Good Morning “กล้วยแขก”
“กล้วยแขก” อาหารทอดชื่อนี้ เป็นของชอบสำหรับผมมากๆ กินมาตั้งแต่ยังวัยเด็ก ช่วงนั้นเห็นมีแต่แม่ค้ารุ่นป้า รุ่นยาย บางคนก็เคี้ยวหมากไป ปอกกล้วยแล้วฝานลงในกาละมังแป้งซึ่งผสมเอาไว้อย่างดี ฝานไปปอกกล้วยลูกใหม่ไป มือก็เอื้อมไปหยิบกระป๋องนมสำหรับบ้วนน้ำหมาก แล้วหันมาเอามือช้อนกล้วยขึ้นจากกามะลังแล้วค่อยๆ หย่อนลงในกระทะ ตรงโน้นจวนได้ที่แล้วยายก็จะเอาไม้ไผ่ซึ่งหลาวไว้มายีหรือคลี่กล้วย
ไม่ให้สามัคคีกัน ผมจะอุดหนุนยายประจำเรื่อยมา แล้วทุกทีก็จะร้องบอกว่า “ยายขอกากด้วยครับ” ยายก็ยิ้มแล้วใช้ทัพพีตักกากใส่ให้เยอะเลย กล้วยทอดร้านยายอร่อยมากครับ...ขอบอก
ผ่านมาหลายสิบปีผมก็ยังชอบกินกล้วยแขกเหมือนเดิม แต่ยายไม่อยู่แล้ว
ช่วงที่เข้าเรียนมหา’ลัย ผมก็ยังชอบกินกล้วยแขกมีเพื่อนนิสิตคนนึงสอนให้ผมเลือกชิ้นกล้วยแขก ว่า ถ้าอยากได้ขิ้นสวยๆ กินอร่อยๆ ก็บอกแม่ค้าว่าเอา “ชิ้นกลาง” เลยมานึกถึงยายคนที่เคี้ยวหมาก เวลายายฝานกล้วยถ้าลูกเขื่องหน่อย ยายก็จะฝานลูกนึงสองที จะได้กล้วย ชิ้นซ้าย ขวา และ ชิ้นกลาง จะมีความนุ่ม ความแข็ง กำลังดี แต่สำหรับผม ชอบชิ้นซ้าย ขวา มากกว่า เพราะเนื้อเยอะ นุ่มลิ้นดี...
จนกระทั่งจบออกมาทำงานแถว ๆ สนามหลวง ผมก็ได้มาพบกับกล้วยแขกแสนอร่อยที่ซู๊ด..ป้าคนนี้ ท่านขายกล้วยแขกอยู่หัวมุมของวิทยาลัยนาฎศิลป์ รูปร่างผมเกร็ง..แต่ดวงตาเด็ดเดี่ยว เข้มแข็ง บนรถเข็นของป้ามีผลิตภัณฑ์หลากหลายชนิด เริ่มที่กล้วยแขกซึ่งมีแป้งผสมงาขาว เวลาจะกินรอให้เย็นลงสักหน่อย จะกรอบ ปากก็ค่อยๆละเมียด กัดพอดีคำเสียงกรอบเหมือนจะดังออกมานอกปากยังหอมกรุ่นกลิ่นแป้ง มะพร้าวขูด งาขาว ลอยล่องผ่านโสตนาสิก เหมือนที่ยายทำเลย ..กินจนเพลินและยืนมองดูป้าซึ่งทอดกล้วยแขกอย่างจดจ่อ ..นอกจากกล้วยแขกแล้วยังมี มันทอด ไข่นกกระทาทั้งสีเหลือง สีม่วง ข้าวเม่า วางขายอยู่ในถาดบนรถเข็น ...และเมื่อไม่นานนี้ได้กลับไปที่ทำงานเก่าเพื่อถามหาคุณป้าท่านนี้ ปรากฎว่า ท่านจากไปแล้ว..คิดถึงป้าจัง...
กล้วยแขกยังคงเป็นแฟนประจำของผม เหมือนที่สมัยก่อนเจอไอ้อ้วน(เพื่อนผม ถ้าเห็นมันเป็นต้องเห็นถุงโอเลี้ยง ราวกับเป็นเงาตามตัว) แม้ว่าหมอโรคหัวใจจะเตือนผมว่าให้ลด(งด)ของทอดก็ตาม (ความจริงนี่มันใช่กล้วยทอดซะที่ไหน) ...เวลาผ่านไป..จะกินกล้วยแขกที่ไหน..ก็ยังคงนึกถึงยายกับป้าที่ทำกล้วยแขกแสนอร่อยเสมอมา...จนกระทั่งผมได้มีโอกาสไปกินอาหารใต้ที่ปากซอยประชาราษฎร์ 3 นนทบุรี สายตาก็มองไปที่ร้านข้างๆ ซึ่งอยู่ปากซอยเดียวกัน ร้านนี้ติดป้ายว่าข้าวแกง ขนมหวาน กล้วยทอด มันทอด น้ำดื่ม บนรถเข็นมีตู้ใส่ของทอดอยู่น่าจะเป็นกล้วยแขก
ร้านป้ากับลุง
ส่วนรถอีกคันเต็มไปด้วยกล้วยน้ำว้า ทั้งดิบ เหลืองนิดหน่อย สุกๆ ก็หลายหวีอยู่
กล้วยน้ำว้าสุก
พูดถึงกล้วย เลยนึกถึงการท่องกลอนสมัยเด็กๆว่า “กล้วยตานี ปลายหวีเหี่ยว กล้วยตานี ปลายหวีหัก หิ้วหวีไปหิ้วหวีมา” ครูบอกฝึกท่องเร็วๆ หลายเที่ยว ใครท่องผิดจะโดนตี ...
Good Morning กล้วยแขก คำทักทายนี้มีที่มา เพราะร้านนี้ตื่นตั้งแต่ตี 3 เพื่อเตรียมเครื่องปรุงต่างๆ สำหรับทำกล้วยแขก และข้าวแกงสำหรับให้ซื้อหาใส่บาตร
ป้าเล่าว่า..ลุงปอกมะพร้าว แล้วจัดแจงขูดเอาเนื้อไว้ผสมลงในแป้ง ส่วนแป้งก็ใช้แป้งข้าวเจ้า ผสมกับแป้งกล้วยแขกโดยในแป้งกล้วยแขกนี้จะผสมกลอยด้วยเพื่อให้หนึบ-อร่อย ส่วนป้าก็จัดแจงปอกกล้วยแล้วฝานลงกาละมัง ซึ่งผสมแป้ง ปรุงรสไว้เรียบร้อย
คู่ขีวิต:ป้าบุญสมกับลุงพิบูลย์
ใส่ใบเตยเพิ่มความหอม
ตีห้าครึ่งรถเข็นของป้ากับลุงก็ออกจากบ้านในซอยมาจอดที่ปากซอย ลูกค้าทั้งขาประจำ และขาจรก็แวะเวียนมาอุดหนุน ซื้อชุดอาหารจากป้ากับลุง ตักบาตรถวายพระ เพื่อเป็นศิริมงคล อุทิศบุญกุศลให้ทั้งตนเองและญาติพี่น้องที่ล่วงลับ รวมทั้งเจ้ากรรมนายเวร ทั้งหลาย
ป้า... เตรียมตั้งกระทะใส่น้ำมัน พอร้อนได้ที่ก็โรยกล้วยลงทอด เพื่อให้กลายเป็นกล้วยแขก “ป้าครับ..กล้วยแบบไหนที่ป้าใช้ทอด เห็นบนรถมีหลายแบบเลย” “ใช้แบบสีดอกกระดังงา” ป้าพูดพร้อมกับขี้มือไปที่กล้วยหวีนึง
กล้วยสีกระดังงา
“ป้าทำกล้วยแขกมานานแค่ไหนครับ”
“30 กว่าปีแล้ว”
“สมัยก่อนยังไม่มีแป้งกล้วยแขกป้าใช้แป้งอะไร”
“ก็แป้งข้าวเจ้าอย่างเดียว ปรุงรสกลมกล่อม ใช้เกลือทะเล ส่วนความกรอบก็ใช้น้ำปูนใส งาขาว”
“แล้วน้ำมันล่ะครับ”
ป้ายกขึ้นมาให้ดู เป็นน้ำมันพืชยี่ห้อนึง
กล้วยแขก รอผู้คนมาขิม
สายตาผมเหลือบมองไปเห็นถ้วยเล็กๆ ข้างตู้กล้วยแขก “อะไรครับป้า” “อ๋อ..เต่าหลวงปู่หลิว”
“มีครั้งนึง..หายไป 1 ตัว แต่ไม่นานก็กลับมาอยู่ที่เดิม”
นอกจากนั้นยังมีผลิตภัณฑ์ต่างๆ อาทิ น้ำพริกปลาย่าง น้ำพริกเผาผัด ข้าวเหนียวหมูทอด เป็นต้น
อย่าลืมไปอุดหนุนกันนะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
