ตัวเอกของภาพนี้คือนางกากนาสูร เป็นอสูรเก่าแก่โบราณ ลักษณะกึ่งยักษ์กึ่งอีกา จัดประเภทเป็นอสุรกายก็ยังพอได้ รูปกายไฮบริดดูประหลาดพิศดาร แต่ก็งดงามน่าประทับใจ น่านำมาวาด นางกากนาสูรอาศัยอยู่กรุงลงกามานมนาน น่าจะร่วมหมื่นปี ลำดับรุ่นแล้วอาวุโสเทียบเท่ายายของทศกัณฐ์
เมื่อครั้งท้าวทศรถแห่งกรุงอโยธยาเชิญพระฤาษีกไลโกฏ และฤาษีอีก 4 ท่าน มาประกอบพิธีมนตราขอบุตร ฤาษีทั้งห้าสวดภาวนา บูชาไฟในท่าโยคะไปเรื่อยๆ จนกระทั่งปรากฏร่างอสูรประคองถาดผุดขึ้นมาจากกองไฟ บนถาดมีข้าวทิพย์ 4 ก้อน ด้วยมหาเวทย์ทำให้ข้าวสุกได้ที่ ส่งกลิ่นหอมฉุยไปทั่วทิศ
กลิ่นหอมของข้าวทิพย์โชยไปถึงกรุงลงกา นางมณโฑได้กลิ่นแล้วอยากทานอย่างรุนแรงแทบทนไม่ไหว ทศกัณฐ์จึงบัญชาให้นางกากนาสูรไปแย่งข้าวมา นางกากนาสูรบินไปถึงกรุงอโยธยา ร่อนลงโฉบข้าววิเศษติดปากมาครึ่งก้อน คาบกลับมาให้นางมณโฑทาน จากนั้นไม่นานนางมณโฑก็ตั้งท้อง มีนางสีดาอยู่ในครรภ์
ส่วนข้าวทิพย์อีกสามก้อนครึ่งที่ยังคงอยู่ในพิธี มเหสี 3 องค์ของท้าวทศรถ ต่างทานไปแล้วก็ตั้งท้องเช่นกัน กำเนิดเป็น 4 กุมาร คือ พระราม พระพรต และคู่แฝดพระลักษมณ์กับพระสัตรุต
ผมวาดนางกากนาสูรใช้มือประคองก้อนข้าวแทนคาบด้วยปาก เพราะกลัวเธอจะเผลอทานข้าวทิพย์ลงไป แล้วตั้งท้องแทนนางมณโฑ
นางกากนาสูรเป็นยักษ์อาวุโสแก่หง่อม แต่ในภาพผมให้ผู้แสดงบทนี้เป็นหญิงสาววัยรุ่น เพื่อสร้างความสดชื่นรื่นรมย์ขณะวาด และเพื่อสร้างให้ตัวละครนี้มีอารมณ์เฮี้ยวนิดๆ เซ็งหน่อยๆ สีหน้าท่าทางขวางโลก ไม่แคร์บรรดาพระฤาษี
เพราะอีกนัยหนึ่งเธอคือตัวแทนของวิญญาณเก่าแก่ตามธรรมชาติ ความเชื่อผีสางที่มีมาแต่โบราณ ก่อนศาสดาท่านใดจะบัญญัติลัทธิศาสนา คือพวกนอกรีตตามป่าดงที่ทำอะไรตามอำเภอใจและสัญชาติญาณ ไม่รู้จักครูบาอาจารย์หรือผู้ทรงศีล ไม่นับถือไม่ยี่หระต่อผู้มีภูมิธรรมความรู้
ส่วนตัวละครรองของฉากนี้ คือฝ่ายบรรดาพระฤาษี เนื่องจากเป็นผู้อัญเชิญพระนารายณ์หรือวิษณุอวตารมาจุติ เลยวาดให้พวกท่านเจิมหน้าผากตามแบบโยคีนิกายไวศณพ ฉากหลังประกอบด้วยภาพดวงตาและหน้าผากของพระวิษณุ รายล้อมด้วยรูปปั้นงูเห่างูจงอาง หรือพญานาคบริวารของพระองค์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
