งแรกที่ผมไม่ได้โทร และหลังจากนั้นผมแทบไม่ต้องโทรอีกเลย
ผมมั่นใจในตัวเองมากขึ้น แม้ยังเจองานที่คิดสูตรไม่ออก แต่มั่นใจว่าทำได้ ลองนั่นลองนี่ ถึกนั่นไถนี่ มั่ว ๆ ไป เดี๋ยวก็ได้ (เดี๋ยว แปลว่า หลายชั่วโมง) ..
ผมเคยอ่านการ์ตูนเรื่อง Harlem Beat เป็นการ์ตูนเกี่ยวกับบาสเก็ตบอล
Photo Credit: https://www.getbookie.com/product/on23nm
มีครั้งนึง นักข่าวสัมภาษณ์กัปตันชมรสบาสว่าทำไมมาเล่นบาสเก็ตบอล
กัปตันตอบว่า “ถ้าชู้ตลูกลงห่วง จะเข้าใจครับ”
กลับมาที่เต๊นท์อาหาร ผมเดินไปข้าง ๆ โต๊ะนั้น
“ถ้าคิดสูตรเองได้ จะเข้าใจครับ”
อยากพูดประโยคนี้จริง ๆ ^^
ใครอ่านจบแล้ว ขอคนละหนึ่งเมนต์นะครับ ^__^
โฆษณา