31 ต.ค. 2020 เวลา 06:05 • นิยาย เรื่องสั้น
"สังคม...ขยะ #.1 ~~~"
"อยู่ๆความคิดด้านลบมันพวยพุ้งออกมาไม่ทราบสาเหตุถึงกับอยากระบายให้ใครสักคนที่ไม่รู้จักเราและสามารถรับฟังเรื่องของเราได้~~~~~~"
"ปกติแล้ว.....ชีวิตของผมก็เรียบๆง่ายๆไม่ได้เด่น ไม่ได้ดัง...ไม่ชอบอยากอยู่เฉยทำำปเรื่อยค่อยๆเติบโตทีละก้าว"
"ดูแล้วรุ่งแน่ๆ...เห้ยเอาวะทำได้ สายงานของเรา เราไหว เราลุยดิรออะไร"
1ปี~~ผ่านไป
2ปี~~ผ่านไป........
"ผมเจอเรื่อง....เหี้.ๆแบบนี้จนชิน จนชินชา จนรู้สึกว่ามึงพูดให้ตายมึงก็ได้แต่ลมปาก"
"เรื่องราวต่างๆมันไม่สามารถเล่าออกมาเป็นคำพูดได้ทั้งหมด ดาวน์.....เกิดอาการดาวน์ ทุกอย่างแม่งหล่นเว้ย ไอเชี่ยยยย..!!!
เห้ยยย !!!
ทุกสิ่งอย่างแม่งมาจากสังคม...เชี่ยๆนี้
"แม่งพูดทุกอย่างสวยหรู เริศหรู สุดท้าย แม่งแถ"
"เปรียบเหมือนกับว่า"
"เห้ย...ทำแบบนี้กันเดียวกูช่วยทำ กูช่วย? สุดท้ายมึงต้องลงมือทำเอง"
"เห้ย...มึงคิดว่าแบบนี้เป็นไงวะช่วยออกความคิดหน่อย ออกความคิด? ทั้งๆที่มึงคิดมาแล้ววางมาแล้ว"
"เห้ย...มึง....... พอเลยกับคำพูดมึง"
"ผมนี่อยากจะโดดไปต่อยให้แม่งหน้าหงาย"
"ใช่....ใช่" ต่อยแม่ง มันสุดทนจริงกับเรื่องเหล่านี้...ไม่จบ วันเดียวคงไม่จบหรอก
~~~ ~~~~~
"ข้างต้นที่พูดมานี้ มันคือแค่เศษเสี่ยวในสมอง...พวกมึงต้องรู้สึกดีแน่ๆที่กลายมาเป็นตัวละครใน "สังคมขยะ" คงรู้สึกดี....แต่เชื่อไหม มันไม่รู้ากหรอก"
To be coutinued~~~
"ชู"
โฆษณา