13 พ.ย. 2020 เวลา 17:21 • ปรัชญา
เรื่อง "มอลล่า นาสฤดิน"
วันหนึ่ง นาสฤดิน เห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในความโศกเศร้า เมื่อถามถึงเหตุผลเบื้องหลังความเสียใจนี้ ชายคนนั้นตอบว่า ชีวิตของเขามีความทุกข์มาก เขาเอาเงินเก็บของเขาที่หามาได้ทั้งหมด ไปเที่ยวแสวงหาความสุข
 
ทันใดนั้นนาสฤดินก็หยิบกระเป๋าเงินของชายคนนั้นขึ้นมาและหลบหนีไปจากสายตาเขา หลังจากนั้นไม่นาน นาสฤดินก็วางกระเป๋าไว้ในสถานที่ที่ชายคนนั้นสามารถมองเห็นได้ จากนั้นก็ซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ เมื่อชายคนนั้นพบกระเป๋าเงินเขาก็ลืมความเศร้าโศกและเริ่มเต้นรำด้วยความสุข 
 
มอลล่าบ่นพึมพำ: “ไม่มีทางอื่นที่จะนำความสุขมาสู่คนเศร้าได้หรือ?"
“ดูภาพรวมซิ คุณไม่เคยคิดว่าทำไมคุณถึงเศร้า ซึ่งคุณก็แค่เศร้า  เมื่อใดก็ตามที่คุณมีความสุข คุณควรเริ่มมอง “ทำไมฉันถึงมีความสุข?”
ความทุกข์ดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาปกติ และบางครั้งความสุขดูเหมือนจะเป็นเหตุการณ์ไม่ปกติที่เกิดขึ้น
ความทุกข์ คือ สภาวะของคุณ และความสุข คือความปรารถนาของคุณ ผู้รู้แจ้ง ก็แค่รู้ว่ามีสุข
เช่นเดียวกับคุณ ก็แค่รู้ว่ามีทุกข์ เขาแค่มีสุข! และไม่มีทุกข์
แม้บางครั้งเมื่อรองเท้ารัดแน่น เขาก็แค่ทำให้มันเข้าที่ ซึ่งมันไม่ใช่ความทุกข์ เป็นเพียงความเจ็บปวดทางร่างกาย หรือความไม่สบายตัว แต่ไม่ใช่ความทุกข์
สุดท้าย เขาแค่วางเท้าให้เข้าที่ หรือเขาอาจจะเปลี่ยนรองเท้า หรือเดินไปโดยไม่ใส่รองเท้า
ความรู้สึกไม่สบายสามารถเกิดขึ้นได้กับผู้รู้แจ้ง แต่ไม่ใช่ความทุกข์ เพราะความทุกข์เกิดขึ้นได้อย่างไร?
เมื่อไม่มีใครสร้างเหตุแห่งความสุข ทุกข์ของเขาก็เป็นไปไม่ได้ คุณสร้างมันขึ้นมา คุณก็ไม่สามารถทำลายมันได้  คุณไม่ได้สร้าง คุณจะกำจัดมันไปได้อย่างไร? ไม่ได้สร้างมันขึ้นมา ก็ไม่มีอะไรตรงข้ามกับมัน นี่คือ อนันต์ (ความสุขที่แท้จริง)”           -----โอโช
(pixabay.com)

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา