22 พ.ย. 2020 เวลา 15:32 • ปรัชญา
เคล็ดวิชาทำเกิน (Over deliver)
หลายๆคนจะบอกว่า เราทำตามแค่หน้าที่ก็พอ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมชอบทำเสมอมา คือ ทำเกิน ตั้งแต่เริ่มทำงาน ด้วยความที่เราเป็นเด็กสุด ก็จะมีพี่ๆในแผนกฝากงาน ไปส่งเอกสารให้อีกแผนก ซึ่งอยู่คนละชั้นบ้าง อยู่คนละตึกบ้าง เราก็ไปให้หมด แต่สิ่งนั้นทำให้เรารู้จักคนเยอะขึ้น ซึ่งพอเราเติบโตในสายงานขึ้น ทำให้เป็นประโยชน์อย่างมากมายในการประสานงาน และทำให้งานสำเร็จลุล่วง เพราะคนเหล่านั้นช่วยเหลือและไม่ขัดขวาง
แม้กระทั่งการทำงานทางด้านคอมพิวเตอร์ การเรียกข้อมูลเพื่อมาวิเคราะห์ ต้องเขียนโปรแกรมความต้องการ แล้วโปรแกรมก็จะเรียกข้อมูลออกมาตามที่เราต้องการ พี่พี่ในแผนกส่วนใหญ่ก็จะให้เราเรียกข้อมูลให้ ทำให้เราได้เห็นข้อมูลในสินค้าตัวที่เราไม่ได้ดูแล แต่พอเราเติบโตทางสายงาน ได้รับสินค้าที่ตัวที่สำคัญมากขึ้น พื้นฐานจากการที่เราเห็นข้อมูล ช่วยพี่เขาวิเคราะห์มาก่อน ทำให้เราทำงานสบายมาก
จากนั้นจุดเปลี่ยนในชีวิตคือ ข้ามอุตสาหกรรมจากเครื่องใช้ไฟฟ้ามาเป็นอุตสาหกรรมเคมีเกษตร มาแบบไม่รู้เรื่องอะไรเลย จำได้ว่า ตอนนั้นต้องนั่งจำคำศัพท์ไม่น้อยกว่า 10,000 คำ ชื่อเชื้อโรค ชื่อวิทยาศาสตร์ ชื่อสามัญของเคมี ชื่อการค้าของตัวเอง ชื่อการค้าของคู่แข่ง ธาตุอาหาร หน้าที่การทำงานของธาตุอาหารในพืช plant physiology ฯลฯ ต้องจำให้ได้ภายใน 3 เดือน ไม่งั้นไม่ผ่านโปร ซึ่งมองย้อนกลับไป ถ้าผมไม่ทำงานหนักในวันนั้น ผมก็คงไม่มีวันนี้
เนื่องจากผมอยู่สายงานการตลาดและการขายมาโดยตลอด มีหลายๆครั้ง ที่ถูกเจ้านายให้งานที่ไม่เกี่ยวกับสายงานที่ทำเลย คือไปโรงงานนั่งพัฒนาสินค้าใหม่ เป็นอีกโอกาสที่ทำให้ผมได้รู้จักอีกอุตสาหกรรมหนึ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่คุ้นเคยเลย นั่นคือเคมีอุตสาหกรรม นั่งใส่ตัวโน่นผสมตัวนี้ ทั้งที่คนที่เจ้านายส่งให้มาดูแลผม มาแค่ครั้งแรกๆ จากนั้นผมก็ลุยเองหมดเลย คำปรึกษาก็มาจากซัพพลายเออร์เนี่ยแหละ อยากมาขายของให้ผมก็มาสอนผมด้วย 555 เท่านั้นยังไม่พอ ต้องไปดูแปลงสาธิตกับฝ่ายวิจัยและพัฒนาฯด้วย เพราะหาสินค้าใหม่มาก็ต้องเห็นประสิทธิภาพ แม้กระทั่งไปยืนเป็นแมลงสาบอยู่หน้าบู้ทของโรงงานใหญ่ๆ เพราะอยากติดต่อเขาเพื่อเอาสินค้ามาเข้าบริษัท จากวันที่ยืนเป็นแมลงสาบ ไม่มีใครสนใจ ทักไปพวกเขาก็ดูวุ่นๆ บอกนัดหมายไว้มั้ย พอบอกไม่ได้นัด ก็บอกทิ้งนามบัตรไว้ได้มั้ย แล้วจะติดต่อกลับ จากวันนั้นจนตอนนี้ ถ้าผมเดินเข้างานเอ็กซ์โปของเคมีเกษตร พอผมเดินเข้างาน คนในบู้ทหลายๆบู้ทจะเข้ามาทักทายผมอย่างเป็นกันเอง
สิ่งหนึ่งที่อยากฝากถึงรุ่นน้องๆ ทำงานของเราให้เต็มที่ ทำเกิน ถึงเจ้านายไม่รู้ แต่ประสบการณ์ที่เราได้ มันจะอยู่กับตัวเรา และเป็นฐานให้กับเราก้าวขึ้นสู่สายงานอาชีพของเราต่อไป
-สายลมที่อบอุ่น -
โฆษณา