จับหมา มหา'ลัย ไปบ้านนอก 🐕
ประมาณต้นเดือนตุลาคมที่ผ่านมา อิชั้น เข้าไปอ่าน FB เผอิญได้พบประกาศจากน้องที่รู้จักและร่วมอาชีพเดียวกัน ว่ามีใครสนใจอุปการะน้องหมาจำนวน 4 ตัวมั้ย
พอดีกับที่บ้านแม่ย่า หมาที่เลี้ยงอยู่ทะยอยตายไปทีละตัวตามอายุขัย จาก 14 ตัว เหลือเพียง 2 ตัว อายุ 16 ปีทั้งคู่ แม่ย่าได้ออเดอร์ฝากพ่อของเจ้าสองหน่อไว้ว่าให้หาหมามาให้หน่อย เหลือ 2 ตัวที่บ้านเหงามาก ครอบครัวเรา ทั้งบ้านที่นครนายก และอยุธยา ชอบเลี้ยงหมา แต่ไม่ได้ซื้อหามาจากไหน ส่วนใหญ่เป็น dog of road มีบ้างที่ญาติๆเอาพุดเดิ้ลมาให้เลี้ยงก็เลี้ยง ซึ่งเขาจะสำอางค์หน่อยต้องคอยตัดขน
555 กลับเข้าเรื่อง น้องหมา ณ มหาวิทยาลัย กันต่อค่ะ อิชั้นติดต่อ น้องโจ๊ดรุ่นน้องมหาวิทยาลัยเดียวกันไป โจ๊ดติดต่อน้องแป๋ม น้องวิชาชีพเดียวกันอีกคน ลืมบอกไปว่า ได้ลงบทความไปน่าจะ 10 โพสต์แล้ว อิชั้น ประกอบอาชีพเป็นนักเทคนิคการแพทย์ ในโรงพยาบาลภาครัฐค่ะ น้องแป๋มคนนี้เป็นผู้ส่งข้าวส่งน้ำให้น้องหมา ที่อาศัยอยู่บริเวณป้อมยามของมหาวิทยาลัย
อิชั้นขอเวลาอีก 1 อาทิตย์ เพื่อหาซื้อกรงสุนัข (สีชมพูหวานแหววด้านล่าง) ไปบรรทุกน้องหมาไปบ้านที่อยุธยา พอสัปดาห์ที่ 3 เตรียมพร้อมทั้งกรงบรรทุกและกรงเลี้ยงสุนัขเล็กที่บ้านอยุธยา เรียบร้อย กำลังจะไปรับน้องหมาที่มหาวิทยาลัยในจังหวัด อ้าว ! รถกระบะสี่ประตู ที่ผ่านการใช้งานมา 12 ปี เกิดเสียซะงั้น ต้องโทร cancle น้องแป๋มผู้น่ารักไปก่อน
เอาล่ะ เมื่อวานนี้ พร้อมสรรพทุกอย่าง อิชั้น สามี เจ้าตัวโต และ เจ้าตัวเล็ก ออกเดินทางจากบ้านพัก เพื่อไปจับน้องหมา ไปให้ย่าของเจ้าสองหน่อ
วันนี้น้องแป๋ม ไม่ว่าง แต่แจ้งพิกัดที่น้องหมาอาศัยอยู่ให้แล้ว และฝากให้พี่ยาม รปภ.ของมหาวิทยาลัย ที่ช่วยดูแลครอบครัวน้องหมาช่วยเราจับน้องหมาด้วย
เมื่อมาถึง...พี่ยามบอกว่า มีเจ้าหน้าที่ในมอ มาเอาไปเลี้ยง 3 ตัวเสียแล้ว เหลือแค่เพียง 1 ตัว ซึ่งตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่เสียที่ไหน ปฏิบัติการตามล่าน้องหมาจึงเกิดขึ้น
ทีมที่ 1 พี่ยามใจดีไปคนเดียว ทีมที่ 2 คุณสามีไปกับเจ้าตัวเล็ก ทีมที่ 3 อิชั้นไปกับเจ้าตัวโต
เราทำการค้นหาประมาณ 30 นาที ผลลัพธ์ คือ หาเจ้าหมาน้อยอีกหนึ่งตัวไม่พบ ที่พบมีแต่พี่หมา พี่ยามบอกว่า "เดี๋ยวเพื่อนมารับเวรเช้า จะชวนเพื่อนปูพรมหาอีกรอบดีไหมครับ ผมสงสารมัน ตอนฝนตกมันไปหลบในศาลากับแม่มันแต่ก็ยังเปียก จะเอาไปเลี้ยงเอง ผมก็อยู่บ้านเช่า" อิชั้น จึงฝากไว้ว่า ถ้าคุณพี่ยามเจอเจ้าตัวน้อยที่เหลืออยู่ฝากผ่านน้องแป๋มแจ้งมาที่อิชั้นก็ได้ค่ะ วันนี้มีภารกิจที่ต้องไปช่วยกันตัดหญ้าในพื้นที่สวนรอบๆบ้านให้ กับ ย่า ป้า อา 3 สาว สว.(สูงวัย) ที่อยู่กันตามลำพัง ที่บ้านอยุธยา
ออกเดินทางต่อไป ด้วยความรู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่ง นี่หมาบุญไม่ถึงเรา หรือเราบุญไม่ถึงหมา กันฟ่ะ หมดพลังงานในการตามหาน้องหมา จึงพากันแวะทานก๋วยเตี๋ยวเป็ด ที่สระบุรี คนละชามสองชามทีเดียว
ถึงบ้านที่อยุธยา ย่า ป้า อา มองหาลูกหมาในกรงชมพู จึงต้องสาธยาย เรื่องเล่าเช้านี้ ที่ หมอชิต เอ้ย! ที่มหาวิทยาลัยให้ฟัง
😔 อดคิดถึงแม่น้องหมาไม่ได้ มันคงเศร้าเหงาดาย มองหาว่าลูกมันหายไปแห่งไหน ลูกหมาน้อยก็คงแปลกใจ ที่พ่อแม่ใหม่กลายเป็นคน 🐕 ขอให้เจ้าลูกหมาอีกตัวที่เหลือมีคนพาไปเลี้ยง หรือไม่ถ้าเรามีโอกาสได้เจอมัน กรงที่ทำคงไม่ว่างเปล่าเดียวดาย
ภารกิจจับหมาไม่สำเร็จ เรายังมีอีกหนึ่งภารกิจที่ต้องทำในวันนี้คือ ระดมกันตัดหญ้า...555...เจ้าตัวเล็ก อิชั้น และคุณย่า ได้รับการยกเว้นในฐานะ เด็ก สตรี และคนชรา
แต่ อิชั้น ก็ได้รับมอบหมายให้ทำ กระทง สำหรับลอยในคืนนี้ พี่ไก่ (พี่สะใภ้) พี่หมู (น้องสะใภ้ที่อายุมากกว่า) คิดยังงัยนี่ ลำพังงานการบ้านการเรือนที่ช่วยเจ้าตัวโตทำ (มีในบทความแรกๆค่ะ) ก็ทุลักทุเลเต็มทน แต่ชาติเสือต้องไว้ลาย กุลสตรีอย่างเราต้องทำได้ พี่ไก่ พี่หมู ตัดต้นกล้วยเป็นท่อนวงกลมมา 6 อัน พร้อมใบตองพับใหญ่ ตามด้วยไม้จิ้มฟัน สำหรับตรึงกลีบใบตอง...แต่ขออภัยที่ไม่มีรูปภาพนะคะ เพราะ อิชั้น พิจารณาแล้วไม่ผ่านเซ็นเซอร์ ซึ่งสามสาวแห่งบ้านอยุธยา ก็ให้กำลังใจว่าลอยได้ แล้วก็เอาดอกบานไม่รู้โรย มาช่วยกันประดับ...เวลาแห่งความสุขผ่านไปอย่างรวดเร็ว พวกเราอยากค้างคืนกับ สว.ของเรามาก แต่เจ้าตัวโตติดเรียนพิเศษ พรุ่งนี้ ตอนเช้า...
อิชั้น และครอบครัว กลับมาลอยกระทง ที่บ้านนครนายก ซึ่งปีนี้มีล่องเรือไฟ เสียด้วย พระจันทร์ดวงโต๊โต แต่น่าเสียดายที่ถูกแสงสีของงานบดบังเสียสิ้น
เวลาแห่งความสุขมักผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วเสมอ เวลาแห่งความทุกข์ แม้จะผ่านมา ณ ช่วงเวลาสั้นๆ
แต่เราก็รู้สึกว่ามันยาวนาน และทุกข์ท้อเป็นอย่างยิ่ง
คนที่มีความสุข คือ คนที่รู้จักจัดการปัญหาในชีวิตอย่างเหมาะสม...จัดการอย่างมีสติ...และอย่าลืมหาสิ่งดีๆให้ตัวเองด้วย
เก็บผีเสื้อแห่งท้องทุ่งมาฝาก...🦋 ⚘
Nobody is perfect and even ourselves...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
