23 พ.ย. 2020 เวลา 12:00 • ปรัชญา
เมล็ดพืช.....ที่งอกเงย...คือเมล็ดที่ยอมเน่าเปื่อย
ภาพจากเจ้าของเพจ
ประโยคนี้....ใครหลายคนคงจะ คุ้นเคยดี...
วันนี้มาเป็นภาพเปรียบเทียมนะคะ
หายไปนาน...คืดถึงเพื่อนชาวBD นะคะ
ใช่ค่ะ....
อย่างที่พิมพ์ไว้เป็นหัวข้อหลัก
...
...
เมล็ดที่จะเติบโตได้นั้น...
ต้องยอมเน่า เสียก่อน
หากเพื่อนๆเคยเพาะเมล็ดอะไรสักอย่าง
เมล็ดชนิดนั้นๆจะต้องเน่า สลายไป
แล้วตัวของมันเองก็จะเป็นส่วนหนึ่งของ
อาหารที่จะล่อเลี้ยงต้นกล้า
ที่ค่อยๆงอกออกมา
เป็นต้นไม้
และค่อยๆเติบใหญ่ไปตามแต่ชนิดของมันไป
แต่ถ้าเมล็ดใดที่ไม่เน่าเปื่อย ยังคงรูปเดิมอยู่
ข้างในเมล็ดนั้นก็ฟ่อไป
หรือโดนมด แมลงต่างๆกัดกินไปเสีย
ก็ขอเปรียบได้กับชีวิตของเรานะคะ
ที่บางครั้งเราต้อง
ยอมเน่าเปื่อย
คือการที่ต้องใจสลายกับอะไรสักอย่าง
ผิดพลาด ผิดหวังอะไรบางสิ่ง
แล้วเมื่อเรายอมที่จะเน่าในวันนั้น
ชีวิต จิตใจ และความคิดของเราจะตกผลึก
อะไรบางอย่าง
ทำให้เราเติบโตขึ้น ผ่าน ประสบการณ์ ทั้งดี และร้าย และการเผชิญปัญหาต่างๆนั้น
ยิ่งเราพบเจอ พบเห็น
เรา....
นั้นได้รับทักษะในการดำเนินชีวิต
ที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่รู้ตัวค่ะ
เคยสังเกตุกันไหมค่ะ
ว่าบางครั้ง บางเหตุการณ์ หรือบางสิ่งที่เราเจอ
เราเคยพบมันในอดีตเช่นกัน
และวันนี้เราก็เผชิญมันอีกครั้ง
แต่การตอบสนองของเรา
ต่อเหตุการณ์เหล่านั้นมันดีกว่าเดิม
อย่างน่าประหลาดใจ
นั้นคือกระบวนการเน่าเปื่อยต่อ สถานะการณ์ บีบรัดทำให้เรา เติบโต เป็นผฟุ้ใหญ่มากขึ้นค่ะ
ในวันนี้ หากเพื่อนๆเผชิญสิ่งได้
หนิงให้เป็นส่วนหนึ่ง
ขอกำลังใจ
และคำหนุนใจเล็กๆ ว่า
ตอนนี้คืนกำลังจะเติบโตขึ้นกว่าเดิมค่ะ
และจะเข้มแข็งกว่าเมื่อวาน
และวันหนึ่ง สิ่งที่คุณรู้สึกแย่ในวันนั้น
จะกลายเป็นประสบการณ์ที่น่าทึ่ง
และส่งกำลังใจให้กับคนอื่นๆต่อไปค่ะ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านนะคะ
ที่ติดตาม กดไลน์ กดแชร์ และส่งกำหลังใจ
ให้กันเสมอมา...
สามารถทักทาย และคอมเม้นกันได้นะคะ
- คำหนุนใจ -
โฆษณา